ΜΙΑ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΗ
"ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ" ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΣΤΗΝ ΑΣΤΟΡΙΑ
του Παναγιώτη Τελεβάντου
Ο νέος ηγούμενος
της Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Ζαχαρής είχε
μια θαυμάσια ιδέα.
Οργάνωσε μικρή
αγρυπνία προς τιμή του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτη στο παρεκκλήσι της
Παναγίας της Ελευθερώτριας - στο μικρό μοναστηράκι εξάρτημα της Ιεράς Μονής
Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην καρδιά της Αστόριας, που λειτουργεί κυρίως ως
τόπος διαμονής των μοναχών της Μονής.
Η όλη ατμόσφαιρα
ήταν πολύ κατανυκτική. Χωρίς φώτα και πολυελαίους με τα φως των κεριών και των
καντηλιών παρέπεμπε σε ακολουθία παρεκκλησίου αγιορείτικης Καλύβης.
Οι ψάλτες έψαλλαν
σεμνά και κατανυκτικά αργά ώστε να κατανοούν οι πιστοί τα ψαλλόμενα όχι όμως
κουραστικά πανηγυρικά. Και οπωσδήποτε έλειπαν οι λαρυγγισμοί, οι κραυγές, ο
διάκο - Μελέτιος έδινε τον τόνο και ο π. Ιερόθεος φρόντισζε για να ακολοθείτια
το τυπικό μια και οι ψάλτες ήτνα όλοι ευσεβείς άνθρπωοι πλην όμως όχι επαγγελματίες
ψάλτες. Ούτε νανινά και τεριρέμ και τραλαλά και χαζά - χαζά και παλαβά - παλαβά
ακούστηκαν, που ορισμένοι προσπαθούν να μας σερβίρουν ως μέσο αναγωγής στο “Θείο
γνόφο”!
Οντως αυτός μας
μάρανε!
Δεν κοιτάμε να
βάλουμε το πόδι μας στο πρώτο σκαλοπάτι των αρετών και φανταζόμαστε εαυτούς
καθήμενους εκ δεξιών και εξ ευωνύμων παρά τω Κυρίω εν ημέρα Κρίσεως τρομάρα
μας.
Ζήσαμε πολύ
όμορφες στιγμές στην αγρυπνία.
Σκέφτομαι τι
ωραία που θα ήταν αν είχαμε κάθε μέρα - εκτός Κυριακής φυσικά - την ευκαιρία να
κάναμε αυτή τη σύντομη τετράωρη αγρυπνία!
Ρεμβασμός
Αγιονικοδημικός και με έπιασαν οι Σταυρονικητιανές νοσταλγίες μου στα μέσα του
Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου