Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

11465 - Εσφιγμενίτικες ευχές

Πρωτοχρονιά 2019
Με αισθήματα χαράς και αγαλλιάσεως υποδεχόμαστε το νέο έτος 2019, ευχόμενοι κάθε ευλογία σε κάθε ένα και κάθε μία προσωπικά! Ας είναι το νέο έτος δημιουργικό, χαρούμενο, ευκαιρία και αφορμή επανεκκίνησης στην ζωή μας! Κάθε νέα αρχή δηλώνει την ευκαιρία να κερδίσουμε ό,τι χάσαμε, να διορθώσουμε τα λάθη μας, να αυξήσουμε την χαρά μας, να δώσουμε αγάπη! 
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά!
†Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

11464 - Αγιορείτες Άγιοι η Μνήμη των οποίων τιμάται τον Ιανουάριο

Στο Άγιον Όρος δεν γεννήθηκε κανένας άγιος, ούτε όλοι εκοιμήθησαν εδώ. Φιλοξενήθηκαν όλοι για λίγο ή πολύ. Αγάπησαν τον ιερό τόπο...
... Έζησαν στον Άθωνα από τον 9ο αιώνα και αρκετοί έδρασαν ποικιλόμορφα σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Βέβαια δεν είναι αυτοί οι μόνοι που ευαρέστησαν τον Θεό και δοξάσθηκαν από Αυτόν. Υπάρχει κι ένα πλήθος αγνώστων σ' εμάς αγίων, που απολαμβάνουν τους μισθούς των καμάτων τους στη Βασιλεία των Ουρανών... (Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης) 
Αγιορείτες Άγιοι, η Μνήμη των οποίων τιμάται τον Ιανουάριο:

11463 - Ρώσοι, ευεργέτες ή ευεργετημένοι των Ελλήνων;

*Γράφει ο Στυλιανός Π. Σούρλας στην Romfea.gr

Το 1872 η Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως με βάσει τους Ιερούς Κανόνες και με αφορμή το "Βουλγαρικό ζήτημα" καταδίκασε απερίφραστα τον Εθνοφυλετισμό μέσα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Και όταν λέμε "Εθνοφυλετισμός" εννοούμε «την εν τω αυτώ τόπω συγκρότησις ιδίων φυλετικών Εκκλησιών, πάντας μέν τους ομοφύλους αποδεχομένων, πάντας δε τους ετεροφύλους αποκλειουσών και υπό μόνον ομοφύλων ποιμένων διοικουμένων».
Προς τούτο και οι Εκκλησίες λαμβάνουν την ονομασία

11462 - Μοναχός Ονούφριος Καρυώτης (1875 - 31 Δεκεμβρίου 1958)

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα από φτωχούς γονείς. Η μητέρα του τον γέννησε στο χωράφι που θέριζε με το δρεπάνι. 
Το 1900 προσήλθε στο παρά τις Καρυές Σταυρονικητιανό Κελλί του Αγίου Ονουφρίου, που σήμερα είναι γκρεμισμένο. Εκεί εκάρη από τον Γέροντα Διονύσιο (†1903). Οι Ρώσοι θέλησαν να του δώσουν αρκετές λίρες, για ν’ αγοράσουν το Κελλί, μα δεν δέχθηκε ποτέ. 
Μετά την κοίμηση του Γέροντός του μετέβη στο Βατοπεδινό Κελλί των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στη συνέχεια στο Αγιοπαυλίτικο Κελλί του Αγίου Ανδρέου στις Κα­ρυές. 
Το 1906 προσήλθε στο Παντοκρατορινό Κελλί του Γενεσίου της Θεοτόκου, κάτω από τη μονή Κουτλουμουσίου.
Ο Γέροντας Ονούφριος είχε ένα κατά σάρκα αδελφό, που μόναζε στο γειτονικό Κελλί του Αγίου Ευθυμίου, τον ιερομόναχο Ανδρέα (†1941).

11461 - Μοναχός Νήφων Κουτλουμουσιανός (1887 - 31 Δεκεμβρίου 1953)

Περιοδικό ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, έτος ΙΘ΄ (τεύχος 1),
αριθ. 209-210, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1954, σελ. 63
Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Αθανάσιος Λαμπίρης του Παναγιώτου στο χωριό Κλείτωρ των Καλαβρύτων το 1887. Προσήλθε στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Ευθυμίου του Μεγάλου το 1897. Εκάρη μοναχός το 1898. 
Εργόχειρο είχε το του βιβλιοδέτη, το οποίο εργαζόταν με ιδιαίτερη αγάπη, επιμέλεια και φροντίδα.
Ήταν ένας Γέροντας διακεκριμένος και ονομαστός. Φιλακόλουθος λίαν, νηστευτής, ασκητικός και καλλιτέχνης βιβλιοδέτης. 
Συνοδεία είχε τον δίκαιο και απλό μοναχό Θεόκτιστο (†1955) και τον ιεροδιάκονο Νήφωνα (†1987), τον οποίο γνωρίσαμε και πολλά μας διηγήθηκε καλά για τους μακαριστούς προκατόχους του, καθώς για την αγάπη του για τη βιβλιοδεσία.
Κατά τον φιλόσιο εκδότη Σ. Σχοινά ο «μεταστάς ήτο από τους εκλεκτούς Γέροντας, διάγων ζωήν ασκητικήν, είχε δε μεγάλην απλότητα· ο θάνατός του υπήρξε θάνατος του δικαίου.
Διά δύο ελαφρών συμ­φορήσεων, τον ειδοποίησεν ο Κύριος ότι ταχέως πρόκειται να τον καλέση πλησίον του, ώστε να έχη όλην την ευκαιρίαν να ετοιμασθή δι’ εξομολογήσεως, διά του μυστηρίου του

11460 - Ιερομόναχος Αθανάσιος Λακκοσκητιώτης (1881 - 31 Δεκ. 1961)

Στον κόσμο ονομαζόταν Θεοδόσιος Ιωάννου Στάνου. Γεννήθηκε στο χωριό Μπιχέα Κουβουλουΐ της Ρουμανίας το 1881. Το 1902 προσήλθε στη σκήτη του Αγίου Δημητρίου-Λάκκου, που βρίσκεται σε ησυχαστική τοποθεσία, κατοικείται από Ρουμάνους και ανήκει στην ιερά μονή Αγίου Παύλου. Εκάρη στην Καλύβη των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου το 1903.
Διακρίθηκε ως διακριτικός Πνευματικός και ως άκρως νηστευτής και ακτήμων. Μ’ ένα τσουβάλι παξιμάδι περνούσε πολύ καιρό. Ούτε ήξερε τη γεύση των φαγητών. Κάποτε, διηγούνται, όταν είχε ασθενήσει, τον πήρε ένας να τον φιλέψει κάτι, για να στυλωθεί στα πόδια του. Είχε μαγειρέψει ζαρκάδι με πατάτες. Έφαγε το μεσημέρι. Το βράδυ του είπε να του φτιάξει κάτι άλλο. «Καλό ήταν και το μεσημεριανό», του είπε. Μπορεί και να μην κατάλαβε ότι ήταν και κρέας…
Αναφέρουν επίσης ότι κάποτε κάηκε η Καλύβη του. Στενοχωρήθηκε, μα δεν απο-

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

11459 - Μοναχός Ιάκωβος Καρακαλληνός (1903 - 30 Δεκέμβριου 1996)

[…] Σ’ ένα νέο μοναχό, που του ζήτησε να τον συμβουλεύσει κάτι, του είπε: «Να μην έχεις θέλημα, να μην θέλεις να κάνεις το δικό σου, να μην απαιτείς τίποτε. Μη ζητήσεις ποτέ εσύ μόνος σου να γίνεις προϊστάμενος ή πα­πάς. Αν σε κάνουν, χωρίς να το ζητήσεις, είναι διαφορετικά, είναι άλλο θέμα. Αν θέλεις να είσαι άνετος και ελεύθερος, έτσι να κάνεις. Και να μην κατακρίνεις κανένα ποτέ, ό,τι και να κάνει…».
Γράφουν περί αυτού: «Πρόκειται περί ανωτάτης πνευματικής μορφής του αγιορειτικού μοναχισμού. Τέλειος κοινοβιάτης, ο οποίος διεπέρασεν τον ασκητικόν δίαυλον εις την ιεράν μονήν Καρακάλλου, όπου εμόνασεν επί πολλάς δεκαετίας. Ο νέος ούτος αθλητής, εραστής και εργάτης της νοεράς προσευχής, εις τα έσχατα του βίου του εδοκιμάσθη διά της απώλειας του αισθητού φωτός των οφθαλμών. Ο μιμητής του πολυάθλου Ιώβ υπέμεινε καρτερικά την δοκιμασίαν αυτήν. Ουδόλως ελυπείτο διά την στέρησιν του φωτός, αλλ’ εδοξολόγει από καρδίας τον Θεόν και εν πλήρει ταπεινώσει εζήτει το έλεος Αυτού …». […] Περισσότερα

11458 - Μοναχός Γεώργιος Βατοπαιδινός (1908 - 30 Δεκεμβρίου 1998)

[…] Άφησε το αγαπημένο του Άγιον Όρος και κατοίκησε σε διάφο­ρα μέρη στη Νίκαια του Πειραιά, δίχως ποτέ να πάει στο σπίτι και τους δικούς του. «Εγώ», έλεγε, «είμαι μοναχός και την οικογένειά μου την έχει αναλάβει ο Θεός. Αυτός ξέρει». Κατόπιν τον φιλοξένησε μία ευσεβής οικογένεια σ’ ένα φτωχό σπιτάκι του κήπου. Συχνά έλεγε: 
«Η ταπείνωση για την ψυχή είναι η αφάνεια και για το σώμα είναι ο κόπος». Εργαζόταν με τα χέρια του για τον επιούσιο άρτο πουλώντας εικόνες και θυμιάματα. Οι επισκέψεις στα σπίτια ήταν μία ευκαιρία να μιλά με απλότητα και αγάπη στους ανθρώπους που ήταν μακριά από τον Θεό, που έβριζαν και δεν πίστευαν, και να τους οδηγεί σε μετάνοια και στην αναζήτηση του Θεού. Με τα χρήματα που μάζευε ζούσε λιτά, έδινε κάτι σε αυτούς που τον φιλοξενούσαν και τα υπόλοιπα τα έκανε φιλανθρωπίες. Μάλιστα έκανε βιβλιάρια τραπέζης με μικρά ποσά και τα έδινε σε άπορες νέες για ένα ξεκίνημα της ζωής. […] Περισσότερα

11457 - Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Γεδεών ο Καρακαλληνός





Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 30 Δεκεμβρίου
Μαρτύρησε στον Τύρναβο της Θεσσαλίας στις 30 Δεκεμβρίου 1818

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

11456 - Αγρυπνία απόψε στο Βατοπαίδι

Αγρυπνία απόψε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, η οποία αύριο τιμά τη Μνήμη των τριών Κτιτόρων της, Αγίων Νικολάου, Αθανασίου και Αντωνίου (17/30 Δεκεμβρίου).

11455 - Ματιές στο παρελθόν του Αγίου Όρους: ψηφιοποίηση φωτογραφιών των μέσων του 20ού αιώνα (3ο Διεθνές Επιστημονικό Εργαστήριο της Αγιορειτικής Εστίας)

Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Πρόγραμμα BYZART: Byzantine Art and Archaeology on Europeana, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ματιές στο παρελθόν του Αγίου Όρους: 
ψηφιοποίηση φωτογραφιών των μέσων του 20ού αιώνα
Δημήτριος Μηνασίδης
Υποψήφιος Διδάκτορας Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Α.Π.Θ.

11454 - Η Σφαγή των 14.000 Νηπίων (29 Δεκεμβρίου) σε τοιχογραφίες μοναστηριών του Αγίου Όρους


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018

11453 - Υποδοχή Τιμίων Δώρων, από την αγιορείτικη Ιερά Μονή Αγίου Παύλου, στην Αγία Ειρήνη Γαλατσίου (φωτογραφίες)


        Με ιδιαίτερη λαμπρότητα κλήρος και λαός υποδέχτηκαν σήμερα, Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου στον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης Γαλατσίου τα Τίμια Δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον Χριστό, προερχόμενα από την Ιερά Μονή Αγίου Παύλου Αγίου Όρους, τα οποία συνοδεύει αντιπροσωπεία Αγιορειτών Πατέρων.  Περισσότερα

11452 - Ερωτικόν προς τον Ιησούν – Ποίημα Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστού

Ο ορθόδοξος διαδικτυακός τόπος «ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ» παρουσιάζει το ποίημα του μακαριστού Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού «Ερωτικόν προς τον Ιησούν», το οποίο μελοποίησε και απέδωσε η χορωδία της αδελφότητος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.

Γλυκύτατε μου Ιησού, βάλσαμον της ψυχής μου,
αγάπη της καρδίας μου, αέρας της πνοής μου.
Φως νοητόν, γλυκύτατον, ο έρως, η ισχύς μου,
αγάπη πολυθαύμαστος, ο πόθος της ζωής μου.
Η πίστις μου και η ελπίς, αγάπη μου γλυκεία,
Σωτήρα ποθεινότατε, γλυκειά παρηγορία»
ελθέ, γλυκεία μου πνοή, ελθέ, ζωή μου θεία,

11451 - Ιερομόναχος Αθανάσιος Γρηγοριάτης (1873-28 Δεκεμβρίου 1953)

[…] Εξελέγη ηγούμενος της μονής του το 1924, αφού προχειρίσθηκε αρχιμανδρίτης και Πνευματικός. Ως ηγούμενος αγωνιζόταν να εμπνέει τους μοναχούς του με το παράδειγμά του περισσότερο παρά με τον λόγο του. Υπήρξε πατέρας φιλόστοργος και διακριτικός, φιλόπονος, φιλότιμος, φιλότεκνος, φιλάδελφος. Η μονή Γρηγορίου μπορούσε να καυχάται για τον ηγούμενό της. Η ηγουμενεία δεν είναι πάντα δόξα και τιμή αλλά και σταυρός μαρτυρίου. Υπόμενε ατάραχα, προσευχητικά, ελπιδοφόρα. Δεν δυσκολεύθηκε καθόλου μετά δεκατρία έτη ηγουμενείας να παραιτηθεί αυτής για να ησυχάσει. Πάντοτε αόργητος, πά­ντοτε προσηνής, πάντοτε νηφάλιος. Προτιμούσε την ειρήνη και όχι την αντιλογία, τη σιωπή και όχι την πολυλογία, την υποχώρηση και ανεκτικότητα και όχι το πείσμα και την αδιαλλαξία. Περιουσία του μεγάλη η ακτημοσύνη, χρήματά του τα λόγια των πατέρων, δόξα του η ταπεί­νωση. […] Περισσότερα

11450 - Ιερομόναχος Παντελεήμων Καρυώτης (1892 – 28/12/1989)

[…] Ο παπα-Παντελεήμων ήταν ένας άξιος λειτουργός και διακριτικός και διακεκριμένος Πνευματικός. Όταν ήταν να λειτουργήσει το πρωί, δεν κοιμόταν ποτέ καθόλου αποβραδίς. Ήταν αρχαία παράδοση αυτή και στις μονές και στις σκήτες και στα Κελλιά. Στο άγιο πετραχήλι του άφησαν λογισμούς μάταιους, πονηρούς κι επηρμένους, πάθη αντίθεα, πράξεις αμαρτωλές, κρίματα βαριά πολλοί. Μοναχοί απ’ όλο το Άγιον Όρος, λαϊκοί εργαζόμενοι και προσκυνητές έλαβαν άφεση αμαρτιών και συγχώρηση πλημμελημάτων. […] Περισσότερα

11449 - Όσιος Σίμων ο Μυροβλύτης (†1257)








Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 28 Δεκεμβρίου

11448 - Όσιος Νήφων ο Χίος (†1809)









Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 28 Δεκεμβρίου

11447 - Όσιος Ιωάσαφ (14ος αι.)








Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 28 Δεκεμβρίου

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

11446 - Χρυσά στεφάνια


       Όταν συκοφαντηθούμε ή αδικηθούμε είτε από επιπόλαιους είτε από πονηρούς, που έχουν κακότητα και διαστρέφουν και την αλήθεια, εάν μπορούμε, καλά είναι να μη θέλουμε να δικαιωθούμε από τους ανθρώπους, όταν η αδικία αφορά μόνον το άτομό μας. Ούτε και να πούμε: «να το βρουν από τον Θεό», γιατί και αυτό είναι κατάρα. Καλά είναι να τους συγχωρέσουμε με όλη την καρδιά μας και να παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δυναμώσει, να μπορέσουμε να σηκώσουμε το βάρος της συκοφαντίας και να συνεχίζουμε την πνευματική ζωή (στην αφάνεια, όσο μπορούμε), και ας συνεχίζουν οι άνθρωποι που έχουν ως τυπικό να κρίνουν και να κατακρίνουν, διότι συνέχεια με τον τρόπο τους αυτό μας ετοιμάζουν χρυσά στεφάνια για την αληθινή ζωή.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

11445 - Μία «φούχτα αμμούδα»

Δύνασαι να απαριθμήσης την ευσπλαχνίαν του Θεού; Τα αμαρτήματα του χειροτέρου ανθρώπου εμπρός εις την ευσπλαχνίαν του Θεού είναι ως μία «φούχτα αμμούδα» μέσα εις τον ωκεανόν, δεν υπάρχει αμαρτία νικώσα την ευσπλαχνία του Θεού. Ο Θεός εικονίζεται ωσάν την μητέρα μας, δύναται να νικήση αμαρτία τέκνου την αγάπην της μητρός; Εάν μία μητέρα φιλή τόσον το παιδί της, πόσον απείρως φιλεί ημάς ο Θεός, ο Οποίος εναργώς το απέδειξε, σταυρωθείς επί Σταυρού; Ο Απόστολος Πέτρος τρις ηρνήθη τον Κύριον και η μετάνοια τον ανεκάλεσε. Ο μέγας διώκτης των χριστιανών, ο Απόστολος Παύλος, δια της μετανοίας κατεστάθη κορυφαίος. Πόρνας, ληστάς, τελώνας και άλλους μυρίους ενόχους, η μετάνοια τους εξαγιάζει. Δια τούτο απόβαλε την στενοχωρίαν σου και τον έλεγχον της συνειδήσεως. Γενού εύελπις, λάβε θάρρος, και δίωκε κάθε λογισμόν απελπισίας.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

11444 - Η συλλογή εικόνων της Ι.Μ. Διονυσίου και τα εργαστήρια ζωγραφικής στο Άγιον Όρος, 14ος - 18ος αιώνες (3ο Διεθνές Επιστημονικό Εργαστήριο της Αγιορειτικής Εστίας)


Κωνσταντίνος Μ. Βαφειάδης
Καθηγητής (Ε.Δ.Ι.Π.) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών

Η συλλογή εικόνων της Ι.Μ.Διονυσίου και τα εργαστήρια ζωγραφικής 
στο Άγιον Όρος, 14ος - 18ος αιώνες

Περίληψη της Εισήγησης:

11443 - Αγιορείτες Άγιοι εορτάζοντες την 26η Δεκεμβρίου





Αγιορείτες Άγιοι
Μνήμη 26 Δεκεμβρίου


Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2018

11442 - Μετά τη Σάρκωση ο άνθρωπος γίνεται υιός του Θεού

Ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (2009), μιλώντας για την Γέννηση του Χριστού, τονίζει ότι ο άνθρωπος, μετά την Θεία Ενσάρκωση, θεανθρωποποιείται, γίνεται κατά χάριν υιός του Θεού, εφόσον ανταποκριθεί στην κλήση του Πατέρα και ζήσει εφαρμόζοντας τις εντολές που έδωσε ο Θεός για την θεραπεία της ανθρώπινης φύσης και την σωτηρία μας.

11441 - Χριστούγεννα!

Η ανυπέρβλητη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο κορυφώθηκε με τον ερχομό του Χριστού στην γη!
Έγινε το σπήλαιο της Βηθλεέμ πηγή φωτός αληθινού, για να φωτίσει τον κόσμο!
Έγινε η φάτνη πηγή χαράς, για να φέρει την χαρά στον κόσμο!
Έγιναν τα σπάργανα του Χριστού μια αγκαλιά, για να αγκαλιάσουν σφιχτά τον  κόσμο!
Έγιναν τα ζώα πηγή ζεστασιάς, για να ζεσταθεί ο παγωμένος κόσμος!
Έγινε το αστέρι οδηγός, για να οδηγήσει με σιγουριά τον κόσμο!
Έγινε η Παναγία μητέρα του Χριστού, για να αποκτήσει μητέρα ο κόσμος!
Όλη η οικονομία του Θεού για τον κόσμο αποκαλύπτεται μέσα σε μια νύχτα, σε ένα φτωχό σπήλαιο, σε ένα μικρό χωριό. Τα πάντα χρησιμοποιεί ο Θεός για τον κόσμο Του, γιατί όλα είναι δικά Του!

11440 - Ολόφωτα Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος

Του Αγιορείτου μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου στην Romfea.gr
Ἡ νύχτα τῶν Χριστουγέννων εἶναι μιά νύχτα φωτεινή. Ὄχι τόσο γιατί ὁ ἀστέρας πού ὁδήγησε τούς Μάγους στόν Χριστό μαρμαίρει στόν οὐρανό καί οἱ φαντασμαγορικοί ἀστερισμοί καταυγάζουν τό στερέωμα ἤ ἀκόμα, γιατί οἱ οἰκίες καί οἱ πόλεις μας, φορώντας τά γιορτινά τους, εἶναι ὑπερβαλλόντως φωταγωγημένες.
Ἡ νύχτα τῶν Χριστουγέννων εἶναι φωτεινή γιατί μᾶς ὁδηγεῖ στό σκιόφως τοῦ πιό μυστικοῦ καί κατανυκτικοῦ ἑαυτοῦ μας...
Στό Ἅγιον Ὄρος καί στά ἱερά σκηνώματά του, πού ξεπερνοῦν τά χίλια, ἀνάμεσά τους μονές, σκῆτες, κελλιά καί ἡσυχαστήρια, ἡ ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων ἀρχίζει νωρίς τό βράδυ, ἀφοῦ πρῶτα, μία ὥρα μετά τή δύση τοῦ ἡλίου, κατά τό ἁγιορείτικο Τυπικό, κτυπήσουν οἱ μεγάλες καμπάνες, σέ τρεῖς στάσεις, ἐφόσον πρόκειται γιά δεσποτική ἑορτή.
Καί εἶναι αὐτή μία ἄλλη μυσταγωγία, εἰδικά γιά ὅσους Ἁγιορεῖτες πατέρες, ὅπως ὁ

11439 - Ιερομόναχος Μάξιμος Ιβηρίτης (1904 - 25 Δεκεμβρίου 1999)

Στο Άγιον Όρος ήλθε το 1928 και εισήλθε δόκιμος στη μονή Ιβήρων. Εκάρη μοναχός το επόμενο έτος και διήλθε διάφορα διακονήματα. Το 1940 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ιερόθεο (†1956) και ανέλαβε προσμονάριος στο παρεκκλήσι της Παναγίας, με τη θαυματουργή εικόνα της Πορταΐτισσας (1944-1987). Από το 1957 ήταν προϊστάμενος της μονής. Νέος, στην πρώτη μου αγρυπνία στο Άγιον Όρος, στην πανήγυρη του Δεκαπενταύγουστου, εξομολογήθηκα τα κρίματά μου, στο παρεκκλήσι της Πορταΐτισσας, κι ο παπα-Μάξιμος με συμβούλευσε με λίγα, απλά, εγκάρδια λόγια, διαβάζοντάς μου τη συγχωρητική ευχή. 
Ήταν σεβαστός απ’ όλους. Δεν είχε σπουδαία μόρφωση. Είχε όμως εμπειρία και διάκριση. Εκείνα που νουθετούσε τους άλλους πρώτα τα βίωνε ο ίδιος. Είχε ευλάβεια στον Γέροντα Χατζη-Γιώργη (†1886) και προσπαθούσε να τον μιμηθεί στην αυστηρή ασκητική του βιοτή. Υπήρξε ισόβιος νηστευτής. Το λίγο πάλι που έτρωγε, στο πόδι το έτρωγε. Έλεγε: 

11438 - Ιερομόναχος Κύριλλος Κουτλουμουσιανός (1884 - 25 Δεκ. 1966)

Ο παπα-Κύριλλος πατρίδα είχε το Αγρίνιο. Μικρός ξενιτεύτηκε στην Αίγυπτο και από εκεί πήγε στον άγιο Σάββα, αφού προσκύνησε τους Αγίους Τόπους. Σε ηλικία 16 χρόνων είχε ρασοφορεθεί, αλλά δεν αναπαυόταν εκεί λόγω των πολλών προσκυνητών και ήρθε στο περιβόλι της Παναγίας. Παρόλο που η ηλικία του ήταν μικρή, και στον κόσμο τα παιδιά της ηλικίας του έπαιζαν, αυτός όμως αγωνιζόταν σαν μεγάλος αθλητής του Χριστού.
Στη Σκήτη Κουτλουμουσίου, του Αγίου Παντελεήμονος, πολύ αναπαύθηκε κοντά στον πνευματικό παπα-Παντελεήμονα, που έμενε στην καλύβη «Εισόδια της Θεοτόκου». Ο γέροντάς του, εκτός από τα άλλα χαρίσματα που έλαβε από τον Θεό, είχε και το διορατικό χάρισμα, γιατί είχε γίνει άνθρωπος του Θεού με τους υπερφυσικούς φιλότιμους αγώνες του. Προέβλεπε και αυτούς που θα γίνουν μοναχοί, ακόμη και το καλογερικό όνομα που θα τους έδιναν. Μόνο στη Μονή Εσφιγμένου θυμάμαι δύο τέτοιες περιπτώσεις μοναχών∙ έναν από λαϊκό τον φώναξε από μακρυά, πριν τον ειδεί, ενώ χτυπούσε την πόρτα: Περισσότερα

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

11437 - Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Γεδεών ο Καρακαλληνός. Επιστημονική ημερίδα στο τόπο του μαρτυρίου του.

       Αγιολογική επιστημονική ημερίδα με θέμα «Ο Νεομάρτυς Άγιος Γεδεών: 200 έτη από το μαρτύριό του» πραγματοποιείται από την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου.
Η ημερίδα θα γίνει στο Δημοτικόν Θέατρον Τυρνάβου το Σάββατον 29 Δεκεμβρίου 2018 και ώρα 11:00 π.μ.
Εισηγητές:
1. Ιερομόναχος π. Παρθένιος (Εκπρόσωπος Ιεράς Μονής Καρακάλλου Αγίου Όρους), με θέμα: «Οσιομάρτυς Γεδεών – μοναχισμός και μαρτύριο».
2. Δρ. Αλέξανδρος Αλεξάκης, Καθηγητής Τμήματος Φιλολογίας, Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων, με θέμα: «Ο Άγιος Γεδεών βάσει των πηγών της εποχής και των μεταγενεστέρων».
3. Δρ. Σουλτάνα Λάμπρου, αν. Καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ., με θέμα: «Μαρτυρία περί Μαρτύρων».

11436 - Πρωτάτο και Αρχαιότητα: στάσεις και χειρονομίες (3ο Διεθνές Επιστημονικό Εργαστήριο της Αγιορειτικής Εστίας)

Αρχιμ. Εφραίμ Γκιβίσης-Εσφιγμενίτης
Αρχιμανδρίτης Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. 
Μεταπτυχιακός Τμ. Ιστορίας-Αρχαιολογίας Α.Π.Θ.

Πρωτάτο και Αρχαιότητα: στάσεις και χειρονομίες
Περίληψη της Εισήγησης:

11435 - Αγιορείτες κοιμηθέντες την 24η Δεκεμβρίου

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

11434 - Άγιο Όρος. Η Περιήγηση ενός Αρχιτέκτονα

Το Άγιο Όρος φαντάζει πάντα μια πρόκληση για κάθε επισκέπτη – περιηγητή, καθώς η αρχιτεκτονική των Ιερών Μονών, η οργιώδης βλάστηση, η απομόνωση και η θρησκευτική κατάνυξη αποτελούν τα σημαντικότερα κίνητρα.

Το Άγιο Όρος στην χερσόνησο του όρους Άθω στην Χαλκιδική περιλαμβάνει είκοσι Ιερές Μονές με ιστορία από το 972 μΧ. Από το 1988 συγκαταλέγονται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

11433 - Ενθρονίστηκαν δυο Ηγούμενοι Αγιορειτικών Μονών. Ο Αρχιμ. Αμφιλόχιος Δοχειαρίτης και ο Αρχιμ. Χαράλαμπος Κωνσταμονίτης

Αρχιμ Χαράλαμπος Κωνσταμονίτης
Αρχιμ. Αμφιλόχιος Δοχειαρίτης

















Δείτε τη σχετική είδηση εδώ:

11432 - Μέγας Εσπερινός και Αγιασμός στην εορτάζουσα Σκήτη του Αγίου Ανδρέα (φωτογραφίες)


11431 - Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας τίμησε τον Γέροντα Νικόδημο Αγιοπαυλίτη

[…] Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης, ευθύς μετά το πέρας του Εσπερινού, τίμησε τον Οσιότ. Μοναχό Γέροντα Νικόδημο Αγιοπαυλίτη, με τον «Σταυρό Πρώτης Τάξεως» του Αποστολικού Θρόνου του Ευαγγελιστού Μάρκου, διότι, με ευλογία του Σεπτού Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου Αγίου Όρους Αρχιμ. κ. Παρθενίου, πρωτοστάτησε και συνέβαλε στην ανέγερση του Ιερού Ναϋδρίου του Αγίου Αποστόλου Μάρκου, πλησίον της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου, εις μνήμην του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας κυρού Πέτρου και των συν αυτώ αδίκως τελειωθέντων, το οποίο εγκαινίασε τον παρελθόντα Μάϊο κατά την επίσκεψή του στο Περιβόλι της Παναγίας.[…] Περισσότερα

11430 - Ιερομόναχος Χρυσόστομος Λαυριώτης (1856 - 23 Δεκ. 1908)


       [...] Δυστυχώς το έργο του το διέκοψαν βέβηλα χέρια αγνώστων. Πηγαίνοντας με το ζώο από τις Καρυές στη Μ. Λαύρα, για τις εορτές των Χριστουγέννων, στο λιθόστρωτο πλησίον της μονής Ιβήρων φονεύθηκε πυροβολούμενος. Ήταν 23.12.1908. Ο ξαφνικός θάνατός του, και τόσο αποτρόπαιος, λύπησε τους πάντες πολύ. Ο υποτακτικός του μοναχός Κοσμάς Λαυριώτης έγραφε προς την αδελφότητα των Ιωσαφαίων στα Καυσοκαλύβια: «Ως βροντή μοι εφάνη η απαισία είδησις της δολο­φονίας του σεβαστού μου Γέροντος, διότι ανεξήγητόν μοι φαίνεται να πέση θύμα κακούργων χειρών τοιούτος άνθρωπος ενάρετος και χρήσι­μος εις την Μονήν και εις το Άγιον Όρος, και εις το έθνος και εις την Εκκλησίαν. Κρίμα εις την Λαύραν, κρίμα εις το Άγιον Όρος …» [...]

11429 - Ιερομόναχος Στέφανος Γρηγοριάτης (1881 - 23 Δεκεμβρίου 1965)

[...] Προσευχόταν διάκοπα καί μυστικά, γι᾿ ατό πέφευγε συνάντηση καί συζήτηση μέ Πατέρες καί λαϊκούς. Ο Πατέρες τς Μονς τόν εχαν σέ διαίτερη ελάβεια. Κάποια φορά δέχτηκε τό δυνατό ράπισμα νός παραδελφο του, διότι τόν θεώρησε νοχο γιά τήν σύνετη διεκπεραίωσι νός ργου, ν ταν θος. Δέχτηκε τό κτύπημα ς κακο ρνίο. Μάλιστα γύρισε τό πρόσωπό του καί στήν λλη πλευρά καί επε στόν χειροδικήσαντα δελφό· «κτύπα καί πό δ, κτύπα καί πό δ». [...] Περισσότερα