Επί τη σεπτή ημέρα της μνήμης του
Γέρ. Σωφρονίου Σαχάροφ (γνωστού και ως Σωφρονίου του Έσσεξ, 22/9/1896 –
11/7/1993), δημοσιεύουμε Ευχή που συνέγραψε ο ίδιος και αφορά την
ενότητα Μοναστικής Αδελφότητος.
Κύριε Ιησού
Χριστέ, ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ο τη Ση αναβάσει επί
του Γολγοθά εξαγοράσας ημάς εκ της κατάρας του Νόμου και αποκαταστήσας την
πεπτωκυΐαν εικόνα Σου, ο εκτείνας επί του Σταυρού τας αχράντους χείράς Σου, ίνα
τα εσκορπισμένα τέκνα του Θεού επισυναγάγης εις εν, και τη επιφοιτήσει του
Παναγίου Πνεύματος εις ενότητα πάντας καλέσας· Συ, ο Ων του Πατρός το
απαύγασμα, προ της εξόδου Σου επί την μεγάλην ταύτην και κοσμοσωτήριον
ιερουργίαν, εδεήθης του Πατρός Σου, ίνα πάντες εν ώμεν, καθώς Συ εις ει μετά
του Πατρός και του Πνεύματος του Αγίου.
Παράσχου
τοίνυν ημίν χάριν και σοφίαν την εντολήν ταύτην καθ’ εκάστην ημέραν εκπληρούν,
και ενίσχυσον ημάς εις τον αγώνα της αγάπης εκείνης, ην Συ ενετείλω ημίν,
ειπών:
«Αγαπάτε
αλλήλους καθώς ηγάπησα ημάς» Δώρησαι ημίν διά του Αγίου Σου Πνεύματος την
δύναμιν του ταπεινούν εαυτούς ο εις ενώπιον του ετέρου, εν τω κατανοείν ότι:
Εάν τις πλείον
αγαπά εκείνος και πλείον ταπεινούται.
Δίδαξον ημάς
εύχεσθαι ο εις υπέρ του άλλου, αλλήλων τα βάρη βαστάζειν εν υπομονή, και ένωσον
ημάς τω συνδέσμω της ακαταλύτου αγάπης εις μίαν ποίμνην υπηκόων προβάτων περί
τον ηγαπημένον Πατέρα και Ηγούμενον ήμών, χαριζόμενος ημίν ωσαύτως του οράν εν
εκάστω αδελφώ ήμών την εικόνα της άρρητου δόξης Σου και μη επιλανθάνεσθαι ότι:
Ο αδελφός ημών
η ζωή ημών εστί· Ναι, Κύριε, ο τη Ση ευδοκία επισυναγαγών ημάς εκ των περάτων
της γης, ποίησον ημάς γενέσθαι εν αληθεία μίαν οικογένειαν ζώσαν εν μιά καρδία,
μια θελήσει, μιά αγάπη, ως εις άνθρωπος κατά την περί του προπάτορος Αδάμ
προαιώνιον βουλήν Σου. Στερέωσον τον άγιον τόπον τούτον, ον εφύτευσεν η Δεξιά
Σου και αεί επισκίαζε αυτόν τη σκέπη της Υπεραγίας Μητρός Σου και πάντων των
Όσιων και Θεοφόρων Πατέρων ημών των εν τη ‘Ιερά Μονή ταύτη διαλαμψάντων και του
Όσιου Πατρός ημών Σιλουανού του Αθωνίτου, ευλογών και υπερασπιζόμενος ένα
έκαστον των ενθάδε μοναζόντων (κατ’ όνομα)’ ημάς δε διαφυλάττων εκ φθοροποιών
λογισμών, αναρμόστων λόγων η κινήσεων καρδιάς, δυναμένων επιβλάψαι το ιερόν
έργον της διακονίας ήμών, όπως οικοδομηθή ο Οίκος ούτος επί την πέτραν των
ευαγγελικών εντολών Σου εις τόπον θεραπείας, αγιασμού και σωτηρίας, δι’ ημάς
αυτούς και διά πάντας τους αυτώ προσερχομένους τους κοπιώντας και
πεφορτισμένους αδελφούς ημών, ίνα πάντες εύρομεν ανάπαυσιν εν Σοι, τω πράω και
ταπεινώ Βασιλεί ήμών, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου