Θανάσης Μπακογιώργος
.........Ενας Ευρυτάνας Ζωγραφος στη Θεσσαλονίκη
.....΄΄..Γεννήθηκε το 1942 στη Μαυρομάτα των Αγράφων. Το πέτρινο σπίτι με τα ζωγραφισμένα ταβάνια και τις ξυλόγλυπτες πόρτες όπου γεννήθηκε, μαζί με τα ελάτια που το περιτριγύριζαν, αποτέλεσαν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ενός γεννημένου ζωγράφου. Ενός παιδιού που ο εμφύλιος άφησε ορφανό στα επτά του χρόνια, που ζωγράφιζε παντού, έπλαθε «με πηλό από το διπλανό ρέμα» τους ήρωες της επανάστασης και ονειρευόταν πάντα να γίνει ζωγράφος.
.......Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών άρχισε να στέλνει τα πρώτα του σκίτσα στο περιοδικό “Σπίτι του Παιδιού”, κάποια από τα οποία δημοσιεύονταν. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε μέχρι και το 1959, όταν ως μαθητής της τελευταίας τάξης του γυμνασίου, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και φιλοτεχνούσε εξώφυλλα του περιοδικού. Ταμπέλες σε καταστήματα, ζωγραφιές σε ταβέρνες και καφενεία, εικονογράφηση της εγκυκλοπαίδειας “Σύμβουλος των Nέων”, ήταν εργασίες που απέφεραν στον τελειόφοιτο του γυμνασίου και αργότερα σπουδαστή της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας το απαραίτητο προς βιοπορισμό εισόδημα. Οι σπουδές του αφορούσαν σκηνογραφία και διακόσμηση.
.........Ενας Ευρυτάνας Ζωγραφος στη Θεσσαλονίκη
.....΄΄..Γεννήθηκε το 1942 στη Μαυρομάτα των Αγράφων. Το πέτρινο σπίτι με τα ζωγραφισμένα ταβάνια και τις ξυλόγλυπτες πόρτες όπου γεννήθηκε, μαζί με τα ελάτια που το περιτριγύριζαν, αποτέλεσαν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ενός γεννημένου ζωγράφου. Ενός παιδιού που ο εμφύλιος άφησε ορφανό στα επτά του χρόνια, που ζωγράφιζε παντού, έπλαθε «με πηλό από το διπλανό ρέμα» τους ήρωες της επανάστασης και ονειρευόταν πάντα να γίνει ζωγράφος.
.......Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών άρχισε να στέλνει τα πρώτα του σκίτσα στο περιοδικό “Σπίτι του Παιδιού”, κάποια από τα οποία δημοσιεύονταν. Η συνεργασία αυτή συνεχίστηκε μέχρι και το 1959, όταν ως μαθητής της τελευταίας τάξης του γυμνασίου, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και φιλοτεχνούσε εξώφυλλα του περιοδικού. Ταμπέλες σε καταστήματα, ζωγραφιές σε ταβέρνες και καφενεία, εικονογράφηση της εγκυκλοπαίδειας “Σύμβουλος των Nέων”, ήταν εργασίες που απέφεραν στον τελειόφοιτο του γυμνασίου και αργότερα σπουδαστή της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας το απαραίτητο προς βιοπορισμό εισόδημα. Οι σπουδές του αφορούσαν σκηνογραφία και διακόσμηση.
Το
1963 παρουσίασε για πρώτη φορά τα έργα του στη ΧΑΝ. Η έκθεση αυτή απέσπασε την
εγκωμιαστική κριτική του Χρ. Γιανναρά, κάτι που έδωσε ώθηση στο νεαρό ζωγράφο.
Η
τριετία 1969-1972 ήταν καθοριστική για τη ζωή του. Μετέβη στην Αγγλία όπου
εμπλούτισε τις εικαστικές του εμπειρίες, αλλά και γνώρισε τη σύντροφο της ζωής
του, την Ιταλίδα Marisa Rea.
Επέστρεψε
μαζί της στη Θεσσαλονίκη και το 1975 δημιούργησε το Κέντρο Τέχνης και Λόγου
"Πανσέληνος". Επί δεκατρία χρόνια καλλιτέχνες από την Ελλάδα και από
το εξωτερικό, κυρίως νέοι από το χώρο των Βαλκανίων εξέθεταν εκεί τα έργα τους.
Το 1979 δημιούργησε με τη γυναίκα του την «Πορφύρα», ένα εργαστήριο
καλλιτεχνημάτων (καθρέφτες, ζωγραφιστά έπιπλα, κυρίως ζωγραφικά έργα).
Έκανε
τριάντα ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές. Είναι µέλος του
καλλιτεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδος και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Βορείου
Ελλάδος.
Έργα
του υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
[Επιμέλεια:
Φώτης Κουτσουπιάς για το Ι.Μ.Ε.Τ. artem.gr]
Στην
έκθεση «Βυζαντίου Μνήμες» (Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 23/11/2005) παρουσίασε ένα μέρος από τα
μοναστήρια του Αγίου Όρους και των Μετεώρων, καθώς και αρκετά έργα μικρών
διαστάσεων που αντλούν τη θεματογραφία τους από το Βυζάντιο.
Με
τεχνοτροπία που βασίζεται στη λαϊκή και Αγιορείτικη τέχνη, ο καλλιτέχνης
παρουσιάζει πολιτείες που αντανακλούν τη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, όπως τη
βυζαντινή Θεσσαλονίκη καθώς και ελληνικούς μοναστηριακούς χώρους όπως τα
Μετέωρα και το Άγιον Όρος.
ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή