Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 28 Δεκεμβρίου
Γεννήθηκε, ο κατά κόσμον Νικόλαος
Νικολάρου, στο χωριό Πατρικά της Χίου το 1736. Έμεινε ορφανός σε νηπιακή
ηλικία, ύστερα από τον θάνατο των γονέων του από επιδημία πανώλους. Νέος
εργάσθηκε σ' εμπορικό κατάστημα στην Κωνσταντινούπολη. Μετά τον θάνατο από τους
Τούρκους αγαπημένου φίλου του, αναχώρησε για το Άγιον Όρος.
Μετέβη στη Μεγίστη Λαύρα και
κατόπιν στην περιοχή της Καψάλας. Εδώ εκάρη μοναχός από τον Γέροντα Διονύσιο
Σταυρουδά και ονομάσθηκε Νήφων. Αφιερώθηκε όλος στη μελέτη, την προσευχή και
την άσκηση. Χειροτονήθηκε ιερεύς και για ένα διάστημα έζησε και στη σκήτη του
Αγίου Βασιλείου.
Περί το 1773 αναγκάσθηκε ν'
αναχωρήσει μαζί με άλλους οσίους πατέρες του Αγίου Όρους, λόγω των ερίδων κατά
των λεγομένων Κολλυβάδων, στους οποίους ανήκε. Επισκέφθηκε πρώτα την πατρίδα
του τη Χίο, κατόπιν τη Σάμο, τη Νάξο, την Πάτμο, τους Λειψούς, όπου ίδρυσε
μονύδριο του Ευαγγελισμού, την Ικαρία, όπου έκτισε άλλο μονύδριο προς τιμή της
Παναγίας (1775), στην οποία είχε μεγάλη ευλάβεια. Στη συνέχεια μετέβη με τη
συνοδεία του στους Φούρνους και καταλήγει στη Σκιάθο, όπου γίνεται κτήτορας της
μεγάλης και ωραίας ιεράς μονής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (1799). Ο όσιος
Νήφων με την οσιότητά του συγκέντρωσε πλησίον του αρκετούς φιλάρετους και
φιλόθεους μοναχούς.
Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 28 Δεκεμβρίου
1809. Κατά την ανακομιδή, τα τίμια λείψανά του, το 1812, «ώφθησαν πηγάζοντα
ευωδίαν άρρητον και προς τη ευωδία και ιάματα παράδοξα ετέλεσεν». Ακολουθία
συνέθεσε η μοναχή Ισιδώρα και ο Χ. Μ. Μπούσιας. Βιογράφος του είναι ο
ιερομόναχος Ισίδωρος Κυριακόπουλος.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΟΡΟΥΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου