10975 - Εις την αυτοδιοίκησιν του Τόπου ουδείς πλην των Αγιορειτών έχει συμμετοχήν

Γέρων Νικόδημος Λαυριώτης

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ 

κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΤΣΑ

ΕΝ Τῼ ΙΕΡΟΚΟΙΝΟΤΙΚῼ ΜΕΓΑΡῼ

(Ἐκφωνουμένη ὑπὸ τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Ἱ. Κοινότητος)

Δευτέρα 31.7./13.8.2018

Ἐξοχώτατε κύριε Διοικητά,

Τὸ Ἱερὸν Σῶμα τῶν κατὰ τὸ Σύνταγμα ἀσκούντων τὴν διοίκησιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἀντιπροσώπων τῶν 20 Ἱερῶν Μονῶν, ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Σᾶς ὑποδέχεται σήμερον κατὰ τὴν τάξιν εἰς τὸ Κέντρον τοῦ Ἄθω ὡς τὸν νέον Πολιτικὸν Διοικητὴν τοῦ τόπου καὶ εἰς τὸ πρόσωπόν Σας χαιρετίζει τὴν ἔντιμον Ἑλληνικὴν Πολιτείαν, προσδοκῶσα ὅτι ἡ ἐγκατάστασίς Σας ἐνταῦθα ἐγκαινιάζει μίαν γόνιμον περίοδον εἰς τὰς σχέσεις τῶν δύο πλευρῶν, τῆς κυριάρχου Πολιτείας καὶ τοῦ ἔκπαλαι, ἐπὶ ἕνδεκα σχεδὸν αἰῶνας, αὐτοδιοικήτου Ἁγίου Ὄρους.

Σᾶς ὑποδεχόμεθα μὲ αἰσθήματα ἀγάπης, ἐκτιμήσεως καὶ εὐχῶν πολλῶν. Ἡ γνωστὴ διαδρομή Σας καὶ ἡ ἔκδηλος διάθεσίς Σας νὰ ἐργάζεσθε δι’ εύγενεῖς, φιλανθρωπικοὺς σκοπούς, αἱ γνώσεις Σας περὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὀργανισμῶν καὶ ἡ ἡλικία Σας ἀποτελοῦν ἱκανὰ ἐφόδια διὰ μίαν ἐπιτυχῆ θητείαν.

Ἡμεῖς, ὡς Ἱερὰ Κοινότης, θεωροῦμεν ὅτι αἱ κοινοῦ ἐνδιαφέροντος - Ἁγίου Ὄρους καὶ Πολιτείας - ὑποθέσεις δύνανται πάντοτε νὰ καταλήγουν ἐπιτυχῶς δι’ ἀμφότερα τὰ μέρη, ὅταν ἀντιμετωπίζωνται μὲ εἰλικρίνειαν, εὐθύτητα καὶ προσήλωσιν εἰς τοὺς θεσμούς. Αὐτὰ εἶναι τὰ κλεῖθρα τῆς ἀγαθῆς συνυπάρξεως. Τὸ παρελθὸν ἔδειξεν ὅτι, ὅταν τοῦτο δὲν γίνεται ἀντιληπτὸν ἢ ἐμφιλοχωροῦν ἀτομικαὶ ἀκροβασίαι, γεννῶνται ταλαιπωρίαι ὄχι μόνον διὰ τοὺς ἀκροβατοῦντας, ἀλλὰ καὶ διὰ τὰς ὑποθέσεις καθ’ ἑαυτάς. Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλᾶ, ἀλλὰ καὶ σοβαρά.

Ὑπὸ τὸ πρῖσμα αὐτό, ἐπιτρέψѱατε κύριε Διοικητά, ἐν πολλῇ ἀγάπῃ νὰ ἐπισημάνωμεν διὰ βραχέων ἐκ μέρους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὰ κρίσιμα σημεῖα τοῦ ἀνατεθειμένου ἡμῖν τε καὶ ὑμῖν ἔργου.

Τὸ Ἅγιον Ὄρος τυγχάνει τὸ μοναδικὸν τμῆμα τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, τὸ ὁποῖον χαίρει μιᾶς ἄκρως ἰδιαζούσης καὶ ἐνισχυμένης αὐτοδιοικήσεως, ἥτις ἀκολουθεῖ τὸν ἁγιώνυμον τόπον καὶ διετηρήθη ὑπὸ τῶν Ἁγιορειτῶν ἀπὸ τῆς πρώτης συγκροτήσεώς του κατὰ τὸν 10ον αἰῶνα. Δὲν εἶναι πολλοὶ οἱ ἀνὰ τὴν ὑφήλιον θεσπισθέντες ὀργανισμοί, οἱ θάλλοντες ἐπὶ τόσους αἰῶνας ὑπὸ ἀπαράλλακτον καθεστώς. Ὑπὸ τὴν ἔννοιαν αὐτὴν δικαίως ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία σεμνύνεται ὅτι ὁ Ἱερὸς Ἄθως ἐμπίπτει εἰς τὴν ἐπικράτειάν της καὶ εὐλόγως συναισθάνεται τὴν ἀνάγκην καὶ ὑποχρέωσίν της ἀπέναντι εἰς τοὺς αἰῶνας, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ προσβλέπουσα εἰς τὸ μέλλον, ὅπως ὑποστηρίξῃ τὸ Ἅγιον Ὄρος εἰς τὴν βαρεῖαν ἀποστολήν του.

Ἀσφαλὲς καὶ ἀναντίρρητον στοιχεῖον τῆς μακροβιότητος τοῦ Ἁγιωνύμου Τόπου καὶ συγχρόνως ἐγγύησιν διὰ τὸ μέλλον ἀποτελεῖ ἡ διοίκησις τῶν ἑαυτοῦ ὑποθέσεων διὰ τῶν ὀργάνων του, χωρίς μεσολάβησιν ἄλλου τινος. Αἱ Ἱεραὶ Μοναὶ εἰσὶν αὐτοδιοίκητοι, τοὐτέστιν ἀναδεικνύουν ἀνεπηρέαστοι τὰ ὄργανά των καὶ δι αὐτῶν διοικοῦνται. Αἱ δὲ κοιναὶ ὑποθέσεις των ἀνήκουν εἰς τὴν ἁρμοδιότητα τοῦ ἱεροῦ τούτου Σώματος, τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Οὕτω πως εἶχεν ἡ κατάστασις ὅταν τὸ Ἅγιον Ὄρος παρελήφθη ὑπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, οὕτω ἀπετυπώθη εἰς τὸν ἐκπονηθέντα ΚΧ ἐν ἔτει 1924 καὶ οὕτω κατωχυρώθη ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος ἐν ἔτει 1926.

Εἰς τὴν αὐτοδιοίκησιν τοῦ τόπου οὐδεὶς πλὴν τῶν Ἁγιορειτῶν ἔχει συμμετοχήν.

Ἡ Πολιτικὴ Διοίκησις, Ἐξοχώτατε, δὲν ἔχει σχέσιν καὶ δὲν δύναται νὰ ἀσχολῆται μὲ τὴν διοίκησιν τῶν ἐσωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἐξαντλεῖται εἰς τὴν ἄσκησιν τῶν λειτουργιῶν, αἱ ὁποῖαι ἀφοροῦν εἰς τὸν σκληρὸν πυρῆνα τῆς σχέσεως μετὰ τοῦ κράτους, ἤγουν εἰς τὴν δημοσίαν τάξιν καὶ ἀσφάλειαν, ἐπιπροσθέτως δὲ τὸ Σύνταγμα ὁρίζει ὅτι τὸ κράτος μεριμνᾷ διὰ τὴν νομιμότητα τῶν ἀποφάσεων τῶν ἁγιορειτικῶν ἀρχῶν καὶ ἀναθέτει εἰς τὸν Πολ. Διοικητὴν τὴν σχετικὴν ἐποπτείαν.

Ἐν σχέσει πρὸς τοῦτο ἡ ἱστορία ἀπέδειξεν ὅτι κατὰ τὸ παρελθὸν δὲν ὑπῆρξαν ἄξιαι λόγου περιπτώσεις ἱκαναὶ νὰ ἐνεργοποιήσουν τὴν σχετικὴν ἁρμοδιότητα. Ἀντιθέτως ἡ Ἁγιορειτικὴ μνήμη διασώζει ἐκ τοῦ παρελθόντος περιπτώσεις, καθ’ ἃς ἡ ἐποπτεία νομιμότητος ἐλειτούργησεν ὡς πρόφασις πρὸς ἐπέμβασιν εἰς τὴν αὐτοδιοίκησιν.

Ἂς μείνωμεν ὀλίγον εἰς τὴν νομιμότητα. Ἡ νομιμότης, κύριε Διοικητά, δὲν εἶναι ἀγαθὸν ἀνῆκον εἰς τὸ κράτος ἀορίστως καὶ ἀσκόπως. Ἡ τήρησίς της δὲν εἶναι αὐτοσκοπός. Τὸ κράτος ἐγγυᾶται δι’ αὐτῆς τὴν εὔτακτον λειτουργίαν τῶν θεσμῶν καὶ τὴν κοινωνικὴν εἰρήνην καὶ πρόοδον. Ἐπιτρέψѱατε λοιπὸν μίαν διαπίστωσιν. Τὸ πρόβλημα ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἐν τέλει δὲν ἔγκειται εἰς τὸν χαρακτῆρα τῶν ἀποφάσεων τῶν ἁγιορειτικῶν ἀρχῶν· Σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι δὲν θὰ ἔχετε ἀφορμὴν νὰ ἀσχοληθῆτε κἄν· πρῶτοι ἐνδιαφερόμενοι διὰ τὴν νομιμότητα εἴμεθα ἡμεῖς οἱ Ἁγιορεῖται.

Τὸ πρόβλημα, πολλῷ μᾶλλον, ἔγκειται εἰς τὴν ὑποχρέωσιν τοῦ κράτους νὰ τηρῇ τὴν νομιμότητα. Ὡς ἐγγυητὴς αὐτῆς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ θεωρῇ ὅτι ἐξαντλεῖται ἡ ὑποχρέωσίς του εἰς τὴν πρόβλεψѱιν τῆς ἐποπτείας νομιμότητος τῶν ἀποφάσεων τῶν ἁγιορειτικῶν ἀρχῶν. Τοῦτο, θὰ ἐλέγομεν, εἶναι μία παρονυχὶς τοῦ ζητήματος. Κυρίως τὸ κράτος εἶναι σοβαρότατα ἐπιπεφορτισμένον νὰ ἐξασφαλίζῃ τὴν εἰρηνικήν, εὔνομον καὶ εὔτακτον διαβίωσιν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει. Δὲν πρόκειται περὶ θεωρητικῆς διαπιστώσεως. Ταῦτα ἀποτυποῦνται ρητῶς εἰς τὸ Σύνταγμα καὶ τοὺς νόμους ὡς ἑξῆς: τήρησις τῆς δημοσίας τάξεως καὶ ἀσφαλείας, καὶ ἐκτέλεσις τῶν νομίμων ἀποφάσεων τῶν μοναστηριακῶν ἀρχῶν.

Ἄνευ αὐτῶν τῶν λειτουργιῶν τοῦ κράτους, λειτουργιῶν αἱ ὁποῖαι ἀνατίθενται εἰς Ὑμᾶς, κύριε Διοικητά, οἱαδήποτε συζήτησις περὶ παρουσίας τοῦ κράτους εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, περὶ περιφρουρήσεως τῆς νομιμότητος κ.λπ. εἶναι γράμμα κενόν. Καὶ ὁδηγεῖ εἰς τὸ ἀντίθετον: τὴν αὐθαιρεσίαν, τὴν ἀνομίαν, τὴν ἀναρχίαν. Καταστάσεις διαβρωτικάς, ἂν μὴ καταστροφικάς.

Ἐν κατακλεῖδι, νὰ εἶσθε βέβαιος ὅτι ἡμεῖς περιφρουροῦμεν τὴν νομιμότητα, ἀλλὰ ἀναμένονμεν ταυτοχρόνως ὑπὸ τοῦ κράτους ἀπαρέγκλιτον τὴν τήρησιν τῆς δημοσίας τάξεως καὶ ἀσφαλείας, καὶ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν νομίμων ἀποφάσεων τῶν μοναστηριακῶν ἀρχῶν. Ὑπεκφυγαὶ καὶ παραλείψѱεις αὐτῶν τῶν καθηκόντων, ἐπικαλούμεναι δῆθεν τὴν ἡσυχίαν τοῦ τόπου, ὁδηγοῦν μετ’ ἀσφαλείας εἰς τὴν ὑπονόμευσιν ἀκριβῶς τῆς ἡσυχίας καὶ τῆς εἰρηνικῆς διαβιώσεως. Καὶ ὄχι μόνον. Συνιστοῦν ἀπαράδεκτον ἐπέμβασιν εἰς τὴν αὐτοδιοίκησιν τοῦ τόπου. Τοῦτο γίνεται ἀντιληπτόν ἰδίως ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐκτέλεσιν τῶν νομίμων ἀποφάσεων. Ὅταν αὗται δὲν ἐκτελῶνται, τότε τί ἄλλο σημαίνει τοῦτο ἀπὸ τὴν ἄρνησιν τοῦ δικαιώματος εἰς αὐτοδιοίκησιν; Ὅταν μία νόμιμος ἀπόφασιςτῆς Ἱερᾶς Κοινότητος δὲν ἐκτελῆται ὑπὸ τοῦ Πολιτικοῦ Διοικητοῦ, τὶ ἔχομεν ἐκτὸς ἀπὸ μίαν ὠμὴν καταστρατήγησιν τοῦ ἀρχαίου καθεστῶτος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὅπως εἴπομεν λοιπὸν καὶ ἀνωτέρω, Ἐξοχώτατε, τὰ πράγματα εἶναι ἀπλᾶ ἀλλὰ καὶ πολύ σοβαρά. Δὲν ἀρκοῦν οἱ ὡραῖοι λόγοι. Ὁ διορισμὸς Σας μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρίαν νὰ διευκρινίσωμεν τὰ πράγματα, ὥστε νὰ ἀποφευχθοῦν παρεξηγήσεις καὶ παρερμηνεῖαι. Ἀναμένομεν νὰ ἴδωμεν ἐν τῷ προσώπῳ Σας τὸν ἄξιον ἐκπρόσωπον μιᾶς δικαιοκρατούμενης πολιτείας, ὁ ὁποῖος ἅμα τῇ ἀναλήψѱει τῶν καθηκόντων του θὰ ἀσκήσῃ τὰς ὡς ἄνω ἁρμοδιότητάς του ἀπροφασίστως.

Καὶ ἐρχόμεθα εἰς ὡρισμένα βασικὰ ζητήματα, τῶν ὁποίων θεωροῦμεν ὅτι δέον νὰ ἐπιληφθῆτε ὡς ὁ νέος Πολιτικὸς Διοικητής. Ἐν πρώτοις ἐκφράζομεν τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπως ἐνισχυθῇ ἡ ἀπ᾽ εὐθείας σχέσις μετὰ τῆς κορυφῆς τῆς Πολιτείας, δηλαδὴ τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας. Καὶ δὲν ὑπάρχει αἰτία νὰ βραδύνῃ περαιτέρω ἡ ἀπὸ κοινοῦ μετὰ τοῦ Πρωθυπουργικοῦ Γραφείου ρύθμισις τοῦ προγράμματος τῆς συναντήσεως μετ᾽ αὐτοῦ τῆς ἁρμοδίου ἱεροκοινοτικῆς ἐπιτροπῆς. Παρακαλοῦμεν νὰ ἐπαναλάβητε πρὸς τὸν κ. Πρωθυοπουργὸν τὴν παλαιοτέραν σχετικὴν παράκλησιν ἡμῶν καὶ νὰ συμβάλητε εἰς τὰς ἀναγκαίας συνεννοήσεις.

Ἀκολούθως εἶναι ἀναγκαῖον νὰ ἀσχοληθῆτε ἐπισταμένως μετὰ τοῦ ἐκκρεμοῦντος θέματος τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου, τὸ ὁποῖον ὡς καρκίνωμα εἰς τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρέπει νὰ λάβῃ τέλος ἄνευ καθυστερήσεως. Θεσμικῶς, ἐκκλησιαστικῶς καὶ δικαστικῶς ἔχει λυθῆ πρὸ πολλοῦ καὶ ἀναμένεται ἡ ὁλοκλήρωσίς του διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν νομίμων ἀποφάσεων ἀπὸ πλευρᾶς τῆς Πολιτείας, δηλαδὴ ὑπὸ τοῦ Πολιτικοῦ Διοικητοῦ, ὥστε μετὰ ταῦτα ἡ νόμιμος ἀδελφότης καὶ διοίκησις τῆς Μονῆς νὰ δυνηθῇ ἐπὶ τέλους νὰ λειτουργήσῃ ὡς αἱ ὑπόλοιποι Μοναὶ τοῦ Ἁγίου Ὄορυς εἰς τὴν ἕδραν της. Εὐχόμεθα καὶ ἀναμένομεν νὰ προσηλωθῆτε εἰς τὸν σκοπὸν τοῦτον ἐμπράκτως, συστηματικῶς καὶ λίαν συντόμως, ἐν συνεννοήσει μετὰ τῆς νομίμου διοικήσεως τῆς μονῆς διὰ τὰς τυχὸν λεπτομερείας. Εἶναι ἀδιανόητον νὰ παραμένουν ἀνεκτέλεστοι νόμιμοι ἀποφάσεις καὶ νὰ λαθροβιοῦν ἀκόμη ἐνταῦθα ἀπελατέοι σχισματικοὶ κομπορρημονοῦντες εἰς βάρος ὅλων τῶν θεσμῶν τοῦ κράτους καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Ἐπ᾽ ἐσχάτων, ὄχι ὅμως καὶ διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ γεραροῦ Ἄθωνος, παρατηρεῖται μία ραγδαία αὔξησις προσκυνητῶν, προερχομένων ἐξ ὁμοδόξων κυρίως κρατῶν καὶ παραλλήλως ἔντασις τοῦ ἐνδιαφέροντος ἐγκαταβιώσεως ἀνθρώπων τῆς αὐτῆς προελεύσεως. Τὸ Ἄγιον Ὄρος θετικῶς ἀντιμετωπίζει τὸ αὖξον ἐνδιαφέρον τῶν ὀρθοδόξων διὰ τὸ Περιβόλιον τοῦτο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἐπιθυμεῖ ὅμως νὰ ὑπομνήσῃ ὅτι ὁ ἡσυχαστικὸς χαρακτήρ του, ἡ ἐκκλησιαστικὴ τάξις ὑπὸ τὴν πνευματικὴν ἐποπτείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἡ ἑλληνικὴ κυριαρχία δὲν θὰ διασαλευθοῦν.

Δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἐπεκταθῶμεν εἰς ἕτερα δευτερεύοντα ζητήματα, βέβαιοι ὄντες ὅτι θὰ φανῆτε ἀρωγὸς πρὸς τὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ μοναχοὶ τοῦ ὁποίου ἵστανται ἐδῶ φρουροὶ τῆς παραδόσεως, φύλακες ἱερῶν σκευῶν, χειρογράφων, ἐντύπων, ἱερῶν εἰκόνων καὶ ἄλλων τιμαλφῶν, συντηρηταὶ ἀρχαίων κτιριακῶν συγκροτημάτων, φιλόξενοι ἔναντι δεκάδων χιλιάδων προσκυνητῶν, πρόμαχοι τῆς πίστεως καὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ γένους.

Δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας ἵνα ἐκφράσωμεν δι’ Ὑμῶν διὰ πολλαπλῆν φορὰν τὰς θερμὰς εὐχαριστίας καὶ τὴν εὐγνωμοσύνην τῶν Ἁγιορειτῶν πρὸς τὴν φιλτάτην Ἑλληνικὴν Πολιτείαν διὰ τὴν βοήθειαν καὶ συμπαράστασιν αὐτῆς πρὸς τὰ ἱερὰ τοῦ Ἁγίου Ὄρους σκηνώματα. Διότι, μερίμνῃ καὶ φροντίδι τῆς Πολιτείας, τὰς τελευταίας δεκαετίας ἀνεστηλώθησαν τὰ περισσότερα παλαιὰ κτίρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, μὲ χρηματοδοτήσεις τόσον ἀπὸ ἐθνικούς, ὅσον καὶ εὐρωπαϊκοὺς πόρους. Παρακαλοῦμεν ὅπως μεταφέρετε τὰς εὐχαριστίας ἡμῶν πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸν καὶ τὴν Κυβέρνησιν διὰ τὴν βοήθειαν καὶ συμπαράστασιν εἰς τὴν ἐπίλυσιν τῶν ἐκκρεμούντων προβλημάτων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρακαλοῦντες διὰ τὴν τακτοποίησιν καὶ τῶν λοιπῶν ἐκκρεμοτήτων.

Κύριε Διοικητά,

Εὐχαριστοῦντες ἅπαντας τοὺς τιμῶντας Ὑμᾶς καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος διὰ τῆς παρουσίας των σήμερον ἐδῶ, εὐχόμεθα καλὴν διακονίαν εἰς τὸ ἔργον Σας μὲ τὴν βοήθειαν τῆς Παναγίας.

Θὰ ἦτο παράλειψѱις, ἐάν κατὰ τὴν στιγμὴν ταύτην τῆς ἀναλήψѱεως τῶν καθηκόντων σας, δὲν ἐξεφράζομεν καὶ πάλιν τὰς θερμὰς καὶ ἐγκαρδίους εὐχαριστίας ἐκ μέρους συνόλου τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος εἰς τὸν ἀπερχόμενον Διοικητὴν κ. Ἀρῖστον Κασμίρογλου διὰ τὴν μακρόχρονον καλὴν διακονίαν αὐτοῦ, ὅστις ἐκέρδισε τὴν ἀγάπην, τὴν τιμὴν καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην ἡμῶν, μὲ τὸ ἦθος, τὴν εὐγένειαν, τὴν προσήνειαν, τὴν μετριοπάθειαν καὶ τὴν ἐν γένει παρουσίαν του. Ἂν καὶ ἡ θητεία του ἔληξεν, θὰ παραμένῃ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν τῶν Ἁγιορειτῶν ὡς γνήσιος φίλος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καὶ θὰ ἀναμένωμεν τὴν συμπαράστασιν καὶ βοήθειάν του εἰς κάθε εὔκαιρον περίστασιν.

Μὲ τὰς σκέψѱεις αὐτὰς κλείνομεν τὴν σύντομον ταύτην προσλαλιάν, ἐγχειρίζοντες Ὑμῖν ἐκ μέρους τῆς Ἱ. Κοινότητος ἀντίτυπον τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καὶ εὐχόμεθα, ἐξοχώτατε κύριε Διοικητά, ἡ Ἔφορος τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου Κυρία Θεοτόκος νὰ εὐλογήσῃ δαψѱιλῶς τὸ ἔργον Ὑμῶν, εἰς ἐκπλήρωσιν τῶν νέων καθηκόντων καὶ τῆς εὐθυνηφόρου ἀποστολῆς σας.

       Σχετικό: 10969 - Εγκατάσταση του νέου Πολιτικού Διοικητή του Αγίου Όρους