Πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμος
κανείς αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι να κάνει κάτι περισσότερο
από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί καλύτερα…..
Η καλύτερη προετοιμασία είναι η
ταπεινή αντιμετώπιση, η συντριβή, το φιλότιμο.
Για την Θεία Κοινωνία δεν
προετοιμάζεται κανείς αλλάζοντας τα ρούχα και πλένοντας τα δόντια. Το κυριότερο
είναι να εξετάσει τον εαυτό του. να δει: Αισθάνεται την Θεία
Κοινωνία ως ανάγκη; Είναι τακτοποιημένος; Μήπως υπάρχει κάτι που τον εμποδίζει
από την Θεία Κοινωνία και δεν το έχει εξομολογηθεί;
Για να νιώσουμε την Θεία
Κοινωνία, πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις. Η καλύτερη προϋπόθεση είναι η ταπεινή προσπάθεια να κόψουμε τα πάθη μας,
για να μείνει στην καρδιά μας ο Χριστός. Αλλιώς ο Χριστός έρχεται με την
Θεία Κοινωνία μέσα μας, αλλά φεύγει αμέσως και δεν αισθανόμαστε τίποτε. Όταν
παραμένει ο Χριστός γίνεται μια αλλοίωση στον άνθρωπο. Υπάρχουν άνθρωποι που
νιώθουν μέσα τους τον Χριστό από την μία Θεία Κοινωνία μέχρι την άλλη χωρίς
διακοπή.
…Όταν ο ιερέας λέει : «Μετά φόβου
Θεού», να σκέφτεσαι ότι γίνεται νοσηλεία και να προσέρχεσαι στην Θεία Κοινωνία
με συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, ζητώντας
ταπεινά το έλεος του Θεού.
ΠΗΓΗ: ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ, ς΄ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, εκδ. ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2012, σ. 213 κ.ε.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ. ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή