280 - Η αντίδραση των Αγιορειτών στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους (5)

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Εν Καρυαίς, 3 Οκτωβρίου 1913

.

Ιστορική πράξις ιερά τον τε τύπον και την ουσίαν συνετελέσθη σήμερον εν τω Αγιωνύμω Όρει, πράξις ης την μεγάλην σημασίαν θα πιστοποιήση των γεγονότων η αλληλουχία.

Εν κατανύξει ιερά και ενθουσιασμώ αγίω οι σεβάσμιοι ηγούμενοι και προϊστάμενοι των κυριάρχων Μονών μετά και άλλων αντιπροσώπων αυτών συνελθόντες εις έκτακτον Συνέλευσιν εν Καρυαίς τη ιερά πρωτευούση της Ιεράς Πολιτείας εν τω Ιερώ Ναώ του Πρωτάτου, εν ω καθ εκάστην ακούονται μνημονευόμενα τα ονόματα των αοιδίμων αυτοκρατόρων Νικηφόρου (του Φωκά) και Ιωάννου (του Τσιμισκή) ως ιδρυτών αυτού, μετά ικετήριον δέησιν προς την Προστάτιδα του Αγίου Όρους Αειπάρθενον Θεοτόκον προ της θαυματουργού αυτής εικόνος του «Άξιον Εστίν» υπέγραψαν ιερόν ψήφισμα, εν ω σταθερώς και αμετακλήτως διετύπωσαν το φρόνημα εαυτών τε και των χιλιάδων των Μοναχών, ους αντιπροσωπεύουσιν, επί του ζητήματος της πολιτικής τύχης του Αγίου αυτών Τόπου.

Εις την τελετήν του ιερού ψηφίσματος παρίσταντο ωσεί πεντακόσιοι αγιορείται πατέρες και πλήθος ικανόν λαϊκών εκ των εμπορευομένων ή παρεπιδημούντων, παρίσταντο δε εν βαθυτάτη συγκινήσει και αντιπρόσωποι αξιωματικοί και στρατιώται του ενδόξου ελληνικού στρατού του αναστηλώσαντος την σημαίαν του σταυρού επί του τόπου, όστις αποτελεί το αιώνιον μνημείον της ευσεβείας των αοιδίμων του Βυζαντίου Αυτοκρατόρων. Παρέστην και εγώ μύστης απλούς της ιεράς ταύτης μυσταγωγίας. Η ψυχική συγκίνησις ήτις με κατέλαβε και τα αναβλύσαντα από των οφθαλμών μου δάκρυα απεκάλυψαν εις εμέ την ηθικήν μου εν Χριστώ ατέλειαν απέναντι των ταπεινών αυτών τω σχήματι ανθρώπων, οίτινες ψύχραιμοι, γαλήνιοι, αποφασιστικοί, σχεδόν ασυγκίνητοι υπέγραφον ενώπιον της εικόνος της Θεομήτορος τον όρκον του να αποθανώσι πάντες νέοι και γέροντες ενασκούντες «το δικαίωμα της υπέρ ιερών και οσίων αμύνης».

Διότι ακριβώς περί τούτου πρόκειται. Οι σεβάσμιοι Πατέρες δια της υπογραφής του ψηφίσματός των εν τω ναώ μετά τελετήν ιεράν και ενώπιον της σεπτής εικόνος της υπερμάχου στρατηγού δεν διετύπωσαν μόνον το φρόνημά των αλλά και ώμοσαν τον όρκον του στρατιώτου της πίστεως. Τι σημαίνει το ότι ο κινούμενος κατ αυτών στρατεύεται υπό την σημαίαν σταυρού του; Ακριβώς το ότι υπό την σημαίαν του σταυρού και της ορθοδοξίας μελετάται κατά του Αγίου Όρους αδικία, ην δεν απετόλμησαν αι στρατιαί της ημισελήνου επί πέντε αιώνας, είναι είς επί πλέον λόγος να δοθή μάθημα τέλειον υπό της ασθενείας των ταπεινών δούλων του Χριστού εις την γαυριώσαν ισχύν του κόσμου. Ούτω σκέπτονται οι Μοναχοί του Αγίου Όρους οι υπό οικείων και ξένων θεωρηθέντες ως ποσότης μη υπολογίσιμος. Διότι ούτω μόνον δύναται να χαρακτηρισθή η γενομένη, ότε εκινδύνευεν η Θεσσαλονίκη, προκαταρκτική περί Αγίου Όρους συναλλαγή.

Οι Αγιορείται εως χθες ακόμη δεν είχον πιστεύσει ότι σοβαρώς ετέθη υπό μελέτην η αφαίρεσις απ αυτών της χαράς, ην ησθάνθησαν ότι ανέζησαν οι αοίδιμοι ιδρυταί των Μονών αυτών Αυτοκράτορες εν τω προσώπω του γνησίου αυτών διαδόχου Κωνσταντίνου του ελευθερωτού. Ήδη όμως ότε ο μεν τύπος έφερε μέχρι των ησυχαστηρίων αυτών τας εν Λονδίνω ληφθείσας αποφάσεις, η δε εν μέσω αυτών παρουσία του κ. Βόριδος Σαραφείμωφ ανεπισήμου απεσταλμένου της ρωσικής Κυβερνήσεως επιστοποίησε την τεκταινομένην πολιτικήν κατά του Τόπου της ασκήσεώς των επιβουλήν αφέντες τα ασκητήρια αυτών ετοιμάζονται ως ζηλωταί της δόξης των πατέρων αυτών «δια τον αμαράντινον του μαρτυρίου στέφανον».

Της σεμνής ταύτης φράσεως τη έννοιαν πιθανόν να μη εννοώσι πάντες οι εν Λονδίνω κατά την μέθοδον του Προκρούστου το δίκαιον απονέμοντες, αρκεί όμως ότι εννοεί αυτήν η Ρωσική Κυβέρνησις και ο ελληνικός λαός. Η Ρωσία χθες ακόμη ευρεθείσα εις την ανάγκην να αντικρύση εν αυτώ τω ιερώ εδάφει του Άθω τον θρησκευτικόν φανατισμόν εν τω προσώπω των ρώσων Μοναχών, των οπαδών της των ονοματολατρών αιρέσεως, εγνώρισε την δύναμιν της θρησκευτικής πίστεως. Η διαφορά εν τούτοις μεταξύ των ρώσων αιρετικών πανταχόθεν καταδεδικασμένων και αποδεδοκιμασμένων και των ελλήνων ορθοδόξων πανταχόθεν μετά συμπαθείας παρακολουθουμένων θα είναι τεραστίως μεγάλη. Οι πρώτοι εις τας λόγχας των ρώσων πεζοναυτών αντέταξαν σταυρούς μόνον και εικόνας, οι δεύτεροι θα αντιτάξωσι και ξιφολόγχην και μάνλιχερ. Εκείνων λογχιζομένων αι κραυγαί δεν έφθανον εις τα ώτα του ρωσικού λαού δια την απόστασιν, τούτων όμως του κινδύνου αι επιβοαί θα αντηχήσωσι ταχύτατα εις πάσαν ελληνικήν γωνίαν ης υπάρχει εν Αγίω Όρει και είς αντιπρόσωπος, ουδέ θα μείνη απαθές το έθνος το ελληνικόν όταν ίδη πληττομένους τους αντιπροσώπους της θρησκείας του και τους φρουρούς των εθνικών ιδεωδών του.

Δια τούτο ορθότατα συνιστάται εν τω ψηφίσματι η προσοχή των εν Λονδίνω δικαστών να μη θελήσωσι δια παρακεκινδυνευμένης αποφάσεως να εμβάλωσιν εις νέους κινδύνους την μήπω άλλως τε απακατασταθείσαν ειρήνην της Ανατολής.

ο Κ.Μ.

Φωτογραφίες:

http://www.athosmemory.com/index.php?option=com_content&task=view&id=43&Itemid=37

Κείμενο:

199 - Η αντίδραση των Αγιορειτών στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους (1)

.

221 - Η αντίδραση των Αγιορειτών στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους (2)

.

222 - Η αντίδραση των Αγιορειτών στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους (3)

.

223 - Η αντίδραση των Αγιορειτών στην προσπάθεια διεθνοποίησης του Αγίου Όρους (4)

.

.