Ένα οδοιπορικό στο έργο και τους πρωταγωνιστές της πνευματικής και της καλλιτεχνικής ζωής της αγιώνυμης πολιτείας του 15ου και του 16ου αιώνα επιχειρείται μέσα από την έκθεση ντοκουμέντων με τίτλο «Το Αγιον Ορος στον 15ο και 16ο αιώνα», που θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, στις 12.00, στους χώρους της Αγιορειτικής Εστίας (κτίριο Νεδέλκου, Εγνατία 109).
Η έκθεση, ενταγμένη στο πλαίσιο του ΣΤ΄ Διεθνoύς Συνεδρίου της Αγιορειτικής Εστίας -θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή 35 ξένων και Ελλήνων στις 25, 26 και 27 Νοεμβρίου, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Κεντρικής Δημοτικής Βιβλιοθήκης- χρονικά ξεκινάει μ' ένα από τα δύσκολα κεφάλαια της ιστορίας του Αγίου Ορους, το 15ο αιώνα. Αιώνας μεγάλων αλλαγών, με την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη δραστική μείωση των πόρων από τις δεσμεύσεις των μετοχίων και τη φορολογία, τις λεηλασίες, τις πειρατικές επιδρομές και τους σεισμούς. Ωστόσο, επιβιώνει κι επειδή προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, αλλά κυρίως επειδή διατηρεί σε υψηλό επίπεδο την πνευματική του υπόσταση. Φτάνει, έτσι, μέχρι το 16ο αιώνα, οπότε γίνεται επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πατριαρχών και ιεραρχών, των ηγεμόνων της Μολδαβίας και της ορθόδοξης Ρωσίας, για να εισέλθει σε μια νέα περίοδο πνευματικής αναγέννησης και ανοικοδόμησης.
Από την ανασφάλεια στην αναγέννηση
Ο επιμελητής της έκθεσης και αρχιτέκτων του ΚΕΔΑΚ, Φαίδων Χατζηαντωνίου, αναφέρει σε κείμενό του: «Διασχίζοντας τις αίθουσες, παρατηρούμε πως μέσα από τον κουρνιαχτό της Ιστορίας που άφησε πίσω της η Αλωση της Πόλης συσχετίζονται παλαία και νέα στοιχεία, καθώς οργανώνονται και αρχίζουν να λαμβάνουν μορφή τα θεμέλια ενός νέου κόσμου που ετοιμάζεται να αναδυθεί».
Το υλικό της έκθεσης χωρίζεται σε δυο περιόδους: 1400-1490 και 1490-1600. «Στην πρώτη παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά μιας εποχής κατά την οποία η ανασφάλεια που πηγάζει από τη ρευστή κατάσταση αντανακλάται κυρίως στην αρχιτεκτονική και στα έγγραφα που πιστοποιούν την προσπάθεια διατήρησης της αυτονομίας και της εξασφάλισης κάποιων προνομίων, ενώ η παραγωγή καλλιτεχνικού έργου είναι φειδωλή. Αντιθέτως, καθώς η κοσμική εξουσία περνάει από τους Βυζαντινούς και τους Σέρβους ηγεμόνες στους Οθωμανούς, διαπιστώνουμε την αδιατάρακτη συνέχεια του πνευματικού βίου και αναγνωρίζουμε στις μορφές σπουδαίων Αγιορειτών ασκητών τους συνεχιστές της ησυχαστικής παράδοσης», εξηγεί ο κ. Χατζηαντωνίου. Ο ίδιος συμπληρώνει για τη δεύτερη περίοδο: «Εδώ διαπιστώνουμε ότι συντελείται μία πραγματική αναγέννηση που αντανακλάται τόσο στις τέχνες (ζωγραφική, μικροτεχνία, αρχιτεκτονική) όσο και στον εμπλουτισμό των βιβλιοθηκών, ενώ παρουσιάζονται προσωπικότητες μεγάλης πνευματικής εμβέλειας που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και στη Ρωσία, καθιστώντας το Αγιον Ορος φάρο του ορθόδοξου κόσμου».
ΓΙΩΤΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=7&artid=119838
φωτογραφίες: http://www.agioritikiestia.gr
240 - Στ΄ Διεθνές Συνέδριο της Αγιορειτικής Εστίας, 25-27 Νοεμβρίου 2011. Το Πρόγραμμα
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου