290 - Οι Παντοκράτορες του Άθω

«... Ὁ δέ Θεός, ὅπου εἶναι ὁ μέγας ζωγράφος, ἅπλωσε τήν χεῖρα του καί εὐλόγησε τό ἐργόχειρόν τους καί ἐπρόκοψεν ἡ μυροβόλος αὐτή ἄμπελος, οὐκ ἐν σοφίᾳ κοσμικῇ ἀλλ᾿ ἐν χάριτι Θεοῦ....

Μυστική κατάνυξις τυλίγει τό ἐργόχειρόν τους μέ εὐωδίαν πνευματικήν, ἁπλήν καί ἁγνήν ὡσάν τήν μυρωδίαν τῶν ξηρῶν χόρτων, ὅπου φυτρώνουν εἰς τούς κρημνούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τά ἔργα πού βγαίνουν ἀπό τήν ταπείνωσιν καί τήν εὐλάβειαν, εἰμπορεῖ νά τά παρομοιάσει κανένας ὡσάν τά δένδρα τά ἀσάλευτα εἰς τά βαθύρριζα, πού τρανεύουν μέ χρόνους καί μέ καιρούς, καί ὁ ἄνθρωπος ἐξίσταται πῶς ἐγεννήθηκαν ἀπό ἕναν ταπεινόν σπόρον, τόν ὁποῖον δέν τόν ἔβλεπεν ἡ ἀλαζονεία μας».

Ὁ μακαριστός κυρ Φώτης Κόντογλου (1897-1965), γιά τούς Κρήτες ζωγράφους τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἀπό τό κείμενό του «Οἱ Παντοκράτορες τοῦ Ἄθω».

http://agioritikoslogos.blogspot.com/p/blog-page_07.html

http://blogspotcom-asma.blogspot.com/2011/11/blog-post_25.html