Εκάστη Μονή έχει τον εκκλησιαστικόν κόπανον τον εφευρεθέντα πριν της καμπάνας διότι οι κώδωνες και τα μέταλλα τούτων τους τελευταίους αιώνας παρουσιάσθησαν. Τρεις ώρας πριν να φέξη κτυπά και καλεί τους πάντας εις κοινήν προσευχήν. Ούτω η νυξ γίνεται ολιγώτερον ανιαρά και επίπονος. Ο κουδουνίζων ήχος του ειδικού ξύλου του κοπάνου και η επιτηδιότης του εκκλησιαστικού καμπανάρη με τον επί τούτου ρυθμόν ιδιάζουσαν προκαλεί εντύπωσιν εις τε τους επισκέπτας και μοναχούς. Ο του ξύλου ήχος είναι γλυκύτερος και επιβλητικώτερος της εκκωφαντικής καμπάνας. Ο κόπανος κτυπά και τον εσπερινόν.
Υπάρχει και ειδικός κόπανος άλλου μεγέθους και άλλης συστάσεως διαφορετικού ήχου που καλεί τους μοναχούς στο δοχειό δια τα οψώνια ή δια την τράπεζαν. Και παμεγέθης τοιούτος υφίσταται δια την παγκοινιάν όταν πρόκειται εργάται και μοναχοί να εκτελέσουν κοινόν έργον καλεί αυτούς εις συναγερμόν, βεβαίως είναι ο πλέον δυσάρεστος κόπανος, δι΄ ό και κτυπά ολίγας φοράς το έτος.
Εξαιρετικώς εις την μονήν Καρακάλλου υπάρχει και τέταρτος κόπανος για τους γάτους να πάρουν και αυτοί το συσσίτιόν των. Ο κόπανος ούτος είναι μικρός και κατάλληλος, το θέαμα δε λαμπρόν όταν τα μοναδικά ταύτα ζώα της μονής τον ακούσουν και κατέρχονται από τους κρυψώνας και τας οροφάς των στεγών να γευθούν τα υπολείμματα των τροφών.
Το θέαμα λαμβάνει έτι θαυμασίαν όψιν εάν συμπέση να ευρίσκεται κατά τύχην εκεί ο πλέον αγαπητός των Ηγουμένων ο γλυκύς Κοδράτος όστις άχρις ώρας ελησμόνησε να ενθυμηθή ότι η παρούσα έκδοσις έχει ανάγκην υποστηρίξεως και της συνδρομής της Μονής του.
Το... αλίευσα από το περιοδικό
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ
Αρ. φύλλου 7, Μάρτιος 1938
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου