Μικρότερες από τα μοναστικά κελιά, αλλά μεγαλύτερες από τα ησυχαστήρια των ασκητών, οι καλύβες του Αγίου Όρους λειτουργούν ως κατοικίες ενός, δύο ή τριών μοναχών, έχοντας υποστεί ελάχιστες αλλαγές στη μορφή ή τη χρήση τους εδώ και αιώνες. Θετική ήταν η γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για την πραγματοποίηση έργων συντήρησης και αποκατάστασης σε πολυάριθμα μικρά κτίσματα, που θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Αθω. Ανάμεσά τους, η Ιερά Καλύβη Αγίου Ακακίου στα Καυσοκαλύβια, η οποία ιδρύθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα.
Ουσιαστικά, το ΚΑΣ απλώς εξέφρασε τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Πολιτισμού για την υλοποίηση των έργων από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους - βασική προϋπόθεση για την εξασφάλιση πόρων μέσω του ΕΣΠΑ. Πρόκειται, άλλωστε, για κτίρια του 18ου και 19ου αιώνα, μικρής αρχαιολογικής και αρχιτεκτονικής αξίας, τα οποία δεν είναι κηρυγμένα μνημεία ούτε χρήζουν ειδικής προστασίας. Ωστόσο, τέσσερα μέλη του Συμβουλίου μειοψήφησαν, υποστηρίζοντας ότι οι μελέτες των έργων θα έπρεπε να λαμβάνουν την έγκριση του ΚΑΣ -πρακτική, που μέχρι στιγμής δεν εφαρμόζεται- αλλά και ότι το υπουργείο Πολιτισμού θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στην ιεράρχηση των παρεμβάσεων.
Πάντως, η προστασία και διάσωση των σημαντικών μνημείων του Αγίου Ορους εμπίπτει στην αρμοδιότητα των υπηρεσιών του YΠΠΟΤ, οι οποίες αναλαμβάνουν και την υλοποίηση των ενταγμένων στο ΕΣΠΑ έργων. Επεμβάσεις αποκατάστασης διεξάγονται, μεταξύ άλλων, στην Ιερά Μονή Πρωτάτου, όπου ανασκευάζεται το κέλυφος και συντηρούνται οι περίφημες τοιχογραφίες, ενώ η 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχει αναλάβει την αποκατάσταση των μαρμαροθετημένων δαπέδων στη Μονή Μεγίστης Λαύρας και τη Βατοπαιδινή Ιερά Σκήτη Αγίου Δημητρίου, καθώς και τη συντήρηση χειρογράφων από τις Μονές Ιβήρων, Αγίου Παύλου, Ξενοφώντος και Παντοκράτορος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου