Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

170 - Προφητικό δημοσίευμα Θεόκλητου Διονυσιάτη (Νοέμβριος 2001)

Παραθέτουμε ένα προφητικό και αρκετά επίκαιρο άρθρο του αειμνήστου Γέροντος Θεόκλητου Διονυσιάτου που δημοσιεύτηκε στον Ορθόδοξο Τύπο στις 23 Νοεμβρίου 2001 και που αναφέρεται στην εισβολή των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.



Το άρθρο του Γέροντος Θεόκλητου είχε τίτλο:


«Μελαγχολικαί ενοράσεις»


Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μεταξύ άλλων, λέγει, ότι «οι Μοναχοί είναι οι κήρυκες της ερχομένης Βασιλείας, οι προφήται της Καινής Διαθήκης». Την φράση αυτή μού θύμισαν κάποιες συζητήσεις, πού είχα τελευταίως με τρεις φίλους ησυχαστές, πού και οι τρείς, ωσάν από προφητική διαίσθηση, ισχυρίζοντο για την επέλευση απιθάνων εθνικών καταστάσεων. Και ποιές καταστάσεις είναι αυτές; Ότι, τάχα, η Ελλάς, σταδιακώς, δεν θα συρρικνωθεί μεν εδαφικώς, αλλά θα κατακτηθεί εκ των ένδον από το Ισλάμ! Και εστήριζαν τον ισχυρισμόν των, στις ηλεγμένες πληροφορίες, όπως έλεγαν, πού τούς μετέδιδαν παλαιοί φίλοι τους κορυφαίων πολιτικών θέσεων, πού τούς επεσκέπτοντο στην Έρημο τού Άθωνος ή τους έγραφαν.

Και στην ερώτησή μου: Ο Θεός θά επιτρέψει την αντικατάσταση της αγίας Εκκλησίας Του, πού «επεριποιήσατο τώ ιδίω Αίματι», μέ τόν σκοτεινό και δαιμονικόν μουσουλμανισμόν μέσα στην Τοπική Ορθοδοξία της Ελλάδος; Μού απήντησαν με ένα στόμα ότι, ο Θεός θα το επιτρέψει εξ αφορμής της εκτεταμένης αμαρτίας. Και ανεφέρθησαν στους βυζαντινούς ρωμηούς, πού δεν μετανοούσαν.

Και όταν πάλιν τους ερώτησα "πώς θα συμβεί αυτό και πότε και τί θα γίνουν οι Έλληνες;" Απήντησαν, ότι ήδη ενεργείται η άλωση με τα 2-3 εκατομμύρια των μωαμεθανών, πού ονομάζονται μετανάστες, και πού θα στερεώνονται σταδιακώς με την ελληνικήν ιθαγένεια, πού θα τούς χορηγεί ευχαρίστως το Κράτος, δηλαδή η άθεη κυβέρνηση.

Οι δε Έλληνες βαθμιαίως θα γίνουν μειονότης, έως ότου θα μείνουν ελάχιστοι χριστιανοί ως ... δείγμα. Μη απορείς, πάτερ Θ., έσπευσαν να εξηγήσουν, αυτήν την τραγωδία του λαού μας. Πολλοί θα αποδεχθούν τον μουσουλμανισμόν αβιάστως. Άλλοι, με κάποιαν βίαν ποικίλης μορφής. Και άλλοι «χριστιανοί» θα μεταναστεύσουν σε χριστιανικές χώρες, μη δυνάμενοι να συμβιώσουν με τους βαρβάρους αυτούς, πού τους χρησιμοποιεί ο Θεός ως μέσον παιδαγωγίας, όπως ανά τους αιώνες ενεργούσε στους Ισραηλίτες και στους χριστιανούς, πού δεν μετανοούσαν για τις αμαρτίες τους. Παράδειγμα ο Κατακλυσμός, τα Σόδομα, ο Ελληνισμός της Ανατολής, το Βυζάντιον.

Αυτά όλα με είχαν συντρίψει ψυχικώς και σκεφτόμουνα, τάχα θα επιτρέψει ο Θεός αυτήν την ασύλληπτον συμφοράν; Επηκολούθησε σιωπή για αρκετή ώρα. Στη συνέχεια, έθεσα το ερώτημα: Πατέρες άγιοι και αδελφοί, φανταζεσθε σεις, πώς θα ανεχθεί ο Κύριος τις μουσουλμανικές δαιμονικές θυσίες, αντί των ορθοδόξων θυσιαστηρίων; Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στην αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και να οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει: Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στον Κύριον από την αναξιότητα των ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Άγγελος εγένετο άφαντος.

Η συζήτηση κράτησε περισσότερον από δύο ώρες, οπότε οι ησυχαστές ανεχώρησαν και μου ετόνισαν να ευχαριστώ τον Κύριον για όσα επιτρέπει να γίνωνται εξ αγάπης και για την σωτηρίαν των ψυχών. Και να μη παρασύρομαι συναισθηματικώς από την επιφάνεια των γεγονότων, αλλά να εισδύω στην ουσίαν των, αφού είναι δεδομένον, ότι «ο Θεός αγάπη εστί».

Κι έμεινα μόνος ...

Μέσα στον συγκλονισμό μου για την τραγωδία του λαού μας, τον κλαυθμόν και τους στεναγμούς μου προς τον πανυπερεύσπλαγχνον Θεόν, άρχισα να μελετώ όσα είπαν με βεβαιότητα οι όσιοι εκείνοι ερημίτες και άνθρωποι τού Θεού και να αναλύω λογικώς τούς ισχυρισμούς τους. Παρ ότι καμιά ανησυχούσα φωνή δεν ακούεται, όμως, κάποια σποραδικά δημοσιεύματα προ μηνών στον γρηγορούντα «Ορθόδοξον Τύπον» ήρχοντο να επαληθεύσουν σχεδόν τούς ισχυρισμούς των φίλων μου ησυχαστών. Και μάλιστα κάποια δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, πάλιν στον «Ο.Τ.» από σώφρονες χριστιανούς, θεολόγους και συγγραφείς, οι οποίοι με πειστικά επιχειρήματα κατέληγαν στα ίδια συμπεράσματα, πού εβασίζοντο σε αντικειμενικά στατιστικά στοιχεία.

Αλλά το σκάνδαλον ευρίσκεται στην σιωπήν των κοινής πληροφορήσεως μέσων, των λεγομένων μαζικής ενημερώσεως. Όμως, όσον και αν φαίνεται περίεργη η βαθειά σιγή επί ενός βοώντος εθνικού κινδύνου, το φαινόμενον δεν είναι ανεξήγητον. Πρόκειται περί σχεδόν καθολικής πωρώσεως των συνειδήσεων. Και είναι ιστορικώς αποδεδειγμένον, ότι όταν η αμαρτία καθολικοποιείται, γενικεύεται, ακολουθεί, δίκην συνδρόμου, η άγνοια του κακού. Ιδού η απόδειξη: Οταν ο Θεός είχεν αποφασίσει τον Κατακλυσμόν, με το αιτιολογικόν «Ου μή καταμείνη το πνεύμα μου εις τους ανθρώπους του τους, διά το είναι αυτούς σάρκας», έδωκεν εντολήν στον δίκαιον Νώε να κατασκευάσει την Κιβωτόν. Ειργάζοντο οι τεχνίτες επί ένα χρόνον. Βλέποντες οι απονεκρωθέντες αμαρτωλοί την κατασκευαζομένην Κιβωτόν και τον σκοπόν, πληροφορούμενοι, έλεγαν: και τί κάνουμε ώστε να πνιγούμε; Και όταν οι Άγγελοι είπαν στον δίκαιον Λώτ νά ειδοποιήσει τους συγγενείς του, γιατί θα έριχναν φωτιά να κάψουν τα Σόδομα, όλην την Πεντάπολιν, οι συγγενείς του γελούσαν με τον γέροντα" και τί κάνουμε, ώστε να μάς κάψει ο Θεός;

Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, σε κάποιο μέτρο" το σύνδρομο της πωρώσεως. Καμμία εφημερίδα δεν έγραψε για τον εθνικόν κίνδυνον με εξαίρεση την πολύτιμη ορθόδοξη έπαλξη, τον «Ορθόδοξον Τύπον», πού, και μόνον γιατί από ένα χρόνο σχεδόν σαλπίζει, το σάλπισμα της μετανοίας, αξίζει τον έπαινον της Εκκλησίας και την εκ Θεού δικαίαν μισθαποδοσίαν. Οι απόψεις και οι απελπιστικές ενοράσεις των αγίων εκείνων ερημιτών, όσον και αν δεν είναι αποδεικτικές, δεν στερούνται, όμως, σε κάποιον βαθμόν, πειστικότητος, γιατί βασίζονται σε απτά δεδομένα, ένα των οποίων, είναι οι ενεργούμενες αμαρτίες αγνοουμένης της μετανοίας, σ όλην την Ελλάδα, παρά τις ελάχιστες νησίδες χριστιανικής ζωής και ηθικής αντιστάσεως. Δεύτερον ότι, ο προφητικός λόγος «αμαρτίαι, έθνη ελαττονούσι», έχει πολλάκις επαληθευθεί.

Τρίτον, στην δραστηριότητα της αμαρτίας, περιλαμβάνονται και οι ένα εκατομμύριον εκτρώσεις κάθε τριετίαν. Οι υπερτερούντες θάνατοι των γεννήσεων. Ναρκωτικά και άλλες ηθικές πληγές. Και τέλος, το κυριώτερον, είναι τα τρία σχεδόν εκατομμύρια των νομιμοποιουμενων μουσουλμάνων, πού αυξάνονται και πληθύνονται με ταχύτατους ρυθμούς, ένα φαινόμενον, πού ερμηνεύει και τις απόψεις των ησυχαστών, των μουσουλμανων ενεργούντων ως οργάνων ασυνειδήτων του Θεού. Όπως επίσης ασυνείδητα όργανα όχι ανεύθυνα, βεβαίως είναι οι άθεοι κυβερνήτες μας, πού υποδέχονται τους δεδηλωμένους εχθρούς του Εθνους μας, για να μη κατηγορηθούν, τάχα, ως ρατσιστές ή εθνικιστές. Αυτή η καραμέλλα έχει πολύ πέραση στην εποχή μας, μεταξύ των επιπολαίων και αθέων, πού γίνονται καταγέλαστοι με τις παραδοξολογίες των. Παράδειγμα, «το αλβανάκι» πέρυσι και τώρα η γερμανιδούλα του Βόλου, πού αν είναι διαποτισμένοι, ο πρώτος από τόν αλβανικόν ανθελληνικόν σωβινισμόν και η δεύτερη πιστεύει στό γερμανικό «ούμπερ άλλες» τότε, στα χέρια των το ελληνοχριστιανικόν σύμβολον η γαλανόλευκη με Σταυρόν, είναι τιμωρία, δεν είναι τιμή! Είναι αντίφαση.

Τώρα το πρόβλημα, το παμπρόβλημα, είναι η αλλοτρίωση του ελλαδικού χώρου, κατά παραχώρηση Θεού, για την αμετανοησία τών πιστών. Οπότε αβιάστως ανακύπτει η υποχρέωση της ποιμαινούσης Εκκλησίας νά κηρύξει μετάνοιαν στον λαόν. Αλλοιώς; «Εάν μή μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε» (Λουκ. ιγύ 3). Το γάρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα.


Θεόκλητος Μοναχός Διονυσιάτης

Δημοσίευση: Ορθόδοξος Τύπος, 23 Νοεμβρίου 2001

Πηγή

12 σχόλια:

  1. Πώς εμείς οι χριστιανοί μπορούμε να παραβλέψομε το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ'αυτούς τους ανθρώπους ανεξαρτήτως θρησκεύματος είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ σαν και μας που βιώνουν τη δυστηχία των πολέμων και των καταστροφών στη χώρα τους,και απελπισμένοι φτάνουν εδώ ζητώντας ενα άσυλο.
    Ο Σωτήρας μας, ο Ιησούς Χριστός θα τους παρείχε αυτό το άσυλο.Εμείς πρέπει να τους κυνηγήσομε? Πού είναι λοιπόν η Αγάπη η Συμπόνοια προς τον αδερφό που σου απλώνει το χέρι σε συνθήκες απελπισίας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος10/9/15, 4:24 μ.μ.

    Ως χριστιανοι δεν πρεπει να παραβλεπουμε οτι αυτοι οι ανθρωποι μπορουσαν να παραμεινουν στη πατριδα τους για να την απελευθερωσουν και ομως προτιμησαν την ευκολη λυση να αφησουν αλλους να πολεμησουν για την ελευθερια. Και τωρα θελουν καποιοι απο αυτους να σπουδασουν στα πανεπιστημια της Ευρωπης. Αν σκεπτονταν ετσι και οι προγονοι μας το 21 δεν θα ειμαστε τωρα ελευθεροι.

    Ως χριστιανοι επισης θα πρεπει να ειμαστε υποψιασμενοι οτι ολοι αυτοι ειναι το αποτελεσμα ενος υπουλου σχεδιου εισροης μουσουλμανων στην Ευρωπη. Αναμεσα σε αυτους ευνοητο ειναι οτι θα υπαρχουν και τζιχαντιστες. Ας μην ειμαστε λοιπον τοσο αφελης ως ορθοδοξοι. Αν θελουν λοιπον να αποφυγουν τους αγωνες υπερ της ελευθεριας της πατριδας τους ας πηγαιναν σε μουσουλμανικη χωρα. Τι δουλεια εχουν σε χριστιανικες χωρες. Ας αναλογιστουμε λοιπον τι παραμυθια του ειπαν καποιοι για να ερθουν προς Ευρωπη.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις ένα δομικό λάθος αγαπητέ. Γράφεις: αυτοι οι ανθρωποι μπορουσαν να παραμεινουν στη πατριδα τους για να την απελευθερωσουν
      Μόνο που σου διαφεύγει η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι ο πόλεμος γίνεται από την μία μεριά από τους στρατιώτες του Άσαντ που τους καταπιέζει και από την άλλη είναι οι τζιχαντιστές. Με ποιά μεριά να πάνε αγαπητέ. Εσύ θα έμπαινες στο δίλημμα να προτιμήσεις την Σκύλα ή την Χάρυβδη;
      Έχεις ηθική υποχρέωση να πολεμήσεις, όταν υπάρχει και το ηθικό κινήτρο. Σε αυτή την περίπτωση, ποιό είναι το κίνητρο· να υπερασπιστείς την τυραννία του Άσαντ ή τον φονταμεταλισμό των τζιχαντιστών.
      Άρα και εγώ και εσύ θα κοιτάγαμε να φεύγαμε από αυτή την άρρωστη κατάσταση

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος11/9/15, 11:22 μ.μ.

      Αν υποθέσουμε, αγαπητέ Ηλία, ότι οι Σύροι φεύγουν επειδή δεν έχουν ηθικό κίνητρο, τότε οι Πακιστανοί, οι Ινδοί, οι Αφγανοί, οι Αιγύπτιοι, οι Σομαλοί, οι Κενυάτες, οι Νιγηριανοί, οι Λιβυοι, γιατί φεύγουν ?
      Και αφού φεύγουν, γιατί επιλέγουν την Ευρώπη και την Ελλάδα, και όχι τις ομόθρησκες (και πλούσιες) Αραβικές χώρες ?

      Διαγραφή
    3. Οι Ινδοί, οι Πακιστανοί, οι Αιγύπτιοι, φεύγουν για τον ίδιο λόγο που φεύγανε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, γιατί δεν έχουν να θρέψουν την οικογένειά τους.
      Και έρχονται στην Ευρώπη και όχι στις όμοθρησκές τους πλούσιες χώρες, για τον ίδιο λόγο που οι πρόγονοι μας πήγαιναν στην προτεσταντική Γερμανία, στην άθεη Αμερική και όχι στην ομόδοξή μας Ρωσίας.
      Γιατί πάνε σε χώρες που έχουν Δημοκρατία και Ανθρώπινα Δικαιώματα. Οι Αραβικές Χώρες, μπορεί να είναι πλούσιες, αλλά δεν έχουν Δημοκρατία και δεν σέβονται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ούτε εσύ θα πήγαινες εκεί, γιατί να πάνε αυτοί;
      Και να σου θυμίσω και κάτι: Μέχρι και την δεκαετία του 1970, στα περισσότερα πολυτελή εστιατόρια της Νέας Υόρκης, υπήρχε ταμπέλα που έλεγε: Απαγορεύονται τα σκυλιά και οι Έλληνες.
      Ας το θυμόμαστε αυτό, τι τράβηξαν οι πατέρες μας

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος13/9/15, 2:21 π.μ.

    Στις Αραβικές χώρες, παρ' όλο που δεν έχουν Δημοκρατία και δεν σέβονται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πηγαίνουν αρκετοί Ελληνες και εργάζονται , σε κατασκευαστικές εταιρείες κυρίως. Ισως αυτοί δεν το έχουν καταλάβει αυτό.
    Και βέβαια, τέτοια ταμπέλα που υπήρχε για τους πατέρες μας, αποκλείεται να υπάρξη για τους Αφγανούς, Πακιστανούς, Αιγύπτιους, κλπ, διότι αυτό είναι ρατσιστική πράξη, που απαγορεύεται αυστηρώς, από τους νόμους της Ευρωπαικής Ενωσης .......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάλι κάνεις ένα λογικό σφάλμα.
    Πρώτον: οι Ἐλληνες που πάνε και εργάζονται εκεί, ξέρουν ότι θα γυρίσουν σύντομα στην Ελλάδα, αφού κάνουν ένα γερό κομπόδεμα· ενώ αντίθετα οι πρόσφυγες που έρχονται σε μας, ξέρουν ότι δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω. Άρα, αλλιώς η ψυχολογία ενός που πάει προσωρινά και αλλιώς η ψυχολογία ενός που πάει να μείνει κάπου μόνιμα. Όταν κάποιος έχει επιλογή να γυρίσει όποια στιγμή επιθυμεί πίσω στην χώρα του, δεν τον ενοχλεί η έλλειψη Δημοκρατίας σε μία χώρα στην οποία θα ζήσει πολύ λίγο.
    Δεύτερον, οι Έλληνες και γενικά οι Δυτικοί, σε αυτές τις Αραβικές χώρες, ζουν σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, σε ειδικές γειτονιές, απολαμβάνουν ειδικά προνόμια και δε ζουν καθόλου στην καθημερινότητά τους, την έλλειψη Δημοκρατίας και την Καταπίεση στις χώρες αυτές.
    Και αγαπητέ Ανώνυμε, εσύ ξέρεις το όνομά μου. Καλό θα είναι, όταν απαντήσεις να γράψεις και το δικό σου όνομα, γιατί δεν μ΄ αρέσει να συνεχίζω να απαντώ σε Ανωνύμους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος14/9/15, 1:40 π.μ.

    Γερό κομπόδεμα έχουν ήδη κάνει όσοι μετανάστες έχουν εισέλθει στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, και αναμένεται να κάνουν και οι καινούριοι, μόλις εγκατασταθούν.
    Και βέβαια, αυτό είναι επί πλεον από τα χρήματα που ήδη έχουν μαζί τους, για να πληρώνουν τους διακινητές, και τα λοιπά έξοδα.
    Τα Ανθρώπινα δικαιώματα και η Δημοκρατία στην Ευρώπη, για να κατακτηθούν, απαίτησαν θυσίες από τους λαούς, (κατάλυση της Φεουδαρχίας, Γαλλική Επανάσταση, Ελληνική Επανάσταση, κλπ).
    Μήπως θα έπρεπε να γίνουν οι σχετικοί αγώνες και στις χώρες των μεταναστών, ώστε να μην ξενιτευτούν οι ίδιοι, αλλά και να ωφεληθή και ο υπόλοιπος λαός ?
    Εκτός εάν προτιμάμε να πάμε εκεί που είναι ήδη έτοιμα .....
    (Λέγε με Προβληματισμένο Ευρωπαίο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι να μάθω το πραγματικό σου όνομα, δεν θα απαντήσω. Πάντως πολύ εύκολα μπορώ να αποδομήσω τα επιχειρήματά σου. Δυστυχώς, αν σε είχα μαθητή, θα έπαιρνες κάτω από την βάση, όχι για αυτά που υποστηρίζεις, αλλά όπως λέω στους μαθητές μου: Γράψτε μου και πείτε μου ό,τι πιστεύετε, φτάνει να έχετε επιχειρήματα λογικά δομημένα και όχι στερεότυπες απόψεις ή απόψεις καφενείου.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος14/9/15, 3:18 μ.μ.

      Είναι πολύ σωστό αυτό που λές στους μαθητές σου, αλλά μήπως υποσυνείδητα υποκρύπτεται η σκέψη "Γράψτε μου ό,τι πιστεύετε, αρκεί τελικά να συμφωνήσετε μαζί μου, διότι αλλοιώς οι απόψεις σας είναι απόψεις καφενείου" ?

      Διαγραφή
    3. Αν δεν μου δώσεις όνομα δεν απαντώ ξανά

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος15/9/15, 12:17 μ.μ.

      Ευχαριστώ για τον διάλογο που είχαμε.

      Διαγραφή