 |
Δανιήλ μοναχός Κερασιώτης (1908-1987)
(Πηγή: Ιερομ. Μάξιμος Καυσοκαλυβίτης,
Ασκητικές μορφές και διηγήσεις από τον Άθω,
Άγιον Όρος 2006)
|
Κάποτε, ὁ Πολιτικὸς
Διοικητὴς τοῦ Ἁγίου Ὄρος, θέλησε νὰ στείλει
μερικὰ πράγματα στοὺς φτωχοὺς ἀσκητές, καὶ κάποιοι ἔδωσαν τὸ ὄνομα τοῦ Γέροντα
Δανιήλ. Ἔτσι ἔφθασε τὸ δέμα
στὸ Κελλί του καὶ αὐτὸς ὅταν
τὸ εἶδε καὶ διάβασε
τὸ ὄνομα τοῦ ἀποστολέα, ἀπόρησε.
Πῆγε στὸ πλησιέστερο Κελλὶ γιὰ νὰ ῥωτήσει
πὼς μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιστρέψει,
χωρὶς νὰ πληρώσει. Τότε, οἱ Πατέρες ἐκεῖ τοῦ εἶπαν ὅτι δὲν
μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιστρέψει, γιατὶ εἶναι δῶρο
καὶ θὰ στενοχωρηθεῖ ὁ Διοικητής, ποὺ τὸ ἔστειλε ἀπὸ ἀγάπη.
Τὀτε ὁ Δανιὴλ
εἶπε: Καὶ ἐγὼ ἀγαπάω
Ντιοικητή. Ντανιὴλ ντώσει Ντιοικητὴ καλάθι, πάρει ντέμα. Ἔτσι, μέσω τῶν
Πατέρων ἔστειλε τὸ δικό του δῶρο, ἕνα καλάθι στὸν
Διοικητή. Αὐτὸς συγκινήθηκε πολύ γιὰ τὴν ἁπλότητα
καὶ τὴν εὐγενικὴ χειρονομία τοῦ Δανιήλ.
Περισσότερα: Γέρων
Δανιήλ Κερασιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου