Απλοποίησε
τη ζωή σου όσο μπορείς, για να ελευθερωθείς από το κοσμικό άγχος και για να
έχει νόημα η ζωή σου.
Όταν
πονάει κανείς για την σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και
προσεύχεται, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο.
Η
καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς.
Να
ζείτε σε διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς τον Θεό, διότι μεγαλύτερη αμαρτία
είναι η αχαριστία και μεγαλύτερος αμαρτωλός ο αχάριστος.
Ο
χρόνος μας δόθηκε από τον Θεό για να κάνουμε καλή χρήση αυτού, αγωνιζόμενοι
συνεχώς για τη σωτηρία της ψυχής μας.
Όσο
περισσότερο ζει κανείς τη κοσμική ζωή, τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει. Μόνο
κοντά στο Χριστό κανείς ξεκουράζεται, γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το
Θεό! Εκεί είναι το φυσικό του, να βρίσκεται με το Θεό.
Η
καρδιά καθαρίζει με δάκρυα και αναστεναγμούς.
Εκείνος
που βοηθά τον πλησίον του, λαμβάνει βοήθεια από το Θεό. Εκείνος που κατηγορεί
τον συνάνθρωπό του με φθόνο, έχει κατήγορό του το Θεό.
Η
αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Εμπιστοσύνη απόλυτη να έχουμε
μόνο στο Θεό.
Ο
άνθρωπος που κινείται από το συμφέρον του μόνο, είναι άχρηστος άνθρωπος.
Ποιός
ενδιαφέρεται σήμερα για τον άλλο; Κανείς. Όλοι ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό
μας, για τον άλλο τίποτα.
Όταν
εργάζεται κανείς με ηρεμία, διατηρεί τη γαλήνη του και αγιάζει όλη την ημέρα
του.
Εφόσον
όλοι είμαστε αμαρτωλοί και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τους
πειρασμούς, καμιά από τις αρετές δεν είναι μεγαλύτερη από τη μετάνοια.
Πηγή:isagiastriados.com
Αντιγραφή:
http://www.diakonima.gr
ΠΟΣΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΒΡΙΣΚΩ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΔΩ. ΛΟΓΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΞΕΦΟΡΤΙΖΟΥΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δαιμονια του Χριστου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον χριστιανισμο λεει ο Χριστος πως αν δε συνγχωρεσεις αυτον που σου εχει κανει κακο θα δικαστεις και εσυ. Τι σιμενει αυτο? Πως υπαρχει στην αληθεια ενα δαιμονιο φτιαγμενο απο το πνευμα των θρισκευτικων που πιεζει ΑΜΑΡΤΙΑ να κανεις αν δεν συνχωρεσεις. Τι λογικη ειναι αυτη? Καλυτερα ενας μαλακας να μη αγαπα εναν απο μεσα του παρα να κανει αμαρτια σε αλλον επειδι σε σκεπση και αισθηση του δικου του εαυτου δε συνχωρει τον αλλον.
Πως μπορει ο Κυριος να δικασει με το πνευμα του θεου του αλλους που τρωνε φαγητα, ητε κρεατα ητε φρουτα και αλλα υγεινα αφου ο φυσικος δε αντιθετει τη συνγκεντρωση του σαν ηλιος διαλεχτα και το φαντασματα δε διαλεγει να πινει ηλιο στην φωτοσυνθεση? Πως να δικαστεη ακομα και δαιμονας αφου ειναι γραφτο στη θρυσκεια πως ειναι τεμπελης. Τοτε το σκοταδι ειναι γνωριμο.
Ο Χριστιανισμος νομιζει πως μπορει καποιος να δει αμαρτιες καποιον μεσο τελεπαθεια ενω ειναι φαντασματικη σχεση και αν τοτε φαντασμα εχει φως οπως λενε πως ειναι το Αγιο τους Πνευμα ειναι αρρωστεια χωρις απλοτητας και χωρις ευκολης λογικης.
Ο δαιμονας δε θυμαται. Ουτε εχει θετικοτητα και λογο αυτο δε πιανεται απο εκσωτερικη πραγματικοτητα. Ουτε διχνει σαν φως τις αμαρτιες του. Αραγε πως να δικαστει? Ο αγγελος μπορει να φτιαχτει σαν δαιμονας μεσο φαντασμα κρυφο, ο δαιμονας φτιαχνει αλλους σαν τον εαυτο του, σαν σκοταδι, εφοσον ο ηλιος σε κανει να φενεσαι στο φως εκσωτερικα, το αντιθετο διλαδη, και ας μαυρος στο σκοταδι. Πως ποτε του τοτε να συνγχωρεθει? Ο αγγελος μπορει να κανει κακη πραξη σε αλλον μεσο το νομο καρμα, μαγνητη, πως, αφου κρθβει ο πρωτος δαιμονας την πρωτη πραξη, να συνχωρεθει?
Καθε νομο του Χριστου φερνει και την αντιθετη νομου φτιαξη μεσο μαγια εφοσον ο νομος ειναι αρνηση και πιεζει παραπσυχολογικα εναν να κανει το αντιθετο που ενας νομος πιεζει. Σαν ενα δεντρο που πιεζει να φας και μεσο αρομα λεει να μην εισαι βρωμικος αλλα με τη καυσα στομαχου αφξανει την αντιθιτη ουσια νερου να γινει μυρωδες οστοσο να βγει απο το σωμα μια βρωμικη μυρωδια και φυσικα μεσα να κρατηθει η βρωμα στη κοιλια εφοσον ο νομος ειναι απο φοβο και διλαδη απο ασυνγκεντρωσια και χωρις 100 τα 100 ενεργια εργασια λογικης μιας αποτελεσματευσης. Φανταστητε λοιπον ολους τους νομους του Χριστου με τη πιεση αγαπη του τι αμαρτιες κανει σε αλλους κρυφα!
Το σεξ ειναι και αυτο χωρις διαλεξη. Ητε το φεγγαρι μεσο φωτοσυνθεση το κανει χωρις διαλεξη εφοσον η φωτοσυνθεση ερχεται απο προιν ανδιαλεχτη φλογα φτιαξη σαν παιδι στη γεννα που πεφτει προς κατο σαν ανδιαλεχτο φεγγαρι και που τα βουνα του φεγγαριου πιεζωνται κατω προς το νερο και που το νερο χαλαει το βουνο και το φτιαχνει μικρο πετρες και μετα αφτες οι πετρες μεταξυ τους δημιουργουν φλογα, η το φυσικο σωμα πιεζεται να το κανει μεσο νομο σεξ που ειναι το σπερμα νερο και που ποτε! το φυσικο σωμα αντιθετει λογο φως υπαρξη την ιδια του ενεργια σαν το αντιθετο, το σκοταδι.
Ο καθενας απο εμας ειμαστει ατοματα απο το θεο και μεσω τον νομο του κυτρινου φεγγαριου που στην αληθεια ηταν πρωτα εκσω απο το πλανητη μας νομευει να κανουμε στις πραξεις μας το ιδιο που σκεφτικε μεσα στη πσυχωση. Σαν τα αστρα που ειναι απο το φεγγαρι και πιεζει φυσικα σωματα να ακολουθησουν τις προφιτειες. Σαν τα φαντασματα που γινοντε το ιδιο με το φεγγαρι δικατοριας. Σαν τα εκσωγεινα που μαθαινουν τον ουρανο που πρωιν ηταν φτιαγμενος ο δρομος τους. Ο θεος ομως ειτανε μονος του εφοσον το φεγγαρι ειναι συμβολο μοναξιας και το σπερμα ειναι η αρχη ζωης, που προερχεται απο το φεγγαρι. Πως μπορουμε να δικαστουμε που και απο πανω δε διαλεξαμε να ζουμε?
Αν υπαρχει, οπως λενε οι θρυσκεις, αληθεια στη δικη, τοτε ο δαιμονας τους εχει ηδη νικησει με τη μεταμορφοση.