Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

2443 - Καθηγούμενος Διονύσιος Γρηγοριάτης (1904-1977)


Ο Παπ Διονύσιος, γεννήθηκε τό 1904 στό χωριό Σαρακινάδες Τριφυλίας. Τό κοσμικό του νομα το Εστάθιος Κωνσταντόπουλος το λία.
Ηλθε στό Μοναστήρι τό 1931 σέ λικία 27 τν. Τό 1933 κάρη μεγαλόσχημος μοναχός καί λαβε τό νομα Διονύσιος.
ργάσθηκε σέ πολλά διακονήματα τς Μονς, πως στό Μακηπεο (φορνο), στήν κκλησία, στούς κήπους, καί ταν γινε προϊστάμενος, πηρέτησε ς ντιπρόσωπος τς Μονς στήν Ιερά Κοινότητα τν Καρυν.
Τό 1951 χειροτονήθηκε διάκονος καί ερεύς, καί  στάλη ς οκονόμος καί φημέριος το Μετοχίου μας, τν Αγίων ναργύρων τς Αρτης. 
Μετά τήν κούσια παραίτησι το παπ Βησσαρίωνος πό τό γουμενικό ξίωμα, τό 1971, γινε Τοποτηρητής τς Μονς γιά να χρόνο καί στήν συνέχεια ξελέγη Ηγούμενος. Στό βραχύ διάστημα τς γουμενίας του, δέν πέδειξε διαίτερα χαρίσματα καί διακρινόταν διά τήν πλότητα τν τρόπων του, καί τό φιλήσυχο το χαρακτρος του.
λαβε τίς ψήφους τν Προϊσταμένων καί τν λοιπν Πατέρων γιά τήν νάληψι το γουμενικο ξιώματος, μέχρις του ερεθ κανώτερος ερομόναχος, ποος θά ναλάβη τήν διακυβέρνησι τς Μονς καί τήν πνευματική καθοδήγησι τν Πατέρων. 
Γι᾿ ατό μέ τήν εσοδο στήν Μονή τόν ούλιο το 1974 το Γέροντος ρχιμ. π. Γεωργίου Καψάνη μετά τς ξαμελος συνοδίας του, παπ Διονύσιος προσέφερε τήν μεγαλύτερη πηρεσία στήν Μονή του.
Γιά τό συμφέρον τς Μονς, τήν νασυγκρότησι καί τήν πρόοδο ατς, θυσίασε κυριολεκτικά τό ξίωμά του, χάριν το νέου Γέροντος παπ Γεωργίου, καί μέ τήν θέλησίν του παραιτήθηκε. Ατή το ψίστη προσφορά του πρός τήν ερά Μονή μας, διότι νοιξε τόν δρόμο διά τήν νότητα καί φομοίωσι τν δύο δελφοτήτων, παλαις καί νέας, καί ταπεινώθηκε γιά νά βοηθήσ στήν πάνδρωσι τς Μονς μας. 
Πρίν τήν παραίτησί του κειρε στίς 6 Αγούστου 1974 Μεγαλόσχημο μοναχό τόν ερομόναχο π. Γεώργιο. Καί κατόπιν παραιτήθη. ν στίς 26 το δίου μηνός νέλαβε τήν γουμενία τς Μονς ρχιμ. καί Γέροντάς μας π. Γεώργιος, ποος ποιμαίνει τήν δελφότητά μας μέχρι σήμερα.
Μετά τήν παραίτησί του, διωρίσθηκε ντιπρόσωπος στήν Ιερά Κοινότητα.
κε προσέφερε τίς πηρεσίες του πί δύο χρόνια συμμετέχοντας τακτικά στίς Συνάξεις τς ερς Κοινότητος καί μεταφέροντας τήν γνώμην τς Μονς του καί τίς δικές του κρίσεις, σκέψεις καί ντιλήψεις γιά τά διάφορα γιορείτικα θέματα.
 ρχές Φεβρουαρίου το 1977 προσβλήθηκε ξαφνικά πό μιπληγία καί μεταφέρθηκε σπευσμένα στό Νοσοκομεο χέπα τς Θεσσλονίκης. Πρό το θανάτου του, ξωμολογήθηκε, κονώνησε τν χράντων Μυστηρίων, καί συμβούλευε τούς παρισταμένους κοντά του Πατέρες τά ξς: «Νά εσθε νωμένοι μέ τόν Γέροντα, νά τόν κοτε ,τι σς λέγ καί συμβουλεύῃ γιά τήν σωτηρία σας. Νά εσθε εχαριστημένοι γιατί Θεός μς στειλε ξιο τς ποστολς του Γέροντα».
πεβίωσε στίς 9 Φεβρουαρίου 1977 σέ λικία 73 τν καί κηδεύθηκε μέ σεβασμό καί τιμή στό Μοναστήρι μας. Αωνία του μνήμη.
Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου