Προσκύνημα στην Παναγία Άξιον Εστι στον Άγιο Δημήτριο
Θεσσαλονίκης... Μέτα από ένα κουραστικό αλλά πλούσιο σε ευλογία τριήμερο στον
Ναό της Ελευθερώτριας λόγο τις πανήγυρης και της εθνικής επετείου, ξεκινήσαμε
το πρωί στις 6:00 περίπου από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου με προορισμό τον
Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης όπου βρίσκετε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας
Άξιον Εστι .
Φτάσαμε έξω από τον Άγιο Δημήτριο γύρω στις 11 το πρωί.
Λίγα μέτρα μας έμειναν να διανύσουμε για να προσκυνήσουμε την χάρη της Παναγίας
και του Αγίου. Όταν αντίκρισα τον κόσμο κατάλαβα όπως και όλοι μας ότι μας
περίμεναν πολλές ώρες αναμονής στην ουρά που ήταν χιλιάδες πιστοί κι
ερχόντουσαν συνέχεια όλο και περισσότεροι. Έπρεπε να προσκυνήσω αλλά και να
κάνω εκείνο που ήθελα ...να καταγράψω με την φωτογραφική μου μηχανή όσο
περισσότερα μπορούσα . Πήγα από την έξοδο και πέρασα μέσα ... εκεί ήταν δυο
φορές περισσότερος κόσμος φωτογράφισα την Θαυματουργή εικόνα από μακρυά,
έσπευσα να προσκυνήσω τα λείψανα της Αγίας Ανισιας και του Αγίου που έχω την
τιμή να φέρω το όνομα του ...Του Αγίου Δημητρίου ...Δεν μπορώ να περιγράψω την
συγκίνηση μου που βρέθηκα μπροστά στον Άγιο ... όμως έπρεπε να συνεχίσω ...
αφού άναψα κεριά για όλους όσους μου το ζήτησαν, αλλά και ένα για όλους εσάς
που είσαστε κοντά μας κάθε μέρα μέσω τις σελίδας μας, έπρεπε να πάω ξανά έξω
και να μπω στην σειρά ..... Ήταν εκεί μπροστά στην ωραία πύλη και με περίμενε
....
Είχα κάνει όλα όσα ήθελα και δεν είχα πια κανένα άγχος
είχα μόνο εκείνη στο μυαλό μου ..την Παναγία Άξιον Εστι.... έπρεπε να φτάσω εκεί
όσες ώρες κι αν χρειαζόταν. Οι Υπόλοιποι είχαν προχωρήσει αρκετά και δεν είχα άλλο
χρόνο ... Μπήκα στην σειρά και μέχρι την είσοδο χρειάστηκαν περισσότερο από 2.5
ώρες αλλά δεν με ένοιαζε .... κάποιοι έμπαιναν από τα πλάγια εγώ ήθελα να το
ζήσω ...να το ζήσω και να καταγράψω καρέ καρέ .... ήθελα να δω τα πρόσωπα όλων αλλά
και να δοκιμάσω τις αντοχές μου μαζί με το πλήθος. Προχωρούσα κι έφτιαχνα μέσα
μου το μήνυμα που ήθελα να στείλω σε όλους καταγράφοντας ....Ναι το ολοκλήρωσα
όταν έφτασα κοντά κοιτάζοντας πίσω μου και το στέλνω σε όλους σας ...σε όλους
τους συμπατριώτες μου αλλά και σε όλη την Ελλάδα .... "Όσο κι αν
προσπαθούν κάποιοι δεν πρόκειται να κάνουν σ αυτό το λαό τίποτα ....η πίστη του
δεν ξεριζώνετε ...ο λαός αυτός έχει μάθει να στέκεται όρθιος και να αγωνίζεται
!!.".... Όσο πλησιάζαμε μετά από 4 ώρες αναμονής έβλεπα τα πρόσωπα τους
και καταλάβαινα ....ότι η κούραση δεν τους είχε αγγίξει ... έβλεπα τα πρόσωπα
τους πιο φωτεινά κι αυτό το μετέδιδε ο ένας στον άλλο.
Ήθελα να το ζήσω το σημερινό προσκύνημα και το έζησα
.... φτάνοντας μπροστά στην θαυματουργή εικόνα δεν είχα πολύ χρόνο ...μα
κατάφερα και είχα βγάλει την ψυχή μου και την είχα καταθέσει από το πρωί που
ταξιδεύαμε ...από εκεί σιωπηλά προσευχόμουν και μπροστά της τα μάτια μου
βούρκωσαν ....το Έζησα όπως ακριβώς ήθελα .. κατέγραψα όλα όσα ήθελα, δάκρυσα
και κατέγραψα αυτό που ήθελε η ψυχή μου....Δεν γνωρίζω αν το διακρίνετε όλοι
όμως το πρόσωπο της φάνηκε στην φωτογραφία που έβγαλα μπροστά της και αυτή η
φωτογραφία είναι το εξώφυλλο του άλμπουμ.
Βγήκα έξω μετά από 4 ώρες αναμονής και μιας ώρας
φωτογράφησης και αντί να είμαι κουρασμένος ένιωθα φοβερά δυνατός .. ένιωθα μια
απέραντη ικανοποίηση που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια ....Δεν περιγράφετε
...... Ήθελα να το ζήσω και το κατάφερα....!!!!!!! Να πω ακόμα πως η εκδρομή
οργανώθηκε από τον π. Κύριλλο και την ενορία της Κοιμήσεως Θεοτόκου Διδυμοτείχου
στην οποία συμμετείχαν ο π. Αγαθάγγελος από την Δαδιά , ενορίτες από όλες τις
ενορίες της πόλης μας, φυσικά η οικογένεια της Ελευθερώτριας ήταν εκεί, επίσης από
τα Λάβαρα και από την Δαδιά την Νέα Βυσσα τους Πετράδες. Στην επιστροφή
ακολούθησε προσκύνημα στον Άγιο Γρηγόριο στην Νέα Καρβαλη.
Δημητρης Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου