Από τη Λευκωσία μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου
διετέλεσε διάκονος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και της μητροπόλεως
Κιτίου.
Διψώντας τη φίλη κάθε φιλόθεης ψυχής ησυχία έφθασε
στην αγιορειτική, ησυχαστική, ασκητική κι ερημική σκήτη των Καυσοκαλυβίων, για
να δρέψει το μέλι της αρετής στην Καλύβη του Αγίου Ιερομάρτυρος
Χαραλάμπους.
Εκεί κείρεται μεγαλόσχημος μοναχός και μαθαίνει την
ωραία τέχνη της αγιογραφίας, στην οποία αρίστευσε, όπως και της βυζαντινής
μουσικής.
Περί το 1875 επιστρέφει στην πατρίδα του και
κατευθύνεται στην ερημωμένη μονή Σταυροβουνίου. Γίνεται διακριτικός πατέρας
οσίων μοναχών.
Η μεγάλη στέρηση τον αναγκάζει να επανακάμψει στο
αγαπητό του Άγιον Όρος με την τετραμελή φιλόθεη συνοδεία του, όπου παρέμεινε
επί μία τετραετία και πλέον. Διαβάστε
περισσότερα »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου