- Γέροντα, προτιμώ να κάθωμαι στο κελλί και να
λέω την ευχή παρά να πηγαίνω στην διακονία.
- Βρε, τι πάθαμε! Νιρβάνα θα κάνης; Ο Ορθόδοξος
Μοναχισμός δεν είναι νιρβάνα. Κατάλαβες; Ο μοναχός δεν είναι τεμπέλης, να μη
δουλεύη και να κάθεται να λέη μόνον την ευχή. Άν θέλη να κάθεται συνέχεια, θα
είναι σαν αυτούς που κάνουν γιόγκα για αυτοσυγκέντρωση. Ο μοναχός και μάλιστα ο
νέος, πρέπει να είναι σπίρτο, να έχη λεβεντιά, να τρέχη σε ότι του ζητάει η
υπακοή.
- Και μετάνοιες, Γέροντα, δυσκολεύομαι να κάνω.
- Εντάξει τότε· μετάνοιες να μην κάνης,
διακονία να μην κάνης, να κάθεσαι και να λες την ευχή! Τι προκοπή θα κάνης
μετά; Ο Αββάς Ισαάκ λέει ότι η προσευχή που γίνεται χωρίς σωματικό κόπο είναι
έκτρωμα· δεν είναι προσευχή*.
* Βλ. Αββά Ισαάκ του Σύρου, Οι Ασκητικοί Λόγοι,
Λόγος ΟΣΤ΄, σ.261.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, Περί
Προσευχής, έκδοση Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος",
Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σσ. 171-172.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου