Μπορεί να ξενυχτούν και να
διαβάζουν πνευματικά βιβλία με μανία και να ευχαριστιούνται.
Παίρνουν ένα πνευματικό βιβλίο, κάθονται
και λίγο αναπαυτικά και διαβάζουν.
«Ωφελήθηκα», λέει ο άλλος.
Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες,
ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου. Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. Ωφελείσαι,
μόνον, όταν δης τι λέει αυτό που διαβάζεις, ελέγχης τον εαυτόν σου και
προσπαθής να τον ζορίζης στην εφαρμογή: «Τι λέει αυτό που διάβασα; Εγώ που
βρίσκομαι πνευματικά; Τι πρέπει να κάνω;»
Ύστερα, όσο περισσότερα μαθαίνη
κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει.
Δεν λέω να μην διαβάζη, για να
μην ξέρει πολλά και να μην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά να μη
διαβάζη μόνο για να ευχαριστιέται. Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη και έχη δυνατή
μνήμη, θυμάται πολλά, μπορεί και να λέη και πολλά και να ξεγελάη τον εαυτό του,
να νομίζη δηλαδή ότι τα εφαρμόζει κιόλας.
Έτσι δημιουργεί ψευδαίσθηση και
στον εαυτό του και στους άλλους. Για αυτό να μην αναπαύετε τον λογισμό σας στα
πολλά διαβάσματα. Να στραφήτε στην εφαρμογή.
Τα πολλά διαβάσματα μορφώνουν
εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου