του
Παναγιώτη Τελεβάντου
Κάποιοι ή κάποιος που υπογράφουν ως “Αγιορείτες
πατέρες” απευθύνουν επιστολή στον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον εγκαλούν
για τα οικουμενιστικά του ολισθήματα.
Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι η επιστολή τους, που
δημοσιεύει ο "Ορθόδοξος Τύπος" της 18ης Μαίου 2012, δεν έχει
απολύτως καμία αξία.
Ούτε αν είναι Αγιορείτες πατέρες που έγραψαν την
επιστολή γνωρίζουμε, ούτε αν δεν είναι Αγιορείτες, αφού δεν έχουν την ομολογιακή
παρρησία να υπογράψουν το κείμενο που δημοσιεύθηκε.
Για μια ακόμη φορά είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω
ότι αυτοί που δεν έχουν το θάρρος να υπογράφουν επώνυμα τις καταγγελίες
εναντίον των Οικουμενιστών κάνουν καλά να κλείσουν το στόμα τους. “Οποιοι και
αν είναι, όσον υψηλά και αν ίστανται”, όπως λέγει η "Ομολογία
Πίστεως για τον Οικουμενισμό".
Οσοι επιμένουν σ’ αυτή την τακτική ας μας δείξουν
ανάλογη περίπτωση στη δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας μας.
Ανώνυμους Ομολογητές η Εκκλησία του Χριστού δεν
γνωρίζει.
Είναι εφεύρημα όσων λαγωών δεν τολμούν να
ομολογήσουν τον Χριστό.
Δεν τολμούν ορισμένοι - για τους όποιους λόγους - να
μιλούν επώνυμα;
Τουλάχιστον ας κλείσουν το στόμα τους!
Ισχυρίζονται ότι είναι Αγιορείτες Πατέρες!
Ωραία!
Ας θυμηθούν λοιπόν τι έκαναν οι επί Βέκκου
μαρτυρήσαντες όχι βέβαια επειδή έκαναν ανώνυμη ομολογία.
Μα είναι ίσως ιερομόναχοι και φοβούνται ότι θα τους
βάλουν σε αργία ή και θα τους καθαιρέσουν;
Να τους βάλουν σε αργία ή και να τους καθαιρέσουν.
Δεν θα τους επιβληθεί ποινή επειδή παρέβησαν τους
όρους της πίστεως ή επειδή παραβίασαν τους Ιερούς Κανόνες.
Θα τιμωρηθούν ΜΟΝΟΝ γιατί ομολόγησαν τον Χριστό και
είπαν την Αλήθεια.
Επομένως τι φοβούνται;
Αυτό είναι το φρόνημα των μοναχών;
Να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να
καταγγείλουν αθέτηση των όρων της πίστεως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου