Η ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου
Αυτό που λείπει σήμερα από όλους
τους ανθρώπους είναι η ηρεμία, επικρατεί πανικός! Όλοι γνωρίζουν τι πρέπει να
κάνουν, αλλά δεν γνωρίζουν τον τρόπο. Μέσα στον πανικό του ο άνθρωπος δεν
μπορεί να βρει την ηρεμία να σκεφτεί τον τρόπο που πρέπει να αντιδράσει, ψάχνει
αιτίες και ενόχους, τα βάζει με όλους και με όλα, τα βάζει με τον ίδιο τον Θεό,
λύση όμως δεν βρίσκει, ούτε πρόκειται να βρει μένοντας σ’ αυτήν την κατάσταση!
Ο πανικός οδηγεί σε αδιέξοδα και
απελπισία. Καταφέρνει ο πειρασμός να τον εγκλωβίσει και να τον αποθαρρύνει από
την προσπάθεια. Απελπισία σημαίνει κατάσταση χωρίς ελπίδα. Είναι δυνατόν εμείς,
ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, να μην έχουμε ελπίδα; Η Ελπίδα μας είναι ο Χριστός.
Αυτός είναι ο Οδηγός μας, του Οποίου τα βήματα οδηγούν στην σωτηρία.
Αδιέξοδα δεν υπάρχουν στην ζωή
μας! Πάνω στον πανικό μας και την φασαρία που επικρατεί στον νου μας, όταν
κολλήσουμε σε αδιέξοδο τοίχο, δεν μπορούμε να ακούσουμε την γλυκιά φωνή του
καλού Θεού μας, που φωνάζει: «στρίψε, παιδάκι μου, το κεφάλι σου δεξιά ή
αριστερά, από εκεί πηγαίνει ο δρόμος!».
Όταν ηρεμήσει κανείς μπορεί να
σκεφτεί, και το βασικό: να προσευχηθεί! Τότε μόνο φεύγει ο πανικός,
ειρηνεύεις... Και έρχεται η χάρις του Θεού, ακούς μέσα στην καρδιά σου την
γλυκιά φωνή Του, που σου διαλύει κάθε αδιέξοδο και απελπισία!
Ήρεμος πλέον ο άνθρωπος μπορεί να
συνεχίσει την πορεία του, μια πορεία που περνάει μέσα από χαρές, αλλά και
πειρασμούς. Αυτή είναι η πορεία όλων των ανθρώπων και αυτός είναι ο μόνος
τρόπος να πορευθεί κανείς, ήρεμα και με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. Η ηρεμία
διώχνει το άγχος και συνειδητοποιείς τότε μόνο την αδυναμία σου, σαν άνθρωπος,
και φωνάζεις πλέον σε βοήθεια τον Θεό. Η συνειδητοποίηση της αδυναμίας βοηθά
στο να εμπιστευτείς απόλυτα τον Θεό, ότι μόνο Αυτός μπορεί να σε οδηγήσει με
σιγουριά και ασφάλεια σ’ Αυτόν!
Είναι ελεύθερη η επιλογή του
ανθρώπου μεταξύ ηρεμίας και πανικού, φωτός ή σκότους, χαράς ή θλίψης, τόσο
απλά! Είναι όμως και υπεύθυνος για τις συνέπειες των επιλογών του. Είναι
πολύ απλή η ζωή μας, άρα και οι επιλογές πρέπει να είναι απλές. Αν η επιλογή
είναι ο πανικός ή το σκοτάδι ή η θλίψη, δικαίωμα του καθενός είναι, αλλά θα
καθίσει στο σκοτάδι του, μέσα στην θλίψη του και τον πανικό του, χωρίς να
ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους, πόσο μάλλον στον ίδιο τον Θεό!
Αν, όμως, προτιμήσει το φως, θα
πρέπει να προσπαθήσει. Όπως, όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο,
προσπαθεί να βρει τον διακόπτη του φωτός, λόγω του σκότους, θα σκοντάψει σε
τυχόν καρέκλες ή τραπέζια που θα βρεθούν μπροστά του. Αν με το πρώτο εμπόδιο
απογοητευτεί και παρατήσει την προσπάθεια, θα παραμείνει στο σκοτάδι. Αν
συνεχίσει, θα ξεπερνάει τα τυχόν εμπόδια που θα βρίσκονται μπροστά του μέχρι να
φθάσει στον διακόπτη. Μόλις τον πατήσει αμέσως θα γεμίσει με φως και χαρά,
γιατί ζει πλέον στην κατάσταση που επιθυμεί, ταυτόχρονα όμως θα έχει ήδη
ξεχάσει τα χτυπήματα που είχε κατά την προσπάθειά του. Στην ζωή μας θα βρεθούν
πολλές «καρέκλες και τραπέζια», που θα μας εμποδίζουν από την προσπάθεια, αλλά
εμείς, ως άνθρωποι, θα πρέπει να σεβαστούμε την απόφασή μας και να μην
εγκαταλείψουμε την προσπάθεια.
Ευτυχώς που ο Θεός θα κρίνει
καθέναν σύμφωνα με την προσπάθεια καθενός και όχι με τα αποτελέσματα, δηλαδή θα
κρίνει «κατά την καρδίαν» καθενός! Την επιμονή στην προσπάθεια θα βοηθήσει, αν
κατανοήσουμε ότι στην ζωή μας συμβαδίζουν η χαρά και οι πειρασμοί, και με
δεδομένο αυτό πλέον, θα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες.
Ο δρόμος όταν ξεκινούμε προς ένα
προορισμό δεν είναι ευθύς και άνετος. Έχει ανηφόρες και κατηφόρες, ανοίγματα
και στενωπούς, ευθείες και ισώματα, ομαλή άσφαλτο και λακκούβες. Τίποτα όμως
από όλα αυτά δεν μας αποτρέπουν από τον προορισμό μας, αλλά αντιμετωπίζουμε τις
τυχόν δυσκολίες και φτάνουμε στον προορισμό μας.
Έλεγα σε κάποιον: «Φαντάσου όλη
την ζωή σου μόνο ένα χρώμα, μαύρο... Σκέτη θλίψη! Φαντάσου την μόνο άσπρη…
Ανιαρή! Φαντάσου την όμως πολύχρωμη... Σκέτη ομορφιά!». Όλοι κατανοούμε την
πολύχρωμη ζωή! Επιτρέπει ο καλός Θεός τον πειρασμό για να στερηθούμε κάτι το
αγαθό για να το εκτιμήσουμε από την απώλειά του και να αγωνιστούμε να το
αποκτήσουμε πάλι!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου