Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες. Νὰ σκεφτόμαστε τὰ γεγονότα τῆς κάθε ἅγιας ἡμέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογώντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή.
Οἱ κοσμικοὶ ζητοῦν νὰ καταλάβουν τὰ Χριστούγεννα μὲ τὸ χοιρινό, τὸ Πάσχα μὲ τὸ ἀρνί, τὶς Ἀποκριὲς μὲ τὸ κομφετί.
Οἱ ἀληθινοὶ μοναχοὶ ὅμως κάθε μέρα ζοῦν τὰ θεία γεγονότα καὶ ἀγάλλονται συνέχεια.
Κάθε ἑβδομάδα ζοῦν τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευὴ ζοῦν τὴν Μεγάλη Τετάρτη, τὴν Μεγάλη Πέμπτη, τὴν Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδὴτὰ Πάθη τοῦ Χριστοῦ, καὶ κάθε Κυριακὴ τὸ Πάσχα, τὴν Ἀνάσταση…
Στὴν γιορτή, γιὰ νὰ νιώση κανεὶς τὸ γεγονός, δὲν πρέπει νὰ δουλεύη. Τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ λ.χ., ἐὰν θέλη νὰ νιώση κάτι, δὲν πρέπει νὰ κάνη τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ προσευχή... Στον κόσμο οἱ καημένοι οἱ κοσμικοὶ τὴν Μεγάλη Εβδομάδα ἔχουν δουλειές. Μεγάλη Παρασκευὴ νὰ δίνουν εὐχές. «Χρόνια πολλά!
Νὰ ζήσετε! Μὲ μία νύφη!»… Δὲν κάνει!
Ἐγὼ τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ κλείνομαι στὸ Καλύβι. Ὅπως καὶ μετὰ τὸ Ἀγγελικὸ Σχῆμα ἡ ἑβδομάδα τῆς ἡσυχίας ποὺ ἀκολουθεῖ, βοηθάει, γιατί
ποτίζει ἡ θεία Χάρις τὴν ψυχὴ καὶ καταλαβαίνει ὁ μεγαλόσχημος τί ἔγινε, ἔτσι καὶ στὶς γιορτὲς ἡ ἡσυχία πολὺ βοηθάει. Μᾶς δίνεται περισσότερη εὐκαιρία νὰ ξεκουρασθοῦμε λίγο, νὰ μελετήσουμε καὶ νὰ προσευχηθοῦμε. Θὰ ἔρθη ἕνας καλὸς λογισμός, θὰ ἐξετάσουμε τὸν ἑαυτό μας, θὰ ποῦμε λίγο τὴν εὐχὴ καὶ θὰ νιώσουμε ἔτσι κάτι ἀπὸ τὸ θεῖο γεγονὸς τῆς ἡμέρας.
Όσοι πρέπει να είναι έξω στον κόσμο γιατί δουλεύουν, πώς να συμπεριφέρονται την Μεγάλη Εβδομάδα; Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους λαϊκούς που αναγκαστικά εργάζονται την Μεγάλη Εβδομάδα κυρίαρχο στοιχείο του πνευματικού τους αγώνα θα πρέπει να είναι η διατήρηση πνεύματος ειρήνης και ενότητας με τα άλλα πρόσωπα, ιδίως στον εργασιακό χώρο, όπου ποικίλλουν οι πειρασμοί. Το κάτι παραπάνω θα είναι να προσπαθήσει η ψυχή να θυσιάσει πράγματα από τον εαυτό της, κόβωντας το θέλημα της χάριν του άλλου, δείγμα έμπρακτης εν Χριστώ αγάπης και μετοχής στο Θείο Πάθος. Έτσι έρχεται η χάρις...με την ταπείνωση και την υπακοή...
ΑπάντησηΔιαγραφή