Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

3734 - Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιο Όρος. 7η ομιλία (18/10/2013, Αθωνιάδα)



Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τὴν Ἀθωνιάδα Ἐκκλησιαστικὴν Ἀκαδημίαν (18 Ὀκτωβρίου 2013)

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ὁσιώτατοι ἅγιε Πρῶτε καὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους,
Ὁσιώτατοι Ἀντιπρόσωποι τῶν Ἱερῶν Μονῶν - μέλη τῆς Σχολικῆς Ἐφορείας τῆς ἱστορικῆς καὶ περιπύστου ταύτης Σχολῆς,
Ἐλλογιμώτατοι κύριε Διευθυντὰ καὶ κύριοι Καθηγηταί,
Εὐλογημένα καὶ ἀγαπητά μας παιδιά, ἱεροσπουδασταὶ τῆς Ἀθωνιάδος,

Εἴμεθα πολὺ χαρούμενοι καὶ συγκινημένοι ποὺ ἡ Παναγία, ἡ προστάτις καὶ φρουρὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὡδήγησε σήμερα τὰ βήματά μας στὴν Σχολή σας. Κατὰ τὶς ἐπισκέψεις μας στὸ Ἅγιον Ὄρος εἴχομεν πάντοτε τὴν μεγάλην ἐπιθυμία νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦμε, καὶ νὰ τώρα ποὺ ἡ συμμετοχή μας στὶς ἐκδηλώσεις γιὰ τὰ ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὴν ἀπευλευθέρωσι τοῦ Ἁγίου Ὄρους μᾶς δίδει τὴν χαρὰ τῆς αὐτοπροσώπου ἐπισκέψεώς μας καὶ πάλι στὴν σχολή σας. Καὶ εἴμεθα κοντά σας, μαζί σας, ὁ Πατριάρχης καὶ τὰ παιδιά του!
Εἴμεθα εὐτυχεῖς καὶ συγκινημένοι ποὺ εὑρισκόμεθα σὲ μία Σχολὴ γιὰ τὴν ὁποία τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία, καὶ οἱ προκάτοχοί μας Πατριάρχαι ἔδειξαν μεγάλη φροντίδα καὶ προσοχή. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Πατριάρχης Κύριλλος ὁ Ε΄ μὲ Σιγίλλιό του τὸν Μάϊο τοῦ 1750 ἔθεσεν ὑπὸ τὴν ἄμεση προστασία του τὴν ἔνδοξη αὐτὴ Σχολὴ καὶ ἐρρύθμισε θέματα σχετικὰ μὲ τὴ λειτουργία της. Ὁ ἴδιος στὸ Σιγίλλιό του αὐτὸ περιέγραφε χαρακτηριστικῶς καὶ τὸν σκοπὸ τῆς συστάσεως τῆς Σχολῆς σας, ὡς «γυμνάσιον ἀρετῆς καὶ παιδείας καὶ διδασκαλίας», τὸ ὁποῖο θὰ εἶναι πρόξενο «μυρίων ἀγαθῶν», ὄχι μόνο στοὺς Ἁγιορείτας, ἀλλὰ καί «πᾶσι τοῖς ἁπανταχοῦ τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς γένους ὀρθοδόξοις χριστιανοῖς». Καὶ πράγματι, ἡ πρόβλεψις αὐτὴ τοῦ Πατριάρχου Κυρίλλου Ε΄ ἐπαληθεύθηκε διὰ μέσου τῶν αἰώνων τῆς λειτουργίας τῆς Ἀκαδημίας σας, διότι μεγάλη καὶ ἀνυπολόγιστη μὲ στατιστικὲς ὑπῆρξεν ἡ ὠφέλεια ἀπὸ τὴν σύστασί της μέχρι σήμερα γιὰ ὅλο τὸ Γένος μας. Δὲν εἶναι ἀσφαλῶς τυχαῖο ὅτι σ᾿ αὐτὸ τὸ σχολεῖο σοφίας καὶ ἀρετῆς τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἐδίδαξαν σοφοὶ παιδαγωγοὶ ὅπως οἱ «διδάσκαλοι τοῦ Γένους Εὐγένιος Βούλγαρις, Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης, ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἱεροδιάκονος Κυπριανὸς ὁ Κύπριος, μετέπειτα Πατριάρχης Αλεξανδρείας, καὶ ἐφοίτησαν ἱεροσπουδασταί, ὅπως οἱ Ἅγιοι Ἀθανάσιος Πάριος καὶ Ἀθανάσιος ὁ Κουλακιώτης, ὁ Ρήγας Φεραῖος, Ἄνθιμος ὁ Ὀλυμπιώτης, Ἰώσηππος Μοισιόδαξ, καί, κυρίως, ὁ Ἱερομάρτυς Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἅγιος ποὺ ἀφύπνισε τὸ Γένος μας σὲ καιροὺς κατὰ τοὺς ὁποίους ἐκινδύνευε νὰ χάσῃ τὴν Ὀρθόδοξο πίστι καὶ τὴν ἑλληνικὴ ταυτότητά του. Δὲν θὰ ἦταν, λοιπόν, ὑπερβολὴ νὰ ἐπισημανθῇ ὅτι ἡ Σχολή σας συνετέλεσε σημαντικῶς στὴ διατήρησι τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς καὶ ἑλληνικῆς ταυτότητος τοῦ λαοῦ καὶ στὴν διαφύλαξι τῆς πνευματικῆς ὑποστάσεως καὶ κληρονομίας του.
Ἡ ὠφέλεια αὐτὴ δὲν θὰ μποροῦσε ἀσφαλῶς νὰ προκύψῃ χωρίς τὴν διακονία στὴν Σχολὴ τῶν φωτεινῶν αὐτῶν ἐκκλησιαστικῶν μορφῶν τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία τοὺς ἐπαίδευσε καὶ τοὺς ἐγαλούχησε ἀποκλειστικὰ γιὰ τὸν ἱερό αὐτὸ σκοπό. Ἦταν κάτοχοι ὄχι μόνον πλουσίας κοσμικῆς παιδείας καὶ μορφώσεως ἀλλὰ καὶ ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος καὶ ἦσαν, ἀκόμη, πνευματικῶς κατηρτισμένοι καὶ φωτισμένοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ τὸ Πατριαρχεῖο μας, τὸ ἔτος 1753, ἔστειλε τὸν μέγα Διδάσκαλο καὶ πεπειραμένο κατὰ Χριστὸν παιδαγωγό, τὸν Εὐγένιον Βούλγαρι νὰ ἀναλάβῃ τὴν διεύθυνσι τῆς Ἀκαδημίας. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἀποδεικνύει περίτρανα τὴν σημασία ποὺ ἔδιδε ἡ Μητέρα Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως στὴν Σχολήν σας, λαμβανομένου ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι ὁ Βούλγαρις ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον σοφοὺς καὶ μορφωμένους τότε ἀνθρώπους τοῦ Γένους μας. Μαζὶ μὲ τὴν παιδεία ὁ Εὐγένιος συνεδύαζε ἁρμονικῶς τὴν μεγάλη ἀγάπη του γιὰ τὸν μοναχισμὸ καὶ τὴν ἱερωσύνη, τὰ ὁποῖα προετίμησεν ἀπὸ μία πολὺ ἐπιτυχημένη κοσμικὴ ζωὴ καὶ σταδιοδρομία. Πραγματικά, ἡ κίνησις αὐτὴ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἀπεδείχθη σοφὴ καὶ ὠφελιμωτάτη. Τὸ λαμπρὸ αὐτὸ τέκνο της κατέβαλε πολλοὺς κόπους γιὰ τὴν Σχολή. Κατάφερε ἐντὸς ὀλίγων ἐτῶν νὰ τὴν καταστήσῃ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικώτερα ἐκπαιδευτήρια τοῦ Γένους, ἐφάμιλλο τῶν μεγάλων Πατριαρχικῶν σχολῶν, ὅπως τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἄλλωστε, Μεγάλη Σχολή, Ἀθωνιὰς καὶ Πατμιὰς ὑπῆρξαν οἱ τρεῖς πόλοι παιδείας καὶ ζωῆς κατὰ τὰ «δίσεκτα χρόνια» καὶ συντονιστὴς τῆς παιδείας τοῦ Γένους ἦτο ὁ «Ἑλληνικὸς Φιλολογικὸς Σύλλογος».
Στὶς ἡμέρες του ἡ Σχολή σας ἐγνώρισε τὶς λαμπρότερες σελίδες τῆς ἱστορίας της, προσελκύοντας πλῆθος μαθητῶν ἀπὸ ὅλη τὴ δικαιοδοσία τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἐν συνεχείᾳ μεταλαμπάδευσαν τὴν Ὀρθόδοξο ρωμαίηκη παιδεία καὶ ἀγωγὴ ποὺ ἔλαβαν σὲ ὅλο τὸ ὑπόδουλο τότε Γένος. Κατὰ τὸ παράδειγμά του συνεχίζει ἡ Σχολή σας νὰ προσφέρῃ καὶ σήμερα Ὀρθόδοξο χριστιανικὴ παιδεία καὶ ἀγωγὴ τοῦ ἡμετέρου Γένους, δηλαδὴ παιδεία ἀρετῆς καὶ ἤθους.
Ἡ μέριμνα αὐτὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου γιὰ τὴν Ἀθωνιάδα ἐντάσσεται μέσα στὴν γενικωτέρα φροντίδα του γιὰ τὴν παιδεία, στὴν ὁποία ἀπέδιδε πάντοτε ἰδιαιτέρα σημασία, ἰδίως κατὰ τοὺς δυσκόλους καιροὺς τῆς πνευματικῆς καὶ ὄχι μόνον «δουλείας», ὅταν «ὅλα τάσκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά».
Αὐτὸ τὸ ἀγαθό, ἀγαπητοὶ ἱεροσπουδαστές, σεῖς τὸ ἀπολαμβάνετε σήμερα ὡς χάρι καὶ εὐλογία. Μάλιστα, ἡ Πατρίδα  καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἡ Ἱερὰ Κοινότης, σᾶς τὸ ἐξασφαλίζουν μὲ μεγάλες καὶ πολλὲς θυσίες στὴ σημερινὴ δύσκολη ἐποχή.
Εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι καὶ σεῖς ἐκτιμᾶτε τὶς πολλὲς θυσίες τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῶν πατέρων του, τῶν ἰδικῶν σας πνευματικῶν πατέρων καὶ καθοδηγητῶν στὴν ἀρετή, ὅπως βιώνεται στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, οἱ ὁποῖοι κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιὰ νὰ συνεχισθῇ ἀπρόσκοπτα ἡ λειτουργία τῆς Σχολῆς. Ὀφείλετε νὰ φανῆτε ἀντάξιοι τῆς θυσίας, τῆς μερίμνης καὶ τοῦ ἐνδιαφέροντος αὐτοῦ, καθὼς καὶ τῆς ἱστορίας τῆς Σχολῆς σας, μὲ τὶς καλές σας ἐπιδόσεις, τὴν ἀφοσίωσί σας στὰ μαθήματα καὶ στὴ μελέτη, μὲ τὶς ἐπιτυχίες σας στὶς ἐξετάσεις καὶ στὰ ἄλλα «ἀγωνίσματά» σας, καὶ μὲ τὴν ἐν γένει πρόοδό σας καὶ εὐγενῆ ἅμιλλά σας στὸ καλό, τὸ ὡραῖο, τὸ ἀληθινό. Νὰ εἶσθε ἐπιμελεῖς, φιλομαθεῖς, φιλόπονοι καὶ σώφρονες. Ἔτσι καὶ οἱ ἁγιορεῖτες πατέρες καὶ οἱ γονεῖς καὶ οἱ διδάσκαλοί σας θὰ χαίρωνται καὶ θὰ καυχῶνται γιὰ σᾶς, ἀλλὰ καὶ στοὺς οὐρανοὺς οἱ ἅγιοι τῆς Ἀθωνιάδος θὰ εὐφραίνωνται καὶ θὰ προσεύχωνται στὸν Θεὸ νὰ σᾶς χαρίζῃ τὴν εὐλογία Του. Ἀγωνισθῆτε μὲ ὅλες σας τὶς δυνάμεις, ὥστε μία ἡμέρα ὅλοι μας νὰ αἰσθανώμεθα ὑπερήφανοι, μὲ πρώτους τοὺς Ἁγιορείτας πατέρας καὶ τοὺς διδασκάλους σας ποὺ σᾶς εἶχαν μαθητὰς καὶ νὰ λένε γιὰ σᾶς «αὐτὸς ὁ σπουδαῖος ἄνθρωπος βγῆκε ἀπὸ τὰ χέρια μου».
Προσέξατε ὅσο μπορεῖτε νὰ εἶσθε ὑπάκουοι πρὸς τοὺς διδασκάλους, τὸν κύριο Διευθυντή, τοὺς ἐπιμελητὰς καὶ τοὺς γονεῖς σας, ἀλλὰ πρὸ παντὸς στοὺς πνευματικούς σας πατέρας, ὅλους αὐτοὺς ποὺ καθημερινῶς κοπιάζουν γιὰ σᾶς ἐδῶ στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἡ ὑπακοή σας πρὸς αὐτούς, μὲ ἐσωτερικὴ ἐλευθερία, θὰ φέρῃ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἀντίθετα, ἡ ἀνυπακοὴ εἶναι πηγὴ πολλῶν κακῶν καὶ δεινῶν. Ἐκμεταλλευθῆτε τὸν χρόνο αὐτὸ ποὺ εὑρίσκεσθε στὸ Ἅγιο Ὄρος γιὰ νὰ πάρετε πνευματικὰ ἐφόδια γιὰ τὴ μελλοντικὴ ζωή σας καὶ νὰ προχωρήσετε στὸν δρόμο τῶν ἀρετῶν, νὰ θεμελιώσετε τὴν μετέπειτα πορεία σας σὲ σταθερὲς βάσεις. Πολὺ θὰ σᾶς βοηθήσῃ νὰ κάνετε μία καλὴ ἀρχὴ στὴν ζωή σας ὁ σύνδεσμός σας μὲ τὸν πνευματικὸ τῆς Σχολῆς ἢ μὲ τὸν πνευματικὸ καὶ καθοδηγητή σας ἐδῶ στὸ Ἄθωνα, ποὺ τὰ πάντα ἀποπνέουν χάρι καὶ ἁγιότητα καὶ σεῖς ζῆτε «μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς». Προτιμήσατε τὰ τοῦ οὐρανοῦ διὰ νὰ καρπωθῆτε τὰ τῆς γῆς. Ἀκολουθήσατε τὸ μέτρο, ἀλλὰ ποτὲ τὴν μετριότητα. Ποτὲ μόνον τὴν γῆ, ἀλλὰ τὰ τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ τότε τὰ λοιπά «προστεθήσεται ὑμῖν».
Μέσα ἀπὸ τὴν πνευματικὴ αὐτὴ σχέσι θὰ βρῆτε πολλὴ ἀνάπαυσι ἐσωτερική. Ἡ ψυχή σας θὰ βρῇ πρόσφορο ἔδαφος γιὰ νὰ καλλιεργηθῆ καὶ νὰ καρποφορήσῃ τὰ ἄνθη τῶν ἀρετῶν καὶ τῆς καθαρῆς καὶ ἁγνῆς ζωῆς ποὺ εἶναι πιὸ πολύτιμα ἀπὸ κάθε γνῶσι καὶ ἐπιστήμη. Διότι αἱ γνώσεις καὶ αἱ ἐπιστῆμαι σᾶς δίδουν τὰ ἐφόδια γιὰ νὰ ἐπιτύχετε σὲ αὐτὴν τὴν ζωὴ μόνο, ἐνῷ οἱ ἀρετὲς γιὰ νὰ ἐπιτύχετε καὶ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ νὰ σώσετε τὴν ψυχή σας, ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν ὑπάρχει τίποτε πιὸ πολύτιμο.
Ἔχετε τὴν εὐλογία νὰ ζῆτε σὲ ἕνα τόπο ποὺ ἔχει ποτισθῇ μὲ δάκρυα καὶ ἱδρῶτες ἁγίων, τὸν ὁποῖον ἔχει ἁγιάσει, βαδίσει καὶ καθημερινὰ βαδίζει μυστικῶς καὶ ἀοράτως ἡ Παναγία μας Θεοτόκος. Προσέχετε νὰ μὴ γίνετε ἀφορμὴ νὰ λερωθῇ μὲ πράγματα καὶ ἁμαρτίες. Μὲ τὴν ἁγνότητα τῆς ζωῆς, τῶν σκέψεων καὶ τῶν λογισμῶν σας μὲ ὅλη τὴν δύναμι τῆς ψυχῆς σας νὰ λατρεύετε καθημερινὰ τὸν Κύριο καὶ τὴν Παναγία Μητέρα Του καὶ νὰ γίνεσθε ἀφορμὴ νὰ δοξάζεται Αὐτὸς ὁ Ὁποῖος μᾶς ἔδωσε καὶ μᾶς δίδει τὰ πάντα. Καθημερινὰ μὲ τὴ Θεία Λειτουργία, ποὺ τελεῖται ἀδιαλείπτως στὸ Ἅγιον Ὄρος, καὶ μᾶς χαρίζει τὸ τίμιον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου, νὰ τιμᾶτε τὴν θυσία Του γιὰ μᾶς, νὰ ἔχετε καὶ ἐσεῖς μεταξὺ σας ἀγάπη καὶ ὁμόνοια. Μὴ λησμονῆτε ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι μία συνεχὴς Θεία Λειτουργία, λειτουργία ζωῆς. Μὴ λησμονῆτε ἀκόμη, ὅτι οἱ Ἁγιορεῖται πατέρες «σηκώνουν ἐπ᾿ ὤμων τὰ θεῖα λειτουργήματα» γιὰ νὰ σᾶς διακονήσουν καὶ νὰ σπουδάσετε ἀπρόσκοπτα, ὅπως ἔγραφε Ἁγιορείτης πολιὸς Γέροντας, διὰ νὰ «πολιτεύεσθε ἐν καινότητι» ζωῆς καὶ ἀληθείας.
Ὡς παιδιά, ζώντας μία ζωὴ κοινοβιακή, εἶναι φυσικὸ νὰ κάνετε καὶ ἀταξίες καὶ νὰ ἔχετε παιδικὲς προστριβὲς καὶ φιλονικίες τῆς στιγμῆς μὲ τοὺς συμμαθητάς σας. Πάντοτε ὅμως νὰ βάζετε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον «εὐλόγησον», κατὰ τὴν ἱερὰ παράδοσι τῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων, καὶ νὰ μὴ κρατᾶτε τίποτε ἐναντίον τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ νὰ εἶσθε ἑνωμένοι μεταξύ σας, σὰν ἕνα σῶμα, τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Καλλιεργήσατε ὅσον ἠμπορεῖτε τὶς ἱερὲς τέχνες, τὴν ἁγιογραφία, τὴν ἱεροψαλτική, μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἁγιάζεται ὁ ἄνθρωπος καὶ δοξάζεται ὁ Θεός. Εὐχόμεθα πατρικῶς, ὅταν μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἀποφοιτήσετε ἐπιτυχῶς ἀπὸ τὴν Σχολή, νὰ ἔχετε πάρει μαζί σας ὡς τὸν πολυτιμότερο θησαυρὸ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, γιὰ τὴν ὁποία οἱ μόνιμοι κάτοικοι αὐτοῦ τοῦ Ἱεροῦ Τόπου ἐγκατέλειψαν τὰ πάντα καὶ ἦλθαν νὰ ζήσουν κοινοβιακὰ καὶ ἀσκητικὰ καὶ μοναχικά, «μόνοι πρὸς μόνους» μὲ παρόντα στὴν ζωή τους μόνον τὸν Μόνον, τὸν Κύριον, καὶ τὴν πρεσβείαν τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων.
Στοὺς Διευθυντὰς τῆς Σχολῆς καὶ τοῦ Οἰκοτροφείου, στοὺς καλοὺς διδασκάλους καὶ ἐπιμελητάς σας καὶ σὲ ὅλους τοὺς ἐργαζομένους εὐχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἐνισχύῃ στὸ ἔργο τους καὶ νὰ τοὺς φωτίζῃ. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ ἔργο αὐτὸ δὲν εἶναι εὔκολο. Εἶναι κοπιῶδες καὶ θυσιαστικό. Ὅμως αὐτὴν τὴν θυσία τὴν εὐλογεῖ ὁ Θεὸς καὶ ἰδιαίτερα ἡ ἰσχυροτέρα προστάτις τοῦ Τόπου καὶ τῆς Σχολῆς σας, ἡ Κυρία Θεοτόκος.
Ἀγαπητοὶ διδάσκαλοι, νὰ εἶσθε βέβαιοι ὅτι πολὺς θὰ εἶναι ὁ καρπὸς τῶν κόπων σας. Γι᾿ αὐτὸ ἀγωνισθῆτε νὰ εἶσθε ὅσον τὸ δυνατὸν περισσότερο χρόνο κοντὰ στὰ παιδιά, μένοντας ἐδῶ στὸ Ἁγιώνυμο Ὄρος, στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, διαθέτοντας ὅλες τὶς δυνάμεις καὶ τὰ ἐφόδια μὲ τὰ ὁποῖα εἶσθε ὡπλισμένοι γιὰ τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἐπιτυχία τῶν σπουδῶν τῶν παιδιῶν καὶ γιὰ τὴν βελτίωση τῆς ποιότητος τῆς παιδείας ποὺ προσφέρει ἡ ἱστορικὴ αὐτὴ Σχολή.
Στὰ μέλη τῆς Ἐφορείας τῆς Σχολῆς, ποὺ ἐνσαρκώνουν τὴν στοργὴ καὶ τὴν μέριμνα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, εὐχόμεθα εὐλογία, σύνεσι καὶ δύναμι γιὰ νὰ ἐπιλύουν ὀρθῶς καὶ μὲ πνεῦμα Θεοῦ τὰ προβλήματα τῆς Σχολῆς καὶ νὰ προσφέρουν σὲ ὅλους, μαθητάς, καθηγητὰς καὶ ἐργαζομένους, τὸ καλύτερον δυνατὸν γιὰ τὴν βελτίωσι τῶν συνθηκῶν καὶ τὴν ἐπιτυχία τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἔργου.
Ἡμεῖς ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολι, τὴν ὁποία ἔχετε τὴν εὐλογία, μαθηταὶ καὶ καθηγηταὶ τῆς Ἀθωνιάδος, νὰ ἐπισκέπτεσθε σχεδὸν κάθε χρόνο, προσευχόμεθα ἡ Παναγία τοῦ Ἄξιόν ἐστιν, ἡ Πορταΐτισσα, ἡ Ὁδηγήτρια νὰ εἶναι ἡ Φυλάκισσα καὶ ἡ Συνοδός σας καὶ νὰ σᾶς ὁδηγῇ στὴν πρόοδο κατὰ Θεὸν καὶ κατὰ σπουδήν. «Οὐράνωσον, Παρθένε, ἔρωτι ἁγίῳ τὰς διανοίας» τῶν ἱεροσπουδαστῶν, «καὶ κατεύθυνον πρὸς ἀρετῶν ἐργασίαν, Γερόντισσα», ταῖς δεήσεσι τῶν ἁγίων γερόντων καὶ μοναστῶν, ἀνωνύμων καὶ ἐπωνύμων, τοῦ Ὄρους σου.
Σᾶς διαβεβαιοῦμεν, εὐλογημένα καὶ ἀγαπημένα μας παιδιά, ὅτι θὰ χαιρώμεθα πληροφορούμενοι τὴν πρόοδό σας καὶ εὐχόμεθα ὁ Πατὴρ τῶν Φώτων νὰ σᾶς χαρίζῃ κάθε καλὸ καὶ τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ καὶ Θεῷ ἡμῶν, Ὧι ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος καὶ ἡ δύναμις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν.

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος19/10/13, 7:43 μ.μ.

    Παχιές κουβέντες , ξύλινη γλώσσα, βερμπαλισμοί επί βερμπαλισμών χωρίς νόημα. Τι κρίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή