Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

3720 - Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιο Όρος. 5η ομιλία (16/10/2013, Καρυές)



Πρόποσις τς Α.Θ.Παναγιότητος το Οκουμενικο Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατ τ πίσημον γεμα (Καυρυαί, 16 κτωβρίου 2013)

ερώτατοι δελφοί,
σιώτατοι Πατρες, ο τε Καθηγούμενοι κα ο ντιπρόσωποι τν Εκοσιν ερν Βασιλικν, Πατριαρχικν κα Σταυροπη-γιακν Μονν το γίου ρους,
ξοχώτατε κύριε Διοικητ το γίου ρους,
Τέκνα ν Κυρί γαπητά,

«Ελογήσω τν Κύριον ν παντ καιρ» (Ψαλμ.33) , «τι δε κα πρ ατν πρς τν καθημερινν χρείαν το σώματος εχαριστεν πρότερον τ Θε, κα οτω μεταλαμβάνειν», προτρέπει Μέγας Βασίλειος (θικά, P.G. 31, 785α΄).
κάστη πίσκεψις μν ες τ γιον ρος προκαλε κύματα ερς συγκινήσεως ες τν καρδίαν μας. Ασθανόμεθα τν Χάριν το Θεο περπληροσαν τν γιώνυμον τοτον Τόπον. Τ φς τς καθαρότητος τν καθημερινς σκουμένων κα γιαζομένων ψυχν το μοναχικο τάγματος κτινοβολεται κ τν προσώπων τν γαπητν μοναχν κα ντανακλται ξ λων τν ντικειμένων το γιορειτικο περιβάλλοντος. Καρδίαι διώκουσαι τν ερήνην κα ερίσκουσαι ατν ερηνοποιον κα τν πισκεπτν τς καρδίας κα λκουν ατς ες τν πιπόθησιν το εναι νταθα ες τν προθάλαμον τς αωνίου μακαριότητος.
φίλερις μως κα ταραχοποις ντίδικος μν, πλήρης φθόνου πάρχων, προσπαθε ν διασαλεύσ τν ερήνην κα ν προκαλέσ τν ταραχν κα ερίσκει ποικίλας σημάντους φορμάς, τς ποίας μεγιστοποιε, δι ν προκαλ διαφωνίας κα ντεγκλήσεις.
Τ χρμα τν ν πτήσει διερχομένων γερανν, τ μερολόγιον, τν λφα βτα ρύθμισιν κανονιστικς διατάξε-ως, τν μίαν τν λλην διάταξιν το Καταστατικο Χάρτου το γίου ρους, τν δενα τν τέραν φράσιν το μιλήσαντος, καί, ν γένει, πν τ δευτερεον, δι ν στηρίξ π᾿ ατο κριτικήν, ντίλογον κα πρότασιν νέας ρυθμίσεως, σοφωτέρας δθεν τς παραδοθείσης π τν Πατέρων.
λόγος το Θεο μως πιτάσσει «μ μέταιρε ρια αώνια θεντο ο πατέρες σου», κα βεβαιο τι «ος ζηλώσεως –τ ος το Θεο- κροται πάντα» καί «θρος γογγυσμν οκ ποκρύπτεται». κόμη κα μικρότερος ψίθυρος τς καρδίας μας, ποία τυχν γογγύζει διά τι τ πάρχον, γίνεται ντιληπτς κα ταράσσει τν τμόσφαιραν σον κα ν σωθεν γογγύζων προσπαθ ν ποκρύψ τν δυσαρμονίαν του πρς τ πάρχον.
λον τ βάθος το μυστηρίου τς πνευματικς ζως γκειται ες τν συντονισμν τν καρδιν. πύλη πρς τν πικοινωνίαν μετ το Θεο κα πρς τν κεθεν ντλησιν τς Θείας Χάριτος λέγεται πακοή. πακο συνίσταται ες τν πόλυτον συντονισμν τς ψυχς το ποτακτικο πρς τν ψυχν το Γέροντος, κα τς ψυχς το Γέροντος βεβαίως πρς σα λαλε τ Πνεμα τ γιον.
χει διαιτέραν βαρύτητα δι τν κατανόησιν τν λεχθέντων τ τι Κύριος μς διεβεβαίωσεν τι ἐὰν δύο τρες συμφωνήσουν π παντς πράγματος τ ποον θ ζητήσουν δι τς προσευχς π τν Θεόν, ατ θ τος δοθ. Εναι δύσκολος πνευματικς συντονισμς πολλν ψυχν. Δι᾿ ατ Κύριος ρκεται, ς λέγει γιος ωάννης Χρυσόστομος, ες τν πόλυτον συμφωνίαν δύο τριν. λη μοναχικ σκησις τελικς ες τοτο ποβλέπει. Ες τν μοφωνίαν, τν πακον πρς τν Γέροντα κα δι᾿ ατο πρς τν Θεόν.

δελφοί,
Εχαριστομεν ν παντί, δι πάντα κα κατ πάντα. Δι τν μαρτυρίαν κα τν προσφορν το γίου ρους. Δι τν ορταζομένην πέτειον αἰῶνος, ποος παρλθεν ς «μέρα μία». Εχαριστομεν τ Δεσποίν κα Κυρί τς Μητρς κκλησίας κα το γίου ρους, τς διδύμου ερς «ποθέσεως» ταύτης, ποία θελξεν μς κα μς «πρς γάπην νθεον. ντεθεν περ τος σος μνους, Θεοτόκε, θερμο κα τολμηρο σαφς δείχθημεν. Δς ον συγγνώμην το λόγου, σ μεγαλοπρεπεί,  ε κα ετελς προσφερόμενος ανος».
Εθε Κύριος ν συντονίσ λων μν τν παρακαθημέ-νων ες τν τράπεζαν ταύτην κα τν διαβιούντων ες τ γιον ρος τ πνεύματα ες τν πακον το λόγου το Θεο νευ ψιθύρων κα γογγυσμν, δι ν γίνουν δεκτ τ ατήματά μας. Κα δι ν γίνουν ατ δεκτ πρέπει ν ναφέρωνται ες τν Βασιλείαν το Θεο, ες τν ποίαν ποβλέπουν πάντες ο μονάζοντες ν τ ρει τ γί.
θεν, δεόμενοι κτενς ο πάντες κα ν τ ρ ταύτ τς εχαριστίας κα τς πολαύσεως κα ν παντ καιρ κα λέγοντες «τς ποίμνης σου πρόστηθι, γν Παρθένε, κα τ ρχαα σου, Θεν τεξαμένη, λέη δεξον π τος δούλους σου, τος ρθοδόξως τ Υἱῷ σου κράζοντας: Ελογητς Θεός, τν πατέρων μν», γείρομεν τ κύπελλον κα πευχόμεθα «λθέτω ερήνη κα βασιλεία Σου, Κύριε, φ᾿ λους μς». Γένοιτο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου