Κρυσταλλωμένε
Άθωνα! το ύψος σου θαυμάζω,
και
βλέπων σε την δεξιάν του πλάστου σου δοξάζω.
Το φως
λαμβάνει τ' ουρανού, η κορυφή σου πρώτη,
και εις
του Άδου φθάνουσιν οι πόδες σου τα σκότη.
Διάδημ'
αδαμάντινον το μέτωπόν σου στέφει,
τα δάση
έχεις ζώνην σου και κόμην σου τα νέφη.
Καθώς ο
πρώτος άνθρωπος της κτίσεως αρχαίος,
συ
πρώτος έλαβες ζωήν και θέλεις τελευταίος
προσφέρει
τον αυχένα σου στον αιμοβόρον χρόνον.
Να τρέχη
βλέπεις υπό σε η κόνις των αιώνων,
κατακλυσμός
δεν έλουσε το μέγα μέτωπόν σου,
ασπάζεται
η θάλασσα τας άκρας των ποδών σου.
Στίχοι του Παναγ. Σούτσου
από τον «Οδοιπόρο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου