773 - Ο εορτασμός της Χιλιετούς πορείας του Κοινοβιακού Μοναστηριακού πολιτεύματος στο Άγιο Όρος (ΙΙ)

 

Προηγούμενο (Ι)

Από το Βιβλίο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ,

του Σιμωνοπετρίτη Μοναχού Ανδρέα,

τ. Γραμματέα της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους

 

Α΄.  ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Την 3^η Μαρτίου 1963 –Κυριακή της Ορθοδοξίας– στο Πατριαρχείο, προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Κου Αθηναγόρα σε Πατριαρχική Συνοδική Συλλειτουργία, εκηρύχθη η έναρξη του εορτασμού της Χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους και ολόκληρο το έτος 1963 Πανηγυρικό. Στον εορτασμό συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες των Γραμμάτων, πολυμελές κλιμάκιο της στην Αθήνα εδρεύουσας Επιτροπής εορτασμού και τριμελής Ιεροκοινοτική Αντιπροσωπεία Αγιορειτών, αποτελούμενη από τους Προηγουμένους Κωνσταντίνο Λαυριώτη, και Κωνσταντίνο Βατοπεδινό και τον Καθηγούμενο της 5Ι.Μ. Διονυσίου Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ, οι οποίοι προσεκόμισαν στην Α.Π.Θ. Οικουμενικό Πατριάρχη και την ακόλουθη εικοσασφράγιστο πρόσκληση της Ιεράς Κοινότητας:

Αριθ. Πρωτ. 3/Κ

Εν Καρυαίς τη 15^η Φεβρουαρίου 1963

Τη Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητι 

τω Οικουμενικώ Πατριάρχη Κω, Κω, ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

Εις Φανάριον

«Επ’ όρος υψηλόν ανάβηθι ο ευαγγελιζόμενος εν ισχύϊ ύψωσον φωνήν». (Ησ. 40,9)

Το προφητικόν τούτο λόγιον δανειζομένη, Παναγιώτατε Δέσποτα, η καθ’ ημάς Ιερά Διπλή Σύναξις των είκοσιν Ιερών και Πατριαρχικών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, παρακαλεί θερμώς την Υμετέραν θεοφρούρητον Κορυφήν, όπως ευαρεστουμένη κηρύξη το γε νυν από του Δεσποτικού Αυτής Θρόνου, εις της Οικουμένης τα πέρατα, την έναρξιν των πνευματικών εορταστικών εκδηλώσεων, επί τη συμπληρώσει χιλιετίας από της ιδρύσεως της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, και του της απαρχής οργανωμένου Μοναχισμού εν Άθω.

Εν καιρώ δε, ελπίζομεν, κατά τα τέλη προσεχούς μηνός Μαΐου αναβάσεις εν τη καρδία, ως πάντοτε θεμένη, ευδοκήση και ανέλθη, ως το πάλαι ο θεόπτης Μωϋσής επί το Όρος τούτο το Άγιον, και εν ισχύϊ ποιμαντική υψώση την πατρικήν Αυτής φωνήν προς τα από Βορρά και Θαλάσσης και Εώας πιστά και ευσεβή τέκνα της, ίνα επί τω αυτώ προσερχόμενα εν ενί στόματι και μιά καρδία δοξάσωσι τον Πανάγαθον Θεόν, τον καιρούς και χρόνους εν τη ιδία εξουσία θέμενον, ότι ηξίωσε την Μοναστικήν ημών Πολιτείαν συμπληρώσαι ήδη χίλια έτη ζωής ειρηνικής και αδιασπάστου, τιμήσωσι δε και τους απ’ αρχής και μέχρις ημών, καθαγιάσαντας αυτήν οσίους Πατέρας. Οικείος ο Τόπος, Παναγιώτατε Δέσποτα, Κλήρος θεόθεν λαχών Σοι το Όρος το Άγιον, τέκνα Σα πιστά και υπήκοα οι ταπεινοί αυτού οικήτορες, κανονικόν και αναφαίρετον δικαίωμά Σας το προστήναι των εορτών του.

Καλεί Σε η Κυρία και Έφορος αυτού Υπεραγία Θεοτόκος, αναμένουσί Σε οι μακαριστοί Αγιορείται Πατριάρχαι, οι εν αρεταίς κατά καιρούς κλεΐσαντες τον θρόνον του Πρωτοκλήτου, ως και οι ενταύθα εγκαταβιώσαντες Ιεράρχαι, Όσιοι και Οσιομάρτυρες, υπέρ πάντας δε ο πρώτος των οικητόρων του, Όσιος Αθανάσιος, ο κτίτωρ της ευαγούς Μεγίστης Λαύρας. Πάριδε, φιλοστοργώτατε πάτερ, γήρας και ταλαιπωρίαν κι ελθέ εις το αγιάσαι ημάς, επίφανον το σεπτόν πρόσωπόν Σου επί τον Άγιον τούτον Τόπον και ευλόγησον ημάς, τα ταπεινά Σου τέκνα, ίνα και ταις θεοπειθέσιν ευχαίς Σου στηριζόμενοι αξιωθώμεν απερισπάστως και ακλινώς βαδίσαι επί τας τρίβους των μακαρίων Πατέρων και εν σταθηρά υπομονή τηρήσαι αλώβητον την Ιεράν Παρακαταθήκην της αμωμήτου Ορθοδοξίας μας. Εισελθείν δε εν ειρήνη και πνευματική χαρά εις την δευτέραν χιλιετηρίδα του Αγιορειτικού Μοναχικού βίου και εύχεσθαι καθηκόντως τω Ουρανίω Πατρί και Δεσπότη υγείαν αδιάπτωτον και έτη πάμπολλα και ειρηνικά ορθοτομούντα εν παντί και πάντοτε τον λόγον της ευαγγελικής αληθείας. Δέχθητι, Παναγιώτατε Δέσποτα, και τας από ψυχής ταπεινάς προσκυνήσεις, άστινας υποβάλλομέν Σοι βαθυσεβάστως.

Άπαντες οι εν τη Εκτάκτω Διπλή Ιερά Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών, ευαγών και Πατριαρχικών Μονών του Αγίου Όρους Άθω».

Μετά την ανάγνωση της ανωτέρω προσκλήσεως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης απηύθυνε το ακόλουθο Μήνυμα, προς την Εκκλησία σύμπαντος του Ορθοδόξου κόσμου και του ιερού κλήρου Αυτής.

ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ 

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

Παντί τω ιερώ κλήρω και τω πληρώματι της Εκκλησίας χάριν και ειρήνην παρά Θεού.

Η αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία, την αδιάκοπον της παραδόσεως συνεχίζουσα σειράν, πανηγυρικώς, κατά την σήμερον Κυριακήν της Ορθοδοξίας, τιμά και γεραίρει την μνήμην των Αγίων Μαρτύρων και Ομολογητών της Πίστεως, όσοι κατά την μακραίωνα ιστορικήν αυτής ζωήν εστήριξαν και εκράτυναν την Ορθόδοξον ομολογίαν.

Αλλ’ η παρούσα προσφορά της αναιμάκτου θυσίας, εν Πατριαρχική και Συνοδική Λειτουργία τελουμένη, κατά το έθος, εις μνήμην του νέφους τούτου των Μαρτύρων και Ομολογητών της Πίστεως, αποτελεί άμα και την αρχήν σειράς πανηγυρικών ιεροτελεστιών και εορταστικών τελετών, άς άρτι, επί τη συμπληρώσει κατά το τρέχον έτος χιλιετίας από της συστάσεως της Μοναχικής εν Αγίω Όρει Πολιτείας, ώρισεν αξιοχρέως η Μήτηρ Εκκλησία, υφ’ ης την κανονικήν δικαιοδοσίαν και την υπάτην κηδεμονίαν τούτο διατελεί.

Αι εορταστικαί αύται τελεταί, αίτινες διεξαχθήσονται εν Αγίω Όρει και εκτός αυτού, τη συμμετοχή των κατά τόπους Αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών και αντιπροσώπων άλλων Χριστιανικών Ομολογιών, αποτελούσι κυρίως εκδήλωσιν τιμής από μέρους της Εκκλησίας προς τους απ’ αιώνων ελομένους τον ικετικόν και μονήρη της μοναστικής αθλήσεως βίον, και στροφήν της προσοχής του συγχρόνου Ορθοδόξου και χριστιανικού καθόλου κόσμου προς το Άγιον Όρος και την εν αυτώ εν σιγή και λατρευτική ζωή παρεχομένην, πραγματικήν δε εις τους ιερούς σκοπούς του χριστιανισμού προσφοράν συνιστώσαν Ορθόδοξον μαρτυρίαν, παρέξουσιν άμα αφορμήν εις έξαρσιν αφανών πτυχών της Ορθοδόξου κατά Θεόν βιοτής και προβολήν των υπό τας αμφιλαφείς στέγας των εν Άθω αιωνοβίων Μονών και υπό την ανύστακτον και άγρυπνον επίβλεψιν των εν αυταίς ασκουμένων Πατέρων επιμελώς διαφυλαχθέντων θησαυρών της αποκεκαλυμμένης αληθείας και της θρησκευτικής βιώσεως της Ορθοδόξου πίστεως και ευσεβείας.

Ο Χριστιανικός Μοναχισμός, το πρώτον εν Αιγύπτω, κατά τον 4^ο αιώνα, εμφανισθείς, και εκείθεν μεταφυτευθείς εις την Παλαιστίνην, την Συρίαν, την Μικράν Ασίαν, και την θεοφύλακτον ταύτην Πόλιν, εν η ήκμασαν περίφημοι Μοναί, ως η του Στουδίου και η των Ακοιμήτων, εν τη Χερσονήσω του Άθω ιδιαιτέρως ανεπτύχθη κατά τον Ι΄αιώνα. Κατά τον αιώνα τούτον λήγει η προηγηθείσα και εν αυτώ περίοδος της αποδημίας εις την έρημον και του υπερβατικού μυστικισμού υπό την μορφήν του Ερημιτισμού και του Ησυχασμού και άρχεται η περίοδος του Κοινοβιακού Μοναχισμού, ου εισηγητής και ρυθμιστής εν Αγίω Όρει εγένετο ο εν Ολύμπω της Βιθυνίας πρότερον αθλήσας Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, δια της υπ’ αυτού, ακριβώς προ χιλίων ετών, ιδρυθείσης Ιεράς Μονής της Μεγίστης Λαύρας, ης την σύστασιν μετ ου πολύ ηκολούθησεν η ίδρυσις και άλλων Μεγάλων Μονών.

Προήλθεν ούτως, υπό την επίδρασιν και του εκεί καταλλήλου φυσικού περιβάλλοντος, ο Αγιορειτικός Μοναχισμός, όστις αποτελεί μοναδικόν φαινόμενον, ου μόνον εν τη καθ’ ημας Ορθοδόξω Ανατολή, αλλά και εν ολοκλήρω τω Χριστιανικώ κόσμω, ως ιδιότροπος βίωσις των θρησκευτικών αξιών, εν ελαχίστω χώρω συγκεντρούσα εν Μοναίς, Μονυδρίοις, Σκήταις, Κελλίοις, Καθίσμασι και Καλύβαις, πάσας τας μορφάς της Μοναστικής αθλήσεως, ως αύται εξεδηλώθησαν από των αρχαίων του Χριστιανισμού χρόνων. Και συνέχισεν έκτοτε ο Μοναχισμός ούτος αδιάκοπον την πορείαν της ζωής αυτού, αναλόγως των συνθηκών των καιρών και των ιστορικών εξελίξεων, εμφανίζων εποχάς μείζονος ή ελάσσονος ακμής, και είτε ακμάζων, είτε προς καιρόν δοκιμαζόμενος, υπερόχους πάντοτε παρέχων τη Ορθοδοξία υπηρεσίας, ως προασπιστής της Ορθοδόξου πίστεως, και συνεχιστής της γνησίας Ορθοδόξου Μοναχικής Παραδόσεως, ως φύλαξ τιμιωτάτων αγαθών εις συντήρησιν και επιβίωσιν της ιστορικής συνειδήσεως και συνεχείας, και ως καλλιεργητής των Γραμμάτων και της Ορθοδόξου Χριστιανικής Τέχνης.

Το Άγιον Όρος, ως μαρτύριον της ακαταλύτου ορμής της ανθρωπίνης ψυχής προς τον αιώνιον Θεόν και σύμβολον της δογματικής και ηθικής ενότητος των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ων των πλειόνων της μοναχικής τάξεως αντιπροσώπους από του τέλους ήδη του Ι’ αιώνος φιλοξενεί, αποτελεί σεμνείον Πανορθόδοξον και απολαύει της ευλαβείας σύμπαντος του Ορθοδόξου κόσμου, ανεξαρτήτως εθνότητος και φυλής.

Επί δεκάδα αιώνων το Άγιον Όρος δια της ιεράς αυτού ακτινοβολίας, ομιλεί προς τους εν τω κόσμω, εν μέσω της δίνης της ζωής, τον αγώνα της ηθικής τελειώσεως αγωνιζομένους χριστιανούς. Ο γαλήνιος των Αγιορειτών Μοναχών κόσμος θα ομιλήσει και εφέτος από των κλιτύων του υψικαρήνου Άθω, απευθύνων σιωπηρόν μήνυμα, κλήσιν εις στροφήν προς εαυτόν και ψυχικήν περισυλλογήν, εις αφοσίωσιν προς τον Θεόν και τον νόμον του Θεού, εις ανασύνδεσιν εν τη πίστει και τη αγάπη των φύσει συγγενών και οικείων, εις άρσιν της λυπηράς διαιρέσεως, δι ην βλασφημείται το Πανάγιον του Κυρίου Όνομα εν τοις έθνεσιν.

Δι’ ελπίδος έχοντες, ότι ο εν τω πνεύματι του αιώνος ημών ζων και κινούμενος χριστιανισμός θα ακούση και οικειότερον θα δεχθή το μήνυμα τούτο, εξαγγέλλομεν και εκθύμως ευλογούμεν την έναρξιν των επί τη Χιλιετηρίδι της Μοναχικής Πολιτείας του Αγίου Όρους ορισθεισών εορταστικών τελετών και εκδηλώσεων, ευχόμενοι επιτυχή την διεξαγωγήν αυτών.

Η χάρις του Θεού και το άπειρον έλεος συν τη παρ’ ημών ευλογία είη μετά πάντων υμών.

Κυριακή της Ορθοδοξίας 1963

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών.

Στη συνέχεια οι προσκεκλημένοι μετέβησαν στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, μαζί με τον Πατριάρχη, όπου εκφωνήθηκαν ιεροί λόγοι, υπέρ της ζωής και δράσης του Αγίου Όρους και του ιδεώδους του Ορθοδόξου Μοναχισμού.

συνεχίζεται...