Ένας υποδειγματικός Αγιορείτης
κοινοβιάρχης, γόνος ευσεβέστατης πολύτεκνης οικογένειας από τον Πύργο της
Ηλείας ήταν ο κατά κόσμον Ανδρέας Πρωτογερόπουλος. Η ανάγνωση των βίων των
αγίων τον έστρεψε στον μοναχισμό. Οι ανάγκες και περιπέτειες δεν του λιγόστεψαν
το θάρρος για τη μοναχική του αφιέρωση.
Στις 15.8.1891, ημέρα εορτής της
Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο δεκαοχτάχρονος Ανδρέας φθάνει στον αρσανά της μονής
Γρηγορίου. Αμέσως ασπάζεται ευλαβικά το χώμα του Περιβολιού της Παναγίας.
Η μονή τού γίνεται μητέρα. Ο
ενάρετος ηγούμενος της μονής Συμεών (†1905) του γίνεται πνευματικός πατέρας.
Υπάκουος διακονητής, ευδόκιμος δόκιμος, σιωπηλός, προσεκτικός, φιλότιμος,
ακούραστος. Μεγάλη παρηγοριά του το Καθολικό, ο Γέροντας, το κελλάκι του.
Μετά την κουρά του το 1893,
ανέλαβε επί μία δεκαετία κονακτζής στις Καρυές. Ο αντιπρόσωπος Ιάκωβος με τη
φαινομενική αυστηρότητά του στον αρχάριο Αθανάσιο τον δοκίμαζε για τα υψηλά. Περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου