Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

4374 - Γαβριήλ Μοναχός Καυσοκαλυβίτης



Καταγόταν π τν Πάνορμο τς Προποντίδος κα λθε στ Καυσοκαλύβια σ λικία 17 τν κολουθώντας τν μεγαλύτερο δελφό του μοναχ Γεράσιμο. Δν εχε διδαχθ πολλ γράμματα, λλ ταν πολ μελετηρς κα ξυπνος.
Εχε π τν Θε τ χάρισμα ν φελ μ τς συμβουλές του τόσο, πο τν ποκαλοσαν πνευματικό, ν κα ταν μοναχός. ταν φίλεργος, εκίνητος κα πιτήδειος σ κάθε ργασία. Φιλακόλουθος κα καταπόνητος σ λες τς κολουθίες κα στν κανόνα του, τν ποο δν παρέλειψε ποτέ· ξακολουθοσε δ ν κάν κα τς μετάνοιες μέχρι τν λικία τν 100 τν, παρ τ τι πασχε π περμεγέθη κήλη. εχή, τό: Κύριε ησο Χριστέ, Υἱὲ το Θεο, λέησόν με· καθς κα τό: Θεοτόκε Παρθένε, το γιναν ξις· τόσο, πο τ ψέλλιζε τραυλίζοντας μέχρι τν τελευταία του κπνοή, δηλαδ τ ξημερώματα τς Παρασκευς 22ας ανουαρίου το τους 1944, δέκα λεπτ μετ τν μετάληψη τν χράντων Μυστηρίων, σ λικία 102 τν.
Κάτι τέτοιες δρς περιγραφς το βίου ρισμένων μοναχν, χωρς ν περιέχουν στοιχεα ντυπωσιακά, εναι τόσο εγλωττες, λέγουν τόσα πολλ χρησιμοποιώντας τν γλώσσα τς σιωπς, πο εναι, κατ τν γιο σαάκ, γλσσα το μέλλοντος αἰῶνος. Πόσα συμπεράσματα βγάζει κανες γι τν σωτερικ ζω ατν τν χαριτωμένων γερόντων π τ λίγα λλ χαρακτηριστικ στοιχεα τς ζως κα συμπεριφορς τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου