Ο τεταγμένος μοναχός μακρά ευχή απαγγέλει
Φόβος Θεού απόρθητος απ του εχθρού τα βέλη!
Λόγια σοφών επίτοιχα αιώνια μηνύματα
Δεν σταματούν να λέγονται ψυχής τα βοηθήματα
Μπροστά σε μάτια έκθαμβα Ορθοδοξίας θαμάσματα!
Εύλαλα χείλη αγγίζουνε της Παύλου τα σεβάσματα!
Σταυρός βαρύς του Κτήτορα, των Μάγων Δώρα τίμια,
κι ένας Καθρέφτης που έσωσε Αυγούστας τα ενθύμια
Κοιμήθηκε ο ενάρετος ανήμερα Υπαπαντής!
Στον Σπηλαιώτη ιάθηκε της άσκησης εθελοντής!
Στην φυλακή ένας άσωτος το Όρος λαχταράει!
Τις μέρες της μετάνοιας με σπαραγμό μετράει!
Λόγια σοφών επίτοιχα αιώνια μηνύματα
Δεν σταματούν να λέγονται ψυχής τα βοηθήματα
Μπροστά σε μάτια έκθαμβα Ορθοδοξίας θαμάσματα!
Εύλαλα χείλη αγγίζουνε της Παύλου τα σεβάσματα!
Σταυρός βαρύς του Κτήτορα, των Μάγων Δώρα τίμια,
κι ένας Καθρέφτης που έσωσε Αυγούστας τα ενθύμια
Κοιμήθηκε ο ενάρετος ανήμερα Υπαπαντής!
Στον Σπηλαιώτη ιάθηκε της άσκησης εθελοντής!
Στην φυλακή ένας άσωτος το Όρος λαχταράει!
Τις μέρες της μετάνοιας με σπαραγμό μετράει!
Στο κάστρο της Παύλου μετά τον εσπερινό του Αγίου Καλλιστράτου και των 49 δι αυτού πιστευσάντων μαρτύρων! Βρισκόμαστε στην τράπεζα με τους Πατέρες! Στα δεξιά μας ένα μεγάλο ορθογώνιο κάδρο περιβεβλημένο με ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι όρθιο πάνω σε ένα περίτεχνα σκαλισμένο στασίδι! Ευχαριστία Τραπέζης μετά το Άριστον στην επιγραφή του! Λεγομένη πάση Κυριακή, Δεσποτική τε και Θεομητορική εορτή και μνήμη Αγίου έχοντος Αγρυπνίαν! Εισερχομένων των αδελφών εις την τράπεζαν ο τεταγμένος αναγνώστης λέγει… Μακροσκελέστατη προσευχή για τους αληθινά χαρούμενους και ευγνωμονούντες! Σκέφτομαι την δική μου ραθυμία και την βιασύνη, κάθε φορά που κάθομαι σε ένα τραπέζι για να φάω! Πάρεργο η προσευχή! Συντομευμένο κιόλας! Εδώ συναντάμε μόνο το ουσιώδες, το καθαγιαστικό, το θρεπτικό για τις ψυχές! Αγγέλων εν σώματι λόγια απέναντί μας! Ο φόβος του Θεού, πύργος απόρθητος για τον εχθρό λέγει ο σοφός Άγιος Εφραίμ! Σκέφτομαι πόσο πολύ θα βοηθηθείς, και ένα μόνο δίδαγμα από αυτά τα αμέτρητα των Αθωνικών τραπεζών να ακολουθήσεις πιστά και απαρέγκλιτα σε όλον τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής σου! Και μόνο με αυτό μπορείς να βρεις και ειρήνη και μετάνοια να σε περάσουν ελέω Θεού απέναντι! Και αυτός ο φόβος του Θεού, που γεννά το έλεός Του, κατά το ύψος του Ουρανού από της γης!
Στην παράθεση των ιερών λειψάνων και κειμηλίων, κατά σειρά προσκυνάμε δυο Σταυρούς, τον έναν με Τίμιο Ξύλο που όλα τα Αγιορείτικα Μοναστήρια κατέχουν ως θησαυρό ζωοποιό και τον δεύτερο, έναν βαρύ σιδερένιο του Αγίου Παύλου του Ξηροποταμινού, του ιδρυτή της Μονής. Κτήτορας και της Ξηροποτάμου και τούτου του Μοναστηριού, που αφιέρωσε εξ αρχής στον Άγιο Γεώργιο, φορούσε κατάστηθα αυτόν τον βαρύ Σταυρό για άσκηση! Πόση μακραίωνη ιστορία, πόσα σεβάσματα πολυφίλητα, πόσες θαυμαστές ιστορίες της μόνης πίστης βρίσκονται μπροστά μας στο απόγευμα της δεύτερής μας μέρας στο Όρος! Μάτια έκθαμβα, χείλη εύλαλα να διηγηθούν από του συναξαριού τα αληθινά, πάντα στο Αγιορείτικο εσπέρας ενώπιον της χορείας των Αγίων που κάθε φορά συγκροτείται μπροστά μας! Η κάρα της Αγίας Αγάθης! Το εύοσμο ρόδο της παρθενίας μυροβολά! Τμήματα από τα λείψανα των 3 Ιεραρχών που ποτέ τους δεν αποχωρίζονται! Πυρσεύουν την Ορθοδοξία με τις ακτίνες των θείων λόγων τους οι 3 Θεογνώστες Φωστήρες! Ο Άγιος Νεκτάριος, Θεοφόρος εφάμιλλός τους, παραστέκει πάντα ταπεινά! Αυτήν την παραθαλάσσια πλευρά του Όρους την περιδιάβηκε ολόκληρη μόλις τον έδιωξαν συκοφαντημένο από την Αίγυπτο! Όλα τα μονοπάτια προς Νέα Σκήτη, Αγία Άννα και τα αγαπημένα του Κατουνάκια τα έχει διαβεί ο Άγιος φορώντας ένα τριμμένο ράσο και το καλογερικό του σκουφί! Σίγουρα θα είχε περάσει και από την Παύλου! Τον τιμούν τόσο και εδώ! Μια μεγάλη ασημωμένη θήκη με τα Τίμια Δώρα των Αγίων Μάγων βρίσκεται στο κέντρο της προσκύνησής μας! Ευωδιάζουν συχνά στις πανηγύρεις, αποκαλύπτοντας έτσι ελέω Θεού και ακλόνητα την αυθεντικότητά τους! Είναι αυτά που φύλαξε πολύτιμα η Παναγία Μητέρα μας, μαζί με όλα τα αιώνια ρήματα του Υιού και Θεού Της! Αυτά τα τόσο γνώριμά της, που κάποτε ξανά η ίδια η Παναγία μας υποδέχθηκε στον Αρσανά της Παύλου! Η χριστιανή σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ του και μητριά του Πορθητή Μωάμεθ, τα έφερνε αυτοπροσώπως με κάθε επισημότητα στο πολυσέβαστο για αυτήν Μοναστήρι της Παύλου.
Εδώ ο πατέρας της Γεώργιος Βράγκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας, είχε θεμελιώσει το καθολικό του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου. Κατέβηκε λοιπόν η Μάρω από το καράβι και στο σημείο που σήμερα υπάρχει το γνωστό σε όλους τους Φιλαγιορείτες Προσκυνητάρι με τον Σταυρό της Βασίλισσας, την συνάντησε η Κυρία Θεοτόκος! Δεν της επέτρεψε με τρόπο υπέρλογο να συνεχίσει να πατά στο περιβόλι της και έτσι να σπάσει το άβατο για τις γυναίκες! Εκείνη ταπεινά υποτάχθηκε στο θείο θέλημα και αποχώρησε άμεσα, αφού πρώτα παρέδωσε τα Τίμια Δώρα στους Αγιοπαυλίτες πατέρες, οι όποιοι εν πομπή είχαν καταφθάσει στο τόπο της συνάντησης αυτόν τον μνημειώδη!
Και φωνή αγαλλιάσεως μετ΄ ευφημίας αναφθεγγομένη η βασίλισσα κατασπαζομένη έλεγε. Ω Δώρα τίμια, άπερ ταύτα προσήνεγκαν οι Μάγοι Περσών βασιλείς, Χρυσόν και Λίβανον και Σμύρναν Χριστώ τω Θεώ και Σωτήρι ημών, των πιστών άπαν το πλήρωμα σκεπάσατε, και εκ πάσης επιρροίας ορατών και αοράτων εχθρών αβλαβείς διαφυλάξατε και εις ιατρείαν παντοδαπών νόσων και πονηρών πνευμάτων διωκτήριον έσεσθε. (Κοσμά Μοναχού Υπόμνημα περί των Τιμίων Δώρων και Μάγων εν τη του Αγίου Παύλου ιερά Μονή τη εν Άθω ευρισκομένη).
Παραδίπλα η πιο παλιά και θαυματουργή εικόνα της Παύλου! Χιλιάδες προσωνύμια έχουν αποδοθεί στην Αγνή Παρθενομήτορα, μα αυτό που την συνοδεύει σε αυτήν την ιερή εικόνα που φυλάσσεται μέσα στο Ιερό του καθολικού των Αγιοπαυλιτών, φέρει ανεξίτηλα μια συνταρακτική ιστορία πίστης και ομολογίας! Η Παναγία του Καθρέπτη! Μια άλλη τώρα Βασίλισσα προβάλει εμπρός μας! Η Οσία Θεοδώρα η Αυγούστα και ο μεγάλος της αγώνας της ο πάντολμος, που την αγίασε και αφθαρτοποίησε το σκήνωμά της! Εκεί στην Κέρκυρα δεν σταματούν να την λιτανεύουν κάθε πρώτη Κυριακή των Νηστειών! Δεν την έκαμψε η σκληρότητα του εικονομάχου συζύγου της Θεοφίλου! Εκείνος αθεόφοβα και ασεβώς διέταζε να ασβεστώνουν τις ιστορημένες εικόνες, να καίνε τις φορητές, να τιμωρούν όσους τις προσκυνούσαν! Εκείνη μαζί με τα 6 παιδιά της δεν σταματούσαν να αντλούν από τα ιερά εικονίσματα την Θεία δύναμη και να τιμούν τα εικονιζόμενα λατρεμένα πρόσωπα των Αγίων του Θεού! Και όλα αυτά μέσα στο παλάτι κάτω από τα μάτια των σκληρών και αδίστακτων διωκτών της Ορθής πίστης μας! Συνθηματικά μιλούσε η μάνα με τα παιδιά για τις ιερές Εικόνες! Ο Μιχαήλ και οι πέντε αδελφάδες του, η Θέκλα, η Άννα, η Πουλχερία η Μαρία και η Αναστασία. Τις αποκαλούσαν τις εικόνες στις συνομιλίες τους ''καλά νινιά''!!! για να μην υποψιαστεί κάτι ο πατέρας αυτοκράτορας!
Έπειτα εκείνος αρρώστησε βαριά και είδε η Θεοδώρα σε όραμα την Παναγία μας Βρεφοκρατούσα, να έχει γύρω της αγγέλους, οι οποίοι τιμωρούσαν τον Θεόφιλο! Προσευχήθηκε με θέρμη στον Κύριο! Το θαύμα έγινε ύστερα από λίγο! Ο Θεόφιλος κατάλαβε το έγκλημά του και ιάθηκε! Ζήτησε συγχώρεση κατασπαζόμενος μια ιερή παράσταση! Η Αυγούστα μόλις αργότερα ο Θεόφιλος έφυγε απ την ζωή, μαζί με τον ανήλικο Μιχαήλ αναστήλωσαν τις εικόνες την πρώτη Κυριακή της Ορθοδοξίας μας! Έζησε ως το τέλος της με θαυμαστή υπομονή σε πλήθος ακόμα δοκιμασιών, ντυμένη το Μοναχικό τριβώνιο μαζί με όλες τις θυγατέρες της!
Η Αγία Αυτοκράτειρα λοιπόν έκρυβε αυτήν την εικόνα της Παναγίας μας με την τόσο ιδιαίτερη έκφραση, στο βασιλικό δωμάτιό της, πίσω από τον καθρέφτη της, γι’ αυτό και η εικόνα ονομάστηκε Παναγία του Καθρέπτη. Κάποτε ένας από τους εμπίστους του Βασιλιά την είδε να προσκυνάει στην πλευρά που βρισκόταν ο καθρέπτης και αμέσως την πρόδωσε στον Θεόφιλο αφού κατάλαβε πως μάλλον σε εικόνα προσευχόταν! Όταν την «ανέκρινε» ο Αυτοκράτορας εκείνη απάντησε πως δεν προσκυνούσε τίποτε άλλο παρά το πανέμορφο είδωλό της! Έτσι ευμήχανα κατάφερε τότε να γλιτώσει την καταστροφή της εικόνας! Ρίχτηκε αργότερα η εικόνα απ’ τους εικονομάχους στην φωτιά, αλλά δεν καταστράφηκε! Έμειναν όμως τα σημάδια της φωτιάς στο πίσω μέρος της. Την εικόνα έφερε στο μοναστήρι από την Κωνσταντινούπολη ο Όσιος Παύλος ο Ξηροποταμινός. Ένας αδελφός παρακαλά τον νεαρό παπά που έχει το διακόνημα των τιμίων λειψάνων να τον Σταυρώσει με το τίμιο Ξύλο και τον Σταυρό του κτήτορα! Εκείνος με χαρά το κάνει λέγοντας μια ευχή! Σαν μελίσσι μαζεύονται αστραπιαία και άλλοι που κλίνουν μπροστά του τα κεφάλια τους! Ανάγκη ο αγιασμός και η ευλογία! Επιποθεί η ψυχή το κάθε τι που θα την φέρει πιο κοντά στον Δημιουργό της! Στην Ζωή και την Ανάσταση!
Βγαίνουμε από το Καθολικό μετά το Απόδειπνο με τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας και καθόμαστε στο υπαίθριο αρχονταρίκι! Τα χρώματα που ο ήλιος διαχέει γύρω του λίγο πριν το βασίλεμά του, σαγηνεύουν τους πάντες! Πόσο διαφορετικά και σπάνια φαίνονται όλα εδώ πάνω! Συναντάμε τον παπά Γιάννη και την συνοδεία του την τριμελή από τα μέρη μας! Χαιρόμαστε πολύ που θα συμπορευθούμε για τις επόμενες μέρες, μιας και χωρίς να το γνωρίζουμε είχαμε κάποιους κοινούς προορισμούς! Νέος σε ηλικία ο παπάς πριν τα σαράντα του, μα παλιός Φιλαγιορείτης και με άκρως… επικίνδυνες αυτοθέλητες αποστολές οδοιπορίας και αναβάσεως στο μακρόχρονο ήδη ενεργητικό του! Μας διηγείται με νοσταλγία για την έρημο του Όρους, για τις χιονοθύελλες στον δρόμο για την Παύλου ανήμερα Θεοφανείων, τότε που εδώ εκτός απ τους Πατέρες ήταν εκείνος μαζί με 3 ακόμα προσκυνητές, καθώς δεν πλησίαζε τίποτα στον Άθωνα! Θυμάται μια φορά που ξεκίνησαν να μπουν με τα πόδια από Ουρανούπολη! Θείες τρέλες για λίγους… Ώρες ατέλειωτες αφιερωμένες στον Θείο και μόνο πόθο!
Κατεβαίνουμε στο κοιμητήρι της Παύλου σιμά στην Αμπελικιά και στον φρουρό Άγιο Τρύφωνα, εικόνα του οποίου ασπαζόμαστε στην πόρτα, πριν νυχτώσει για καλά. Το παρεκκλήσι των Αγίων Πάντων πανέμορφο πάνω από το οστεοφυλάκειο, με ένα μπαλκόνι μαγευτικό και ουρανοκρέμαστο. Τα φαναράκια ήδη ρίχνουν το γλυκοφώς τους στους Σταυρούς των Πατέρων. Ο γερό Θωμάς περιμένει πάντα τον Αναστάσιμο χαιρετισμό! Ο προηγούμενος Ανδρέας, που είδε υποστατικά και συνομίλησε με την Παναγία, πρώτος ξεκινά την συστάδα των ευωδιαστών ανθών σε τούτο το παραδεισένιο κηπάκι, των κεκοιμημένων θριαμβευτών της Παύλου. Ανήμερα της μεγάλης Πανηγύρεως της Υπαπαντής, οπότε και εορτάζει το Καθολικό τους, κοιμήθηκε οσιακά! Αφ εσπέρας το 1987 έφαγε, σταύρωσε τα χέρια του και καθιστός όπως ήταν κοιμήθηκε! Θεωρούσε τόσο σημαντική για την ζήση του αυτήν την ημέρα του τεσσαρακονθήμερου Χριστού μας! Γι αυτό πριν αρκετά χρόνια όταν ένας εργάτης είχε ασθενήσει βαριά του πρότεινε να καρεί Μοναχός και αφού εκείνος δέχθηκε και έβαλε το ράσο, κοιμήθηκε ανήμερα της Υπαπαντής! Έλεγε τότε ο πατήρ –Ανδρέας ότι ήταν πολύ ενάρετος ο άνθρωπος αυτός για να φύγει σε μια τόσο σπουδαία μέρα!
 |
Όταν της Υπαπαντής το 87 τηλεφώνησαν στον Άγιο Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ στην Αγγλία, για να του αναγγείλουν την εκδημία του καλού του φίλου, εκείνος τους απάντησε αφήνοντάς τους όλους άναυδους! -Το γνωρίζω! Αφού είχα έρθει στην κηδεία του πατρός Ανδρέα! Τότε αφού τον έβαλαν στο μνήμα του, ήταν που για πρώτη φορά οι Αγιοπαυλίτες ενεοί πληροφορήθηκαν και τα της συνάντησης του Γέροντά τους με την Παναγία στον Μονοξυλίτη! Την ίδια ιστορία που μας διηγήθηκαν φέτος στην Διονυσίου!
Στέκομαι με δέος μπροστά του! Ο πατήρ Ανδρέας, ο προκάτοχος του πατρός Παρθενίου στην Ηγουμενία, ο μικρός μαθητής και υποτακτικός μιας από τις πιο εμβληματικές μορφές του Αγιορείτικου Μοναχισμού του προηγούμενου αιώνα και όχι μόνο! Του πατρός Γερασίμου Μενάγια. Του προσωπικού φίλου του Αγίου Νεκταρίου! Του επιστήμονα Χημικού-Αγιορείτη που ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής θεράπευσε από τις ανίατες ασθένειές του, δίνοντάς του να φάει παστές σαρδέλες ακαθάριστες! Μαθήτευσε κοντά στον Όσιο Σπηλαιώτη στην άσκηση και στην θεραπευτική εγκράτεια! Μέχρι τέλους τον έλεγε Γέροντά του! Κάθομαι σε μια πεζούλα και αναζητώ τις μορφές τους! Στο κινητό μου τηλέφωνο! Όλα μπορούν να ευεργετήσουν, στραμμένα προς τα άνω… Βρίσκω μια προσευχή του πατρός Γερασίμου στο διαδίκτυο. Είναι τόσο συγκλονιστική και μαρτυρά την εθελούσια αποταγή!
"Δεν επιθυμώ πλέον τα πλούτη της γης. Συ είσαι και θα είσαι ο ιδικός μου θησαυρός εις την ζωήν αυτήν και εις την αιωνιότητα. Σου αφιερώνω, Χριστέ μου, όλην μου την καρδίαν και όλην μου την θέλησιν. Άλλοτε αύτη ήτο η πλέον ανυπότακτος εις Σε, αλλά τώρα Σου αφιερώνω εντελώς αυτήν. Γνώρισόν μοι τι ζητείς παρ’ εμού. Είμαι έτοιμος να το εκτελέσω δια της χάριτός Σου. Τακτοποίησε εντελώς τα κατ’εμέ. Δέχομαι εκ των προτέρων με τελείαν αυταπάρνηση παν ό,τι θελήσει η αγαθότης Σου να μου στείλη. Ω Θεέ μου, απείρως αγαπητέ! Με ηγάπησας μέχρι σημείου του ν’αποθάνης δι’εμέ. Σε αγαπώ από μέσα από την καρδίαν μου. Σε αγαπώ περισσότερον από τον εαυτόν μου τον ίδιον και αναθέτω την ψυχήν μου εις τας χείράς Σου. Παραιτούμαι από σήμερον από όλην την προσπάθειαν και την αγάπην του κόσμου. Εγκαταλείπω το έργον μου και παραδίδω τον εαυτό μου εις Σε. Δημιουργέ μου, δι’αυτά τα άγια πάθη Σου δέξαι με και διατήρησόν με πιστόν μέχρι του θανάτου μου. Εις το εξής Ιησού μου, δεν επιθυμώ πλέον να ζήσω παρά μόνον διά Σε. Δεν επιθυμώ να ζητήσω τίποτε άλλο, παρά μόνον το θελημά Σου. Βοήθησόν με διά της Χάριτός Σου. Και Συ, Παναγία Θεοτόκε, η ελπίς μου, μη μου αρνηθής, δέομαι,της προστασίας Σου’’ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.
 |
Ο μακαριστός Αγιοπαυλίτης πατήρ Γεράσιμος Μενάγιας! Τα εγκατέλειψε όλα για να κερδίσει τα πάντα! Άφησε τον κόσμο τον μένοντα για την μέλλουσα πολιτεία! Αποχαιρέτισε την Μάνα που του έδωσε ζωή, για να συναντήσει την Μάνα Της Ζωής, Εκείνη που αγεώργητα βλάστησε τον Χριστό. Δεν ζήταγε πλέον τίποτα, μα τα διεκδικούσε όλα! Μια παραίτηση και μια νέα συμφωνία ταυτόχρονα, της πιο ελεύθερης υποταγής του εγώ στο μεγάλο Εγώ ειμί Το Φως και Η Αλήθεια!
Λίγο πριν πάμε στο δωμάτιο για ύπνο ως το μεσονυκτικό μαζευόμαστε στο αρχονταρίκι της Παύλου. Στην συντροφιά μας ο πατήρ Ιωάννης και οι 3 συντοπίτες μας. Έχουμε τον νου μας συνέχεια γιατί ο παπάς έχει ζητήσει να συναντήσουμε όλοι μας τον πατέρα Παρθένιο που εξομολογεί ακόμα. Έστω να ακούσουμε έναν λόγο του. Δεν τα καταφέραμε τελικά αφού μέχρι αργά ο Γέροντας δεν είχε σταματήσει και σκεφτήκαμε την κούρασή του. Ο πατήρ Ιωάννης μας διηγείται ιστορίες για μεγάλες μορφές που έχει γνωρίσει ή έχει ακούσει για αυτούς. Για τον πατέρα Ιωσήφ τον Βατοπεδινό, για τον π. Χαράλαμπο τον Διονυσιάτη, για τον Γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη! Εκφράζει την επιθυμία του κάποια στιγμή, να τον αξιώσει ο Θεός, να βρεθεί στα Κατουνάκια να ασπαστεί την κάρα του Αγίου της υπακοής. Μετά από 2 μόλις μέρες μόλις ο ίδιος θα μας ξανααπαντήσει στο ήδη τεθέν ερώτημα: Θυμούνται άραγε οι Άγιοι; Χτυπάει εκείνη την ώρα το τηλέφωνό του. Διακονεί ο παπάς σε δικαστικές φυλακές και ένας φυλακισμένος, καταδικασμένος για πολλά χρόνια τον καλεί να πάρει την ευλογία του Όρους! Δεν καταλαβαίνουμε πολλά από την συνομιλία τους! Ο παπάς περισσότερο τον ακούει! Σπαρακτική θα ναι η φωνή του σκέφτομαι. Του Ασώτου την φωνή εκμιμούμενος… Ήμαρτον Πάτερ! Ως εκείνον ουν καμέ εναγκάλισαι νυνί και μη απώση με… Συγκινημένος ο παπάς μας διηγείται έπειτα ακόμα μια ιστορία επιστροφής από χώρα φθοροποιό στην πατρική οικία… Ίσως κάποτε να τον συναντήσουμε αυτόν τον αδελφό μας και εδώ που βρισκόμαστε τώρα, να φορά ξανά την στολή την πρώτη και ένα πολυλιβανισμένο ένδυμα αφιέρωσης ως Αγιοπαυλίτης! Μοναχός πλέον!
Τέσσερις το πρωί στεκόμαστε στην λιτή αντίκρυ από το εκκλησάκι του Αγίου Παύλου του Ξηροπαταμίτη και του Αγίου Γερασίμου της Κεφαλληνίας! Στ αριστερά άλλοι αδελφοί και πατέρες στο εκκλησάκι του Αη Γιωργιού. Στον κυρίως Ναό όλοι στις θέσεις τους! Ο Γέροντας Παρθένιος δεν εγκαταλείπει ποτέ την ανύστακτη μάχη! Σκέφτομαι πως και εκείνος ανήμερα της Υπαπαντής θα εύχεται να ανέβει πάνω… Ίσα που ακούγονται τα λόγια από το ψαλτήρι… Μια λέξη συγκρατώ μαζί με ένα μικρό κομποσκοίνι… Το αυτοκατάκριτο… Αν όλα αυτά που αξιωνόμαστε να ζούμε εδώ, αυτόπτες και αυτήκοοι, δεν μας οδηγούν στην σωτήρια και διαρκή μετάνοια, θα μαστε κάποτε αναπολόγητοι… Ου γαρ σεσοφισμένοις μύθοις… αλλ επόπται γενηθέντες της Εκείνου Μεγαλειότητος …( Β.Πέτρου, Α,16)
Νώντας Σκοπετέας
(συνεχίζεται με το 6ο μέρος)
Προηγούμενα:
Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών, αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους: «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» «Μύρισε Παράδεισος», «Του Παραδείσου τ’ όνειρο», «Η Παναγία οικονόμησε», «Ψυχή Ορθρία», «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθως» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας: Ημερολόγιο Όρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου