 |
Γεννήθηκε ο πανοσιώτατος αυτός
ιερομόναχος στα Αρφαρά της Μεσσηνίας το 1882. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ηλίας
Μουτεβέλης.
Προσήλθε στην Καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου της σκήτης της
Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης το 1898 και εκάρη μοναχός το επόμενο έτος.
Το 1911
χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και το 1912 ιερεύς, και προχειρίσθηκε Πνευματικός.
Όπως αναφέρει περί αυτού ο
μακαριστός Γέροντας Χερουβείμ, διακρινόταν για την πολλή σοβαρότητα, σύνεση και
σιωπή του. Ήταν ένας μύστης της νοεράς προσευχής, λειτουργός του Υψίστου
εξαίρετος και ευλαβής, συνομιλητής ταπεινός και καλός. Στις σχέσεις του με τους
άλλους είχε για κρίκο την καλοκαγαθία. Ήταν ένας από τους στύλους της σκήτης.
Τις νύχτες του τις περνούσε με
ένδακρεις στάσεις και στεναγμούς αλαλήτους μετανοίας. Οι υποτακτικοί του τον
έλεγαν νυκτοπούλι.
Όταν ασθένεια σοβαρή, καρκίνος του ήπατος, τον βρήκε στον
κόσμο, άφησε στη μέση τη θεραπεία, κι έτρεξε να πεθάνει στο Άγιον Όρος, που επί
πέντε δεκαετίες και πλέον είχε αφεθεί υπό τη σκέπη της Θεοπρομήτορος και της Θεοτόκου.
Ανεπαύθη ένα μήνα μετά την επιστροφή του, στις 27.2.1952, από καρκίνο του
ήπατος. Με φορείο τον είχαν ανεβάσει από τον αρσανά στην Καλύβη του. Με
ευχαριστίες θερμές παρέδωσε την ψυχή του στον Πλάστη του, τον Κύριο και Θεό
του.
Είχε και αδελφό Γέροντα, τον
παπα-Χαράλαμπο, σε γειτονική Καλύβη με εκλεκτή συνοδεία. Τους διέκρινε
αυστηρότητα βίου σπάνια.
Πηγές – Βιβλιογραφία
Χερουβείμ αρχιμ., Νοσταλγικές
αναμνήσεις από το Περιβόλι της Παναγίας, Ωρωπός Αττικής 1981, σσ. 144-145.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου,
Μέγα Γεροντικό, τ. Α΄, εκδ. Μυγδονία σ. 479
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου