Ὁ Γερο Γεώργης ἐρχόταν
συχνὰ στὸ μοναστήρι γιὰ νὰ διανυκτερεύση καὶ νὰ λειτουργηθῆ,
καὶ εἴχαμε εὐκαιρία νὰ γνωρίσουμε τὴν
σοφία, τὴν ἁπλότητα, τὴν εὐλάβεια καὶ τὴν μεγάλη ἀγάπη ποὺ τὸν
χαρακτήριζαν -γνωρίσματα τοῦ ἀληθινὰ
πνευματικοῦ ἀνθρώπου.
Ἦταν τὸ
ἔτος 1979, δύο χρόνια ἀφότου ἀνέλαβα
καθήκοντα ἡγουμένου σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον πολυπαθῆ
μοναστήρια τοῦ Ἄθωνα, ὅταν ὁ Γερο-Γεώργης μᾶς ἐπισκέφθηκε τὴν παραμονὴ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου
Γεωργίου. Κεκοπιακώς, περίλυπος καὶ
ἀπαρηγόρητος μοῦ ἀνακοίνωσε τὴν αἰτία τῆς στενοχωρίας του. Ὁ καιρὸς ἐμπόδισε τὸ καράβι νὰ φέρη ψάρια γιὰ
τὴν πανήγυρι καὶ ἔτσι δὲν θὰ εἶχε νὰ
φιλέψη τοὺς πανηγυριστὲς τοῦ
Κελλιοῦ καὶ νὰ τιμήση τὸν Ἅγιο.
Τότε,
τοῦ προσφέραμε ὅσα ψάρια ἔτυχε
νὰ ἔχουμε γιὰ τὴν ἑορταστικὴ τράπεζα τῆς
μονῆς. Καὶ ἐκεῖνος τὰ
δέχθηκε, γονάτισε μπροστὰ στὴν πύλη τῆς μονῆς, εὐχαρίστησε
καὶ εὐχήθηκε. Ἀμέσως μετὰ τὴν ἀναχώρησή του, καὶ
ἐνῶ δὲν εἶχε διασχίσει τὰ ὅρια τῆς μονῆς, κατέφθασε ὁ
μ. Γ. καὶ ἔφερε ψάρια, ποὺ εἶχε μόλις πιάσει ἀπὸ τὴν Καληάγρα, γιὰ νὰ τὰ προσφέρη εὐλογία
—ἀκριβῶς τόσες μερίδες, ὅσες εἴχαμε δώσει στὸν
Γερο-Γεώργη. Ὅταν τὶς ἑπόμενες
μέρες ὁ γέροντας ἦρθε πάλι νὰ
εὐχαριστήση, ἄναψε κερὶ
στὴν Μεταμόρφωση καὶ εὐχήθηκε νὰ μὴ λείψη
τίποτε ἀπὸ τὸ Κοινόβιο.
Ἄλλοτε, εἶχε
στείλει ὁ ἴδιος ἕναν ἄγνωστο φτωχό, γιὰ νὰ πάρη ἐλεημοσύνη ἀπὸ τὴν μονή. Τότε, ποὺ
τὸ μοναστήρι περνοῦσε τὴν
πιὸ δύσκολη ἴσως περίοδο τῆς
ζωῆς του μετὰ ἀπὸ μεγάλο διάστημα λειψανδρίας καὶ λεηλασίας, ἔτυχε
νὰ βρίσκωνται ὄχι πάνω ἀπὸ ἑκατὸ δραχμὲς
στὸ ταμεῖο. Ὁ ἐπίτροπος τῆς
μονῆς διαμαρτυρήθηκε, ἀλλὰ τελικῶς τὰ χρήματα
δόθηκαν μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη θὰ ἑλκύση τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν ὁ φτωχὸς ἀναχώρησε, ἕνας ἄγνωστος προσκυνητὴς μὲ ζήτησε στὸ
προρταρίκι καὶ παρέδωσε βιαστικὸς ἕνα φάκελο.
Περιεῖχε χίλιες ἑκατὸ δραχμές! Ἐντυπωσιασμένος ἀπὸ τὸ ποσό, ἀφαίρεσα τὶς
ἑκατὸ δραχμὲς καὶ ἔστειλα ἕναν ἀδελφὸ νὰ τρέξη πίσω ἀπὸ τὸν φτωχὸ γιὰ νὰ τοῦ προσφέρη καὶ τοῦτο τὸ περίσσευμα. Συνειδηποποιήσαμε
τότε πόσο ταχεῖα εἶναι ἡ ἀνταπόδοση τῆς Παναγίας. Ἀλλά, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Γερο- Γεώργης ἔφθασε τὸ Σάββατο γιὰ νὰ λειτουργηθῆ, χωρὶς νὰ ἔχει πληροφορηθῆ ἀπὸ κάποιον γιὰ τὰ γενόμενα, μὲ πλησίασε ὅλο χαρὰ καὶ μοῦ εἶπε: «Εἶδες, ὅταν δίνη τὸ ἕνα χέρι, ἡ Παναγία προσφέρει πενταπλάσια στὸ ἄλλο.»
Ἡ τελευταία φράση ποὺ μοῦ εἶπε κατὰ τὴν τελευταία ἐπίσκεψή του στὸ μοναστήρι ἦταν «Καλὴ ἀντάμωση. Τώρα δὲν θὰ ξαναϊδωθοῦμε.»
Καλὴ ἀντάμωση στὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ. Μὲ τὴν εὐχή του.
Ἀρχιμανδρίτης Χριστόδουλος
Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου
Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου