Κατά
κόσμο: Γεώργιος Κανάτσος του Εμμανουήλ και της Ελένης, εκ Ραιδεστού Θράκης
Γεννήθηκε
το 1904
Προσήλθε
στο Άγιο Όρος το 1933
Κουρά:
1935
Κοίμηση:
12 Μαρτίου 1988
Υπήρξε
καλοπροαίρετος, υποχωρητικός, φιλάδελφος και αγαθώτατος προς πάντας.
Τα τελευταία
του χρόνια, παραχωρήσει Θεού, είχε χάσει το φως των οφθαλμών του, και έτσι ο
βίος του στα κρημνώδη Καυσοκαλύβια απέβη, πέρα του φύσει και θέσει σκληρός,
αφεγγής και κινδυνώδης ...
...Και
ήταν ευλογία Θεού για τον κάθε αδελφό και πατέρα ή και ευλαβή επισκέπτη, όταν
τον πλησίαζε, καθήμενον συνήθως σε σπιθαμιαίο σκαμνάκι ή στου κατωφλιού της
καλύβας του τα παραδίπλα μ' ακουμπισμένη την πλάτη του στην τοιχοπαραστάδα,
για...ανάπαυση και σιγουριά και για ψηλαφητώς αλάνθαστο αφετηριακό
προσανατολισμό του. «Κουβαράκι» χαριτωμένο. Λίγο ακόμη και τα γόνατά του θ'
άγγιζαν το πηγούνι ...
Από
το βιβλίο Ωδή στα αμάραντα, στον Άθωνα του
Επισκόπου Ροδοστόλου κ. Χρυσοστόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου