 |
|
Ιωσαφαίοι
ζωγράφοι και άλλοι Καυσοκαλυβίτες πατέρες
με τον οικουμενικό πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄ (Φωτογραφία: εργαστήριο Ιωασαφαίων, πριν το 1901) |
…Παγωμένοι ως τα
κόκαλά τους έφθασαν κάμποση ώρα μετά τη δύση του ήλιου στα Καυσοκαλύβια. Οι καμπάνες
χαιρέτησαν τον ερχομό του Πατριάρχη και της συνοδείας του. Πεζεύοντας βρήκαν τα
πάντα εντάξει, αφού ο Κόκκας, ο μικρός υπηρέτης του Πατριάρχη, έφθασε εγκαίρως
στη σκήτη για να ειδοποιήσει τους μοναχούς.
.......Μόλις κάπως ξεκουράστηκε από τη δύσκολη πορεία και τον κακό καιρό, ο Πατριάρχης τότε βιάστηκε να επισκεφθεί τους μοναχούς εκείνους, το εργόχειρο των οποίων ήταν η ζωγραφική, ή όπως το λέει καλύτερα ο Διονύσιος ο εκ Φουρνών της Ευρυτανίας, «Η τέχνη της ζωγραφίας» -έτσι επονομάζει άλλωστε και το σύγγραμά του. Το κελί των Ιωασαφαίων στην ουσία ήταν (και είναι) φημισμένο παντού στον Ορθόδοξο κόσμο κέντρο καλλιτεχνικό, αφοσιωμένο στην υπηρεσία του θείου.
.......Ο Παναγιώτατος άρεσε πάντα την επιμελέστατη και λεπτή δουλειά τους και ήταν από παλιά λάτρης της τέχνης τους. Έτσι, και τότε με περισσό ενδιαφέρον ζήτησε να πληροφορηθεί πόσες και ποιες παραγγελίες είχαν, κι εκείνοι βιάστηκαν να του δείξουν κάποιες από τις παραγγελίες τους, καθώς και πολλές εικόνες, απ’ όσες φιλοτεχνούσαν.
.......Το δείπνο προς τιμήν του Πατριάρχη αποτέλεσε θαυμαστό δείγμα της Αγιορειτικής μαγειρικής. Ο Παναγιώτατος και οι λοιποί της συνοδείας του γεύτηκαν «τα περιώνυμα πανταχού του Όρους νεύρα της μουρούνας» και άλλα εκλεκτά εδέσματα. Οι συνοδοί του πέρασαν το απόγευμα περιεργαζόμενοι το βιβλίο των επισκεπτών, στο οποίο διάβασαν τα εγκώμια πολλών διασήμων πελατών και είδαν τις υπογραφές τους.
.......Την επομένη, η επιστροφή στη Λαύρα ήταν δύσκολη. Κατέφθασαν καταπαγωμένοι και σχεδόν ημιθανείς ύστερα από μια αποτυχημένη απόπειρα ανάβασης στην κορυφή του Άθωνα…
.......Μόλις κάπως ξεκουράστηκε από τη δύσκολη πορεία και τον κακό καιρό, ο Πατριάρχης τότε βιάστηκε να επισκεφθεί τους μοναχούς εκείνους, το εργόχειρο των οποίων ήταν η ζωγραφική, ή όπως το λέει καλύτερα ο Διονύσιος ο εκ Φουρνών της Ευρυτανίας, «Η τέχνη της ζωγραφίας» -έτσι επονομάζει άλλωστε και το σύγγραμά του. Το κελί των Ιωασαφαίων στην ουσία ήταν (και είναι) φημισμένο παντού στον Ορθόδοξο κόσμο κέντρο καλλιτεχνικό, αφοσιωμένο στην υπηρεσία του θείου.
.......Ο Παναγιώτατος άρεσε πάντα την επιμελέστατη και λεπτή δουλειά τους και ήταν από παλιά λάτρης της τέχνης τους. Έτσι, και τότε με περισσό ενδιαφέρον ζήτησε να πληροφορηθεί πόσες και ποιες παραγγελίες είχαν, κι εκείνοι βιάστηκαν να του δείξουν κάποιες από τις παραγγελίες τους, καθώς και πολλές εικόνες, απ’ όσες φιλοτεχνούσαν.
.......Το δείπνο προς τιμήν του Πατριάρχη αποτέλεσε θαυμαστό δείγμα της Αγιορειτικής μαγειρικής. Ο Παναγιώτατος και οι λοιποί της συνοδείας του γεύτηκαν «τα περιώνυμα πανταχού του Όρους νεύρα της μουρούνας» και άλλα εκλεκτά εδέσματα. Οι συνοδοί του πέρασαν το απόγευμα περιεργαζόμενοι το βιβλίο των επισκεπτών, στο οποίο διάβασαν τα εγκώμια πολλών διασήμων πελατών και είδαν τις υπογραφές τους.
.......Την επομένη, η επιστροφή στη Λαύρα ήταν δύσκολη. Κατέφθασαν καταπαγωμένοι και σχεδόν ημιθανείς ύστερα από μια αποτυχημένη απόπειρα ανάβασης στην κορυφή του Άθωνα…
Κείμενο: από το
βιβλίο «Ο μεγάλος Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ στον Μυλοπόταμο»
.......Φωτογραφία: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ
.......Φωτογραφία: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου