Ενδιαφέρον παρουσιάζει η καταγραφή των εξαρτημάτων των Ιερών Μονών (Σκήτες, Κελλιά, Καλύβες, Καθίσματα, Ησυχαστήρια) και η κατανομή σ' αυτά του Μοναχικού πληθυσμού του Αγίου Όρους, κατά φυλές, όπως τα αποτυπώνει στις σελίδες 705-707 του βιβλίου του ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ο Γεράσιμος Σμυρνάκης (1903).
Ο εν τω επομένω απογραφικώ πίνακι κατακεχωρισμένος μοναχικός πληθυσμός εξ 7.432 Μοναχών περίπου είναι ο εν απάση τη χερσονήσω του Αγίου Όρους κατανεμημένος, όστις ποικίλλει εκάστοτε αναλόγως της εν τοις ιεροίς Σκηνώμασιν αυτού εισαγωγής των προσερχομένων ίνα μονάσωσι, και της εξ αυτών τυχόν αποχωρήσεως των εν αυτοίς Μοναχών και μεταβάσεως αλλαχού.
Εκ του ειρημένου πραγματικού μοναχικού πληθυσμού του Αγίου Όρους παρατηρούμεν ότι 3.276 μεν εισιν Έλληνες την καταγωγήν, 3.496 δε Ρώσσοι, 286 δε Ρωμούνοι, 307 δε Βούλγαροι, 16 δε Σέρβοι και 51 Γεωργιανοί. Ήτοι εν όλω υπάρχουσιν ετερόφυλοι Μοναχοί περί τας 4.156, ων 1786 μεν εισιν υποτελείς εις τας 17 ελληνικάς Μονάς, 2.370 δε εις τας τρεις σλαυικάς. Συμφώνως όμως τοις συμπεφωνημένοις εν τοις μετά χείρας αυτών εγγράφοις ομολόγοις ή συμβολαίοις, και τοις Καθεστώσι του ιερού Τόπου, καθ' α αι μεν σκήται έχουσιν ωρισμένον αριθμόν ανεγνωρισμένων Μοναχών υπό των Κυριάρχων αυτών Μονών, τα δε κελλία και αι καλύβαι μόνον ανά 1-3 Μοναχούς, έπεται ότι εις τας 17 ελληνικάς Κυριάρχους Μονάς υποτελής και νομίμως ανεγνωρισμένος πληθυσμός των ετεροφύλων Μοναχών ανέρχεται μόνον εις 771 περίπου Μοναχούς, ων 530 μεν εισι Ρώσσοι, 215 δε Ρωμούνοι, 23 δε Βούλγαροι, και 3 Γεωργιανοί. Επομένως εις μεν τας 17 ελληνικάς Μονάς έχομεν νομίμως εγκαταβιούντας 3.178 Έλληνας και 771 υποτελείς ετεροφύλους Μοναχούς, ήτοι εν όλω 3.949, εις δε τας τρεις σλαυικάς Μονάς 2.370 μεν σλαύους, 98 δε υποτελείς Έλληνας, ήτοι εν όλω 2.468 Μοναχούς.
Εν τω Αγίω Όρει παρεπιδημούσι και περί τας 2.000 λαϊκοί, υποτελείς εις τας 20 ιεράς Μονάς, ων ο αριθμός κυμαίνεται αναλόγως της ώρας του έτους και των εργασιών. Εισί δ' ούτοι καταστηματάρχαι, βιομήχανοι, οικοδόμοι, υλοτόμοι, ημιονηγοί κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου