Του Β. Χαραλάμπους
Εκεί κοντά στα φοιτητικά μας χρόνια ένας συμφοιτητής μου, μου διηγήθηκε ένα περιστατικό με τον Άγιο Παΐσιο. Ήταν τα χρόνια πριν κοιμηθεί ο Άγιος Γέροντας. Ένας νέος πήγε στον Άγιο Παΐσιο και του ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί στην Ινδία ένα διάσημο γκουρού. Ο Άγιος Παΐσιος προσπάθησε να αποτρέψει τον ανήσυχο νέο από αυτή τη δαιμονική εμπειρία. Ο νέος όμως ήταν ανένδοτος. Όταν ο Άγιος Παΐσιος είδε ότι τίποτα δεν ακούει ο νέος εκείνος, του είπε ότι θα προσεύχεται γι’ αυτόν.
Ο νέος τελικά πήγε στην Ινδία. Προσπάθησε την πρώτη μέρα που πήγε στο μέρος που ήταν ο διάσημος γκουρού να τον δει, μα ένα γεγονός που συνέβηκε δεν έγινε τούτο κατορθωτό. Σε όλε στις προσπάθειές του να δει τον γκουρού, κάποιο εμπόδιο βρισκόταν. Στην πρότελευταια φορά κατάφερε να φτάσει έξω από το δωματιάκι του γκουρού το οποίο είχε μια χαμηλή πόρτα. Μπαίνοντας κτύπησε το κεφάλι του και τον
έβγαλαν μισολιπόθυμο έξω.
έβγαλαν μισολιπόθυμο έξω.
Την τελευταία φορά κατάφερε να φθάσει πάλι έξω από το δωματιάκι του γκουρού. Χωρίς να το καταλάβει, εντελώς ασυναίσθητα, έκανε τον σταυρό του και μπήκε. Εκείνη την ώρα ο γκουρού άρχισε με δαιμονικό τρόπο να ουρλιάζει για φωτιά και φωνάζε να βγάλουν έξω τον νέο. Έτσι και έγινε. Το σημείο του σταυρού έσωσε τον ανήσυχο νέο ο οποίος επέστρεψε ‘’άπραγος’’ στην Ελλάδα. Τότε πήγε στον Άγιο Γέροντα Παΐσιο, για να του παραπονεθεί λέγοντας του, ‘’ξέρω γέροντα ότι προσευχόσουν για μένα’’. Έτσι με την προσευχή του Αγίου Παϊσίου, γλύτωσε ο ανήσυχος νέος από τη δαιμονική εμπειρία της συνάντησης με τον γκουρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου