Κύριο χαρακτηριστικό του φανατικού ανθρώπου είναι η παντελής έλλειψη διάθεσης να ακούσει.
Δεν ακούει ο φανατικός, αλλά μόνο μιλάει. Αν ακούσει, «κινδυνεύει» να σκεφθεί, «κινδυνεύει» να ψάξει και - το βασικό - να βρει την αλήθεια, η οποία θα τον βγάλει από το σκοτάδι του φανατισμού του.
Ο φανατικός έχει μάθει να μην δέχεται πληροφόρηση προερχόμενη έξω από τα στενά όρια του κύκλου, στον οποίο βρίσκεται. Ο φανατικός δεν αμφισβητεί ποτέ τον αρχηγό του, αλλά τον ακολουθεί τυφλά. Κάθε λόγος αμφιβολίας, κάθε απόπειρα πληροφόρησης «από έξω», κάθε λογισμός ελευθερίας θεωρείται περίπου σαν «βλασφημία».
Ο φανατικός δεν μπορεί να κάνει διάλογο. Εξαντλεί όλα τα περιθώρια του
μονολόγου, κάθε αντίθετη φωνή ή άποψη καταπνίγεται, η οργή ξεχειλίζει, δεν ικανοποιείται με τίποτα.
μονολόγου, κάθε αντίθετη φωνή ή άποψη καταπνίγεται, η οργή ξεχειλίζει, δεν ικανοποιείται με τίποτα.
Ο φανατισμός εκμηδενίζει τον σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου, δεν αφήνει τον άνθρωπο να ακούει και τον οδηγεί σε απομόνωση και πνευματικό θάνατο. Διακρίνεται στον άνθρωπο εύκολα από τον οργισμένο και γεμάτο ύβρεις λόγο του.
Ας απομονώσουμε, με την αντίδρασή μας, αυτό το φαινόμενο, το οποίο γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο όταν εισχωρεί στον χώρο της θρησκείας, παίρνοντας την μορφή του θρησκευτικού φανατισμού, ο οποίος είναι και ο χειρότερος. Σε αντίθεση με την αγάπη, που διακηρύσσει ως τρόπο ζωής η Εκκλησία μας, ο θρησκευτικός φανατισμός είναι κάτι το ξένο προς την πίστη μας.
†Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου