Δημήτρης Ιωάννου
Ο πατήρ Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης υπήρξε μια από
τις βασικότερες μορφές που κρύβονται πίσω από την αναγέννηση του αγιορείτικου
μοναχισμού των ημερών μας. Χωρίς καμιά αμφιβολία, αν και δεν είναι ευρύτερα
γνωστό, υπήρξε με το πνευματικό του έργο (μέρος του οποίου είναι και οι
συγγραφές του, για την ακρίβεια οι καταγεγραμμένες «ομιλίες» του) ένας μεγάλος
σύγχρονος νηπτικός θεολόγος, που επικαιροποιεί το γνήσιο φιλοκαλικό πνεύμα, και
μάλιστα με εντελώς πρωτότυπο και δημιουργικό τρόπο. Στο παρόν κείμενο θα ήθελα
να αναφερθώ ακροθιγώς στη διδασκαλία του. Η παρούσα απόπειρα δεν έχει ως σκοπό
την επιστημονικά θεολογική προσέγγιση, αλλά μία ανάδειξη πτυχών της σκέψης του
Γέροντος ιδιαιτέρως σημαντικών για τον σύγχρονο άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό δεν
θα προβώ σε αναλυτικές παραπομπές στο έργο του, αλλά θα προσπαθήσω να αποδώσω
την γενικότερη αίσθηση που μου δημιούργησε η προσέγγισή του[1].
[1] Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον
Νικόλαο Κόϊο, διευθυντή σύνταξης της Πεμπτουσίας και επίκουρο καθηγητή της ΑΕΑΘ
για τις εκτενείς συζητήσεις επάνω στο έργο και την προσωπικότητα του Γέροντος
Αιμιλιανού, καθώς και τις επισημάνσεις που μου έκανε στο κείμενο. Ιδιαίτερα
βοηθητικη ήταν η βιβλιοπαρουσίασή του με τίτλο «Ο Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
ερμηνεύει τον Αββά Ησαΐα», http://www.pemptousia.gr/?p=53889.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου