Ένα (πρέπει) να μας ενδιαφέρει:
Αυτός να κάμη ό,τι θέλει. Να γίνη το θέλημά Του. Και αυτό είναι ατελεύτητος
Παράδεισος για τον άνθρωπο.
Δεν θέλω, δεν επιθυμώ να ζήσω
πολύ. Θέλω να ζήσω με Σένα.
Το πολύ, το ζωντανό και ατέλειωτο
είσαι Εσύ.
Έλα και κάμε το θέλημά Σου σε
μένα.
Έλα όπως θέλεις και όταν κρίνης.
Έλα σαν αύρα, σαν ευλογία, αν το
νομίζης σωστό.
Έλα σαν κεραυνός δοκιμασίας και
κατάσκαψέ μου το είναι, αν νομίζης ότι έτσι πρέπει.
Ξέρω ότι αυτό που θα ακολουθήση
την επίσκεψή Σου, μ᾿ οποιοδήποτε τρόπο κι αν έλθης, θα
είναι αυτό το βαθύτατο που επιθυμώ και δεν μπορώ να το εκφράσω, και δεν μπορώ
να το βρώ πουθενά, έξω από Σένα.
Γι᾿ αυτό Εσένα ζητώ και περιμένω.
Έχω απογοητευθή από τον εαυτό μου.
Μόνο Εσύ μένεις. Και έρχομαι προς Σε τον ιατρό, το φωτισμό και τον αγιασμό των
ψυχών και των σωμάτων. Έρχομαι άρρωστος, όπως είμαι, και εγκαταλείπω σε Σένα τη
ζωή μου άπασα και την ελπίδα.
Γέροντας Βασίλειος
Γοντικάκης
από το βιβλίο του
«Εισοδικόν»,
έκδοση Ιεράς Μονής Ιβήρων.
Ειναι ενα απο τα κειμενα που κυριολεκτικά οργωνουν την ψυχή, ειθε αυτο που λεει ο γέροντας να συμβει στην ψυχή του καθενός μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνεχεια αδελφέ Γιάννη