...Όσο «ενάρετος» και να είναι ο
άνθρωπος, όσο αυστηρός τηρητής του Νόμου, αν δεν μαλακώσει η καρδιά του, αν δεν
θυσιάσει το «εγώ» του, αν δεν επικοινωνήσει αληθινά με το Θεό και τους
ανθρώπους αποδεχόμενος τον εαυτό του με όλα τα θετικά και αρνητικά στοιχεία
του, δεν ολοκληρώνεται, δεν σώζεται.
Βλέπουμε τον Φαρισαίο που έκανε
πιο πολλά απ' όσα προστάζει ο Νόμος, «αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι», να
απορρίπτεται, ενώ ο αμαρτωλός αλλά με ταπεινωμένη καρδιά τελώνης δικαιώνεται
από τον Κύριό μας.
Οι χωρίς καρδιά «ενάρετοι» είμαστε
σκληροί απέναντι και στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους. Απαιτούμε πολλά,
γινόμαστε εγκεφαλικοί, λογαριάζουμε με νομικίστικο τρόπο τη ζωή και αυτή μας
αφήνει κενά που σίγουρα δεν μας βοηθούν στην ολοκλήρωση, στην Σωτηρία.
«Ο έχων καρδίαν δύναται σωθήναι».
Πόσους ενάρετους αυτού του είδους
Χριστιανούς βλέπουμε να έχουν χαρά; να χαμογελούν; να είναι ευχάριστοι στις
σχέσεις τους; να μπορούν να συγχωρούν; να χωρούν μαζί, αυτό σημαίνει συν-χωρώ.
Είναι αυστηροί κριταί του εαυτού
τους και του πλησίον, και πολλές φορές και του Θεού, που από Αγάπη δεν τιμωρεί
τους παραβάτες του Νόμου. Άνθρωποι κλεισμένοι, φοβισμένοι, κακομοιριασμένοι
πολλές φορές, χωρίς χαρά και αγάπη γιατί μόνο η Αγάπη «έξω βάλλει τον φόβον»
και δίνει χαρά.
Φοβούνται να μην μολυνθεί η πίστη,
και κατηγορούν επισκόπους, θεολόγους, πνευματικούς οι οποίοι προσπαθούν να
επικοινωνήσουν με τους εκτός της Εκκλησίας μας ανθρώπους, είτε σχισματικούς,
είτε αιρετικούς είτε μη Χριστιανούς, λες και την αλήθεια την έχει μόνον η στενή
αντίληψη του θρησκευτικού μας club!
Σε θέματα προσαρμογής της
ποιμαντικής στις ανάγκες που προκύπτουν κατά καιρούς, όπως η δυσκολία της
κατανόησης της λειτουργικής μας γλώσσας και η προσπάθεια μετάφρασης κάποιων
κειμένων, βρίσκουν αυτούς τους Χριστιανούς «εξοργισμένους», από το φόβο μήπως
αλλοιωθεί η πίστη μας, τα δόγματα της Εκκλησίας μας, που ούτως ή άλλως λίγοι τα
κατανοούμε, και συνασπισμένους κατά των «νεωτεριστών» παραμένοντας στην
παράδοση-συντήρηση. Και μιλούν για παράδοση συγχέοντας τις έννοιες- παράδοση
που σημαίνει παίρνω κάτι, το ζω και το παραδίδω στους επόμενους- και συντήρηση
που είναι η κονσέρβα. Και έχουν οι άνθρωποι αυτοί την αίσθηση ότι είναι
σουπερορθόδοξοι. Ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, η μεγάλη εκείνη καρδιά έλεγε: «Κανένας
μας δεν είναι ορθόδοξος, όλοι έχουμε τις πλάνες μας τις προσωπικές. Ορθόδοξη
είναι μόνο η Εκκλησία μας και σωζόμαστε ως μέλη Της».
Φοβούνται οι άνθρωποι αυτοί τον
σκανδαλισμό...
Απόσπασμα από την ομιλία του Ιερομονάχου Μακαρίου, Γέροντος
του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλιού Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά. Η ομιλία έγινε
στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως, την Δ΄ Κυριακή των
Νηστειών (Ιωάννου της Κλίμακος), 14 Απριλίου 2013
Εξεπλαγημεν.Επιτρεπονται συμπροσευχαι μετα των αιρετικων και αλλοθρησκων; Τιθεται θεμα ''Λειτουργικης Αναγεννησεως" και απο αγιορειτας; Στην εκκλησια οταν λεμε "παραδοση" δεν εννοουμε, ουτε συντηρησιν ουτε παραδοσεις,αλλα Αυτον Ιδιον τον Χριστον παρατεινομενον εις τους αιωνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί εκπλήσσεσαι αδελφέ;Δεν είχες ακόμη αντιληφθεί ότι ο εχθρός είναι πλέον εντός των τειχών;Οτι η προσπάθεια για την άλωση της Ορθοδοξίας από αυτούς βρίσκεται πλέον στο τελευταίο στάδιο;Αλλά,"μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι",εκτός από αιρετικοί,είναι και ανιστόριτοι.Δεν διδάχτηκαν τίποτε από τον Αγιο Μάρκο τον Ευγενικό και την "ένωση" Φερράρας και Φλωρεντίας!!!Και αυτό το υπέρχο μπλόγκ,όταν ασχολείται με θέματα σαν τις πυρκαγιές και τα μονοπάτια του Αγίου Ορους,μετατρέπεται σε φερἐφωνο της αίρεσης,όταν καταπιάνεται με την Ορθοδοξἰα και την Πίστη!
Διαγραφή¨Ω Τιμόθεε,την παρακαταθήκην φύλαξον,εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως,ην τινες επαγγελλόμενοι περί την πίστιν ηστόχησαν"(Α΄Τιμ.ς 20-21).Δεν είμαι ¨εξοργισμένος",αλλά θα παρακαλούσα θερμά να μην μεταφραστεί!!!
Με απόλυτο σεβασμό στον αγωνιστή Γέροντα Μακάριο και στις απόψεις που διατυπώνει και κρίνοντας μοναχά από το συγκεκριμένο απόσπασμα θα ήθελα να πω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Το να κατηγορεί/κατακρίνει βέβαια κάποιος Χριστιανός κάποιον αδελφό του και δη Επίσκοπους και λοιπούς ιερωμένους είναι άσχημο και ανεπίτρεπτο στα πλαίσια της Ορθοδόξου Πίστεως. Πλην όμως το να διαμαρτύρεται και να παραπονιέται εν τέλει, και μάλιστα έντονα σε πολλές περιπτώσεις όπου οι προαναφερθέντες ΔΕΝ Ορθοδοξούν, αλλά εντός πλαισίων ευπρέπειας τότε του επιβάλλεται (ας θυμηθούμε το "ειπέ τη Εκκλησία")
β) Η επικοινωνία με τους αλλόδοξους/σχισματικούς κλπ ουδέν το μεμπτόν έχει, είναι μαλιστα επιβεβλημένη υποχρέωσή τους. Πλην όμως η συμπροσευχή και η Κοινωνία ΕΙΝΑΙ μεμπτή καθώς οι Ιεροί Κανόνες τις απαγορεύουν. Όπου αυτό γίνεται, να περιμένουμε διαμαρτυρίες και να μη μας φαίνονται ως κάτι το κακό αλλά να χαιρόμαστε που στην περίεργη εποχή μας υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν! Η Ορθοδοξία δε μολύνεται. ΕΜΕΙΣ μολυνόμαστε όταν δεν Ορθοδοξούμε. Και είναι ακριβώς επειδή όλοι έχουμε τις προσωπικές μας πλάνες που δε θέλουμε να προσθέσουμε κι άλλες αμαρτίες!
γ)Λέει ο Γέροντας: "λες και την αλήθεια την έχει μόνον η στενή αντίληψη του θρησκευτικού μας club!" Δηλαδή την Αλήθεια δεν την έχει μόνο η Ορθοδοξία; Ή κάτι άλλο εννοεί; Αλλά κι έτσι να 'ναι, έπρεπε κάπως να το διευκρινήσει διότι αυθόρμητα το μυαλό πάει εκεί που έγραψα!
δ) Ο γράφων έχει σπουδάσει στην Αγγλία που σημαίναι ότι τα Αρχαία που έμαθε ήταν στην Α' και Β' Λυκείου (τότε που φοίτησε έτσι γινόταν). Την Εκκλησιαστική γλώσσα όμως την κατανοώ σε γενικές γραμμές μια χαρά διότι έκατσα και διάβασα σιγά-σιγά κάποια Εκκλησιαστικά κείμενα με μετάφραση και γενικά έχω τη συνήθεια να "συχνάζω" στην Εκκλησία τις Κυριακές και τις εορτές (καίτοι οι διάφορες υποχρεώσεις είναι απαιτητικές!) και να παρακολουθώ και μετέχω στη Λατρεία το κατά δύναμιν. Αυτό ΔΕΝ με κάνει καλύτερο κανενός... προσεκτικό αυτών που ακούω με κάνει! Εν τέλει αυτό που λέω είναι ότι χαίρομαι που κάποιοι σεβαστοί Ποιμένες μας ανησυχούν για την κατανόηση των λειτουργικών κειμένων... το σέβομαι και γνωρίζω ότι είναι μέρος του έργου τους. Το τι ενέργειες κάνουν για να το αντιμετωπίσουν κάποιοι από αυτούς είναι που με προβληματίζει καθώς και τους αδελφούς μας που διαμαρτύρονται (επαναλαμβάνω ότι οι διαμαρτυρίες πρέπει να 'ναι κόσμιες)! Να μεταφραστούν τα κείμενα βεβαίως και συμφωνώ - κι εγώ ωφελήθηκα από τις μεταφράσεις! Όχι όμως για χρήση στη Λατρεία και μάλιστα εφ'όσον υπάρχει πρόσφατη Συνοδική απόφαση! Ας μην ξεχνάμε ότι ο Γέροντας Σωφρόνιος που αναφέρει ο Γέρων Μακάριος καίτοι Ρώσσος, γνώριζε άριστα τη Γλώσσα των Λειτουργικών Κειμένων. Και τι να πεί κανείς για τον Άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό το Σύριο, του οποίου τα υπέροχα κείμενα θα αλλοιωθούν με μια ενδεχόμενη χρήση μεταφράσεων!
ε)Τα δόγματά μας, ούτε κι εγώ τα ήξερα προ μερικών ετών. Τα έμαθα γιατί το να πηγαίνω στην Εκκλησία συχνά, να εξομολογούμαι και να προσεύχομαι μου άνοιξε την όρεξη να διαβάσω και να τα μάθω!
Εν κατακλείδι: Δεν είμαι σουπερ-ορθόδοξος ή ενάρετος ή πιο έξυνος από κανέναν, πολλώ δε μάλλον κάποιου διαδόχου των Αποστόλων Επισκόπου ή Αγιορείτου Γέροντα που έχει ψηθεί στο Μοναχισμό και ήταν και πνευματικοπαίδι παμμεγίστου Γέροντος της εποχής μας, όταν εμένα ακόμη μου άλλαζαν πάνες! Αλλά ευσεβάστως διατυπώνω τις παραπάνω αντιρρήσεις διότι θεωρώ ότι κάποια πράγματα που μας παρεδόθησαν πρέπει να μένουν αναλλοίωτα. Στο Γέροντα Μακάριο στέλνω την εδαφιαία μετάνοιά μου κι ευχαριστώ κι Εσάς κ. Γιάννη για τη φιλοξενία.
Κων/νος, Πάτμος
Μια μικρή διευκρίνηση στο σημείο (δ): το ότι σπούδασα στο εξωτερικό σήμαινε ότι έμαθα μόνο λίγα Αρχαία στις 2 τάξεις του Λυκείου. Δεν είχα την ευκαιρία ως φοιτητής αργότερα να πηγαίνω σε κύκλους μελέτης Αγ. Γραφής ή με άλλο τρόπο να βελτιώσω τις γνώσεις μου αφού δεν υπήρχε τρόπος εκεί που ζούσα! Εάν κάνουν αυτά που προτείνω και οι αδελφοί μας που έχουν πρόβλημα κατανόησης, τότε πολλά θα διορθωθούν και τίποτα άλλο δε θα χρειάζεται! Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚων/νος
Τελικά αν ξαναερχόταν στη γη ο Χριστός μας μάλλον θα τον καταλάβαιναν πολύ λιγότεροι από όσους τον ένιωσαν τότε!Με τόσους Φαρισαίους και υποκριτές γύρω μας αναρωτιέμαι μήπως άδικα έχυσε το άγιο αίμα Του για εμάς!Η ομιλία του Γέροντα είναι ξεκάθαρη...Όποιος έχει καρδιά....και από ότι με λύπη μου διαπιστώνω, ελάχιστοι από εμάς έχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται δύναμη για να σωθείς γιατί απλούστατα χρειάζεται να νοιώσεις για όλους αγάπη, κατανόηση,συγχώρεση.Χρειάζεται δύναμη για να κάνεις τον εαυτό σου έσχατο όλων...ενώ αντίθετα είναι πολύ εύκολο να παραστήσει κάποιος το δάσκαλο,τον τέλειο, τον αλάνθαστο.
Άραγε ήξερε λιγότερα από εσάς ο Άγιος Πορφύριος ή ο Γέροντας Παίσιος που δεχόταν όλους ανεξαιρέτως, συνομιλούσαν μαζί τους και μοίραζαν αδιάκριτα την αγάπη που τους έστελνε ο Κύριος κερδίζοντας έτσι ψυχές και ανακουφίζοντας ανθρώπους;Αλλά μάλλον ούτε και αυτούς τους παραδέχονται κάποιοι από εσάς .Μήπως τελικά είστε από αυτού που μετά μιας και δευτέρας νουθεσίας πρέπει να αφήνουμε στο σκοτάδι της σκληρής ψυχής τους!
Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν τέτοιοι Γέροντες να καθοδηγούν τη σκέψη και τα βήματά μας και να ξεδιαλύνουν τα σκοτάδια της σκληρότητας όλων αυτών που κρατούν τον κόσμο μακριά από το Χριστό και την Εκκλησία Του.
Καλή Σαρακοστή σε όλους!