 |
| φωτ. Πανταζής Μιτελούδης 1992 |
Από το αφιέρωμα του National Geographic στο
Άγιο Όρος (Δεκ. 2009).
For better
or for worse, the monastic brotherhood consists of men who finally cannot help
but be who they are, fleshed out beneath their robes. Some are independent by
nature and opt to live on their own in countryside cells. Some are
small-mindedand indeed, as one monk says, "monastery life can be
absolutely consumed with pettiness." However, the very best of them do not
merely radiate goodwill but seek out where it's most needed. Father Makarios of
the Marouda cell near Karyes is such a man, freely bestowing on strangers his
spare coat, his spare room, all of the money in his pocket. "With real
faith," the 58-year-old monk with animated green eyes says, "you have
freedom. You have love."
Για καλό και για κακό, η μοναστική αδελφότητα αποτελείται
από άντρες, που τελικά δεν μπορούν να ξεφύγουν από την προσωπικότητά τους –θνητοί
από σάρκα και αίμα. Ορισμένοι είναι ανεξάρτητοι εκ φύσεως και επιλέγουν να
ζήσουν μόνοι σε απόμακρα ερημητήρια. Άλλοι είναι στενόμυαλοι και, όπως λέει ένας
μοναχός, «η μοναστική ζωή φθείρεται από τη μικροψυχία». Ωστόσο, οι πιο εκλεκτοί
από αυτούς δεν ακτινοβολούν μόνο καλοσύνη, αλλά την προσφέρουν όποτε
χρειάζεται. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο πατέρας Μακάριος από το κελί Μαρουδά,
ο οποίος δίνει απλόχερα στους ξένους το δεύτερο παλτό του, τη δεύτερη κάμαρά
του, όλα τα χρήματα που έχει στην τσέπη του. «Αν πιστεύεις πραγματικά» λέει ο
58χρονος μοναχός με τα λαμπερά πράσινα μάτια, «έχεις ελευθερία. Έχεις αγάπη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου