Σεβασμιώτατοι αρχιερείς, εξοχώτατε
κ. Νομάρχα, εξοχώτατε κ. Δήμαρχε, σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί εν Χριστώ
αδελφοί…
Μετά από πρόσκλησή σας και δι’
ευχών σας, Σεβασμιώτατε, ερχόμαστε από την Θεοτοκοφρούρητη Ιερά Μεγίστη Μονή
του Βατοπαιδίου, για να φέρουμε εδώ στην Κατερίνη τον πολυτιμότερο θησαυρό της
Μονής μας, την Τιμία Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η παρουσία της Τιμιωτάτης Ζώνης
της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου πιστεύουμε ότι θα γίνει πρόξενος μεγάλης
πνευματικής ωφέλειας στους χριστιανούς της περιοχής, οι οποίοι έσπευσαν σήμερα
με τόσο πόθο να υποδεχθούν και να προσκυνήσουν το μοναδικό αυτό θεομητορικό
κειμήλιο.
Η Αγία Ζώνη ανέκαθεν μεταφερόταν
εκτός Αγίου Όρους προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών. Ιδιαίτερα στα χρόνια
της Τουρκοκρατίας οι Βατοπαιδινοί μοναχοί πραγματοποιούσαν περιοδείες στην
Μακεδονία, Θράκη, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία και Κρήτη προς αγιασμό και
στήριξη του υποδούλου ελληνισμού και απαλαγή από κάθε λοιμική ασθένεια. Το
καταπληκτικό είναι ότι και αλλόθρησκοι, και μάλιστα Τούρκοι, ακόμη και ο
Σουλτάνος, προσκαλούσαν παρά το γνωστό θρησκευτικό τους φανατισμό, την Αγία
Ζώνη, όταν υπήρχε κάποιος σοβαρός κίνδυνος όπως επιδημίες η άλλες καταστροφές.
Στο ιστορικό αρχείο της Μονής μας
αναφέρονται πάμπολλα θαύματα της Αγίας Ζώνης προς δόξα της Κυρίας Θεοτόκου. Τα
αιτήματα για μεταφορά της Αγίας Ζώνης ήταν λόγω επιδημιών και προπαντός της
πανώλης, λόγω ασθενειών των καλλιεργειών και λόγω μεγάλων ζημιών από ακρίδες.
Το 1864 και ενώ η Αγία Ζώνη
βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη κατόπιν προσκλήσεως λόγω επιδημίας χολέρας που
μάστιζε την πόλη, ένας Έλληνας κάτοικος του Γαλατά πήγε στο Οικουμενικό
Πατριαρχείο, όπου ήταν η Αγία Ζώνη και ζήτησε να μεταφερθεί στο σπίτι του,
γιατί ο γιός του πέθαινε ενώ ακόμη και οι γιατροί δεν άφηναν καμμία ελπίδα
ζωής. Όταν έφτασε η Αγία Ζώνη στο σπίτι του ετοιμοθάνατου αυτός είχε ήδη
πεθάνει. Οι Βατοπαιδινοί πατέρες που συνόδευαν την Αγία Ζώνη, δεν απελπίστηκαν
και ζήτησαν να δουν τον νεκρό. Μόλις τοποθέτησαν την Αγία Ζώνη πάνω του,
αναστήθηκε και ζήτησε φαγητό!!!
Κατά το έτος 1894, η Αγία Ζώνη
προσκλήθηκε στην Μάδυτο της Μικράς Ασίας, γιατί ακρίδες κατέστρεφαν τα φυτά και
τα δέντρα. Όπως περιγράφει ο συνοδός της Τιμίας Ζώνης Γέρων Αρκάδιος ο
Βατοπαιδινός, όταν το πλοίο πλησίασε στο λιμάνι, ο ήλιος ακόμη σκεπάστηκε από
το σύννεφο των ακρίδων. Όλες οι ακρίδες έπεσαν στη θάλασσα γύρω από το πλοίο.
Τόσες πολλές ήταν οι ακρίδες ώστε το πλοίο δεν μπορούσε να προχωρήσει για να
αγκυροβολήσει. Όλοι οι κάτοικοι της Μαδύτου περίμεναν την Αγία Ζώνη
συγκεντρωμένοι στην παραλία και μόλις είδαν το εξαίσιο θαύμα γονάτισαν και
έψαλλαν το «Κύριε ελέησον».
Η Τιμία Ζώνη είναι το μοναδικό
κειμήλιο, που σώζεται από την επίγεια ζωή της Θεοτόκου. Σύμφωνα με την
Παράδοση, η Αγία Ζώνη φτιάχτηκε από τρίχες καμήλας από την ίδια την Παναγία
μας, και μετά την κοίμησή Της, κατά την μετάστασή Της στους ουρανούς, την
παρέδωσε στον απόστολο Θωμά. Έτσι η Τιμία Ζώνη αποτελεί το τεκμήριο μεταστάσεως
της Θεοτόκου εις τους ουρανούς.
Κατά τους πρώτους χριστιανικούς
αιώνες φυλασσόταν στα Ιεροσόλυμα από κάποια παρθένο, και στα τέλη του 4ου αιώνα
ο αυτοκράτορας Αρκάδιος την μετέφερε με πολλές τιμές στην Κωνσταντινούπολη και
την τοποθέτησε σε μιά ωραιοτάτη θήκη, που ονομάστηκε «Σορός». Κατατέθηκε στην
αρχή στο Ναό της Θεοτόκου «εν τοις Χαλκοπρατείοις», για να καταλήξει αργότερα
στον ναό των Βλαχερνών. Επί της βασιλείας του Λέοντος Ϛ΄ του Σοφού, κατά τον 9ο αιώνα,
μεταφέρεται στο παλάτι όπου θεραπεύει στην ασθενή σύζυγό του αυτοκράτειρα Ζωή.
Αυτή από ευγνωμοσύνη προς την Θεοτόκο, κέντησε με χρυσή κλωστή όλη την Ζώνη,
έτσι όπως φαίνεται σήμερα.
Οι δωρητές της Αγίας Ζώνης προς
την Μονή του Βατοπαιδίου ήταν δύο. Πρώτος δωρητής της Θεομητορικής Ζώνης ήταν ο
αυτοκράτορας Ιωάννης ο ΣΤ΄ Καντακουζηνός (1341-1354), ο οποίος χαρίζει την
Τιμία Ζώνη στην Μονή Βατοπαιδίου μαζί με σημαντικά σε αριθμό και αξία κειμήλια
ώστε να θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της Μονής μας. Ο Καντακουζηνός
στην συνέχεια παραιτήθηκε από το αυτοκρατορικό αξίωμα και έγινε μοναχός με το
όνομα Ιωάσαφ. Στο μεγάλο κυτίο της Αγίας Ζώνης, που κατασκευάστηκε το 1818 στη
Μόσχα, υπάρχει σχέδιο με τον αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνό να κρατά την Αγία
Ζώνη και να την προσφέρει στην Μονή Βατοπαιδίου.
Δεύτερος δωρητής της Θεομητορικής
Ζώνης υπήρξε ο κνέζης της Σερβίας μεγαλομάρτυς Λάζαρος ο Α΄ (1372-1389), ο
οποίος χάρισε την Αγία Ζώνη μαζί με ένα μεγάλο τμήμα του Τιμίου Σταυρού στην
Μονή Βατοπαιδίου, γεγονός που το επιβεβαιώνει και η οπίσθια επιγραφή του Τιμίου
Σταυρού που τώρα φυλάσσεται στο Ιερό Βήμα του Καθολικού της Μονής και αναφέρει
το εξής:«Λάζαρος, εν Χριστώ τω Θεώ Κνέζης της Σερβίας και Βασιλεύς Γραικίας,
ανατίθημι το κραταιόν όπλον συν τη αχράντω Ζώνη της Πανάγνου μου, τη Μονή
Βατοπαιδίου της Βασιλείας μου».
Το γεγονός ότι η Τιμία Ζώνη της
Παναγίας μας, το κατεξοχήν σωζόμενο θεομητορικό κειμήλιο, δωρήθηκε στην Μονή
Βατοπαιδίου με δύο διαφορετικούς τρόπους, χωρίς να προϋπάρξει κάποια συνεννόηση
μεταξύ των δωρητών, επιβεβαιώνει για ακόμη μιά φορά ότι η Μονή αυτή είναι ο
πλέον θεοτοκοσκέπαστος χώρος της Ορθοδοξίας μας, στον οποίο η Κυρία Θεοτόκος
ευδόκησε με ποικίλους τρόπους ώστε να διαφυλάσσεται ως ανεκτίμητος θησαυρός το
σπουδαιότερο κειμήλιο της και να χαρίζει τις άφθονες ευλογίες της στους
πολυπληθείς προσκυνητές της Μονής.
Αναμφίβολα, η Τιμία Ζώνη της
Κυρίας Θεοτόκου αποτελεί για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ένα εξόχως
θαυματουργό κειμήλιο, μιά αστείρευτη πηγή ιαμάτων και ένα ανεξάντλητο και
ακένωτο ταμείο θείας Χάριτος και παρηγορίας, γιατί η Θεοτόκος ευδόκησε το
ταπεινό αυτό μέρος της ενδυμασίας της να αποκτήσει αυτή την θαυματουργική
δύναμη και Χάρη.
Η αξία της είναι ανεκτίμητη γιατί
διατηρεί ανεξάλειπτη και ανεξάντλητη την Χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου, αφού
συνδέθηκε με το πρόσωπο και την ζωή Της και εξαγιαστηκε απ᾿ αυτήν. Η έντονος παρουσία της θείας Χάριτος πάνω
σε αυτό το ιερό κειμήλιο μαρτυρείται και με την υπερφυσική ευωδία που αναδίδει.
Προφητικά στο Άσμα Ασμάτων, το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, αναφέρεται για τα
ενδύματα της Θεοτόκου «οσμή ιματίων σου υπέρ πάντα τα αρώματα» (Άσμα Ασμ. 4,
10).
Η Τιμία Ζώνη, που συγκρατούσε ως
βρέφος στην κοιλία της Θεοτόκου τον «Δεσπότην του παντός» έλαβε την «Χάριν των
ιάσεων». Όσοι προστρέχουν σε Αυτήν λαμβάνουν πλουσίως την Χάρη και την
παραμυθία. Όσοι βρίσκονται μέσα στο αχανές πέλαγος των ασθενειών και θλίψεων,
ας καταφεύγουν στο πέλαγος του ελέους της παναχράντου Δέσποινάς μας.
Στην Ιερά Μονή μας υπάρχει μία
αρχαία παράδοση να δίνονται στους ευλαβείς προσκυνητές, όταν το ζητήσουν,
τεμάχια από κορδέλλα που ευλογήθηκε με την Αγία Ζώνη της Θεοτόκου. Με τις ευλογημένες
αυτές κορδέλλες έχουν γίνει πάμπολλα θαύματα. Κυρίως λύεται η στείρωση και
πολλά άτεκνα ζευγάρια αποκτούν παιδιά. Καρκινοπαθείς και άλλοι ασθενείς
θεραπεύονται από ανίατες ασθένειες.
Επιπλέον η Αγία Ζώνη δεν είναι
απλώς ένα θαυματουργό κειμήλιο από την ενδυμασία της Θεοτόκου, αλλά περιέχεται
σ᾿ αυτή και ένα μυστικό και
πνευματικό νόημα. Ανέκαθεν η ζώνη είχε και συμβολική έννοια για τον λαό του
Θεού τόσο στην Παλαιά Διαθήκη όσο και στην Καινή. Είναι το σύμβολο της
σωφροσύνης, της παρθενίας και της υπακοής και συμβολίζει την διαρκή ετοιμότητα
και εγρήγορση στην πνευματική ζωή.
Η θαυματουργική όμως δράση και
Χάρις της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου δεν έπαυσε να επιδρά μέχρι τις
ημέρες μας, αφού το πλήθος των σύγχρονων θαυμάτων τα οποία έχουν επιτελεσθεί
και επιτελούνται μας οδήγησε ώστε να προβούμε σε δεύτερη έκδοση του βιβλίου της
Μονής μας «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ».
Νομίζω ότι καλό θα ήταν να
αναφέρουμε ενδεικτικά λίγα συγχρόνα θαύματα από το αρχείο της Μονής μας.
Ο μακαριστός γερο-Ησύχιος Κωνσταμονίτης
γεννήθηκε στην Προύσα και ήρθε στην Ελλάδα με την Ανταλλαγή και ήρθε στο Άγιον
Όρος σε ηλικία περίπου 18 ετών στην Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου. Του άρεσε το
απόμακρον και ησυχαστικό της. Άρχισε να μαθαίνει την ελληνική γλώσσα. Χωρίς να
έχει πνευματική καθοδήγηση, έκανε ακραία άσκηση κατά τον πόθο του για αγιότητα.
Δεν άναβε σόμπα στο κελλί του παρά το υγρό κλίμα, νήστευε και αγρυπνούσε. Έτσι
έπαθε κλονισμό το νευρικό του σύστημα, έχασε τις δυνάμεις του με αποτέλεσμα να
μην μπορεί να μιλήσει. Ο γερο-Δοσίθεος, ένα ευλαβέστατο γεροντάκι, ανέλαβε να
τον γυρίσει στα μεγάλα προσκυνήματα του Όρους, για να βρει τη θεραπεία του. Το
θαύμα έγινε προσκυνώντας την Ζώνη της Παναγίας στο Βατοπαίδι. Επιστρέφοντας
στην μετάνοιά του ταπεινωμένος μπήκε στην υπακοή. Ο Πνευματικός του έβαλε
κανόνα στις νηστείες (Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή) να τρώει μετά τη δύση του
ηλίου. Έκτοτε έπαιρνε αθόρυβα το φαγητό του από το μαγειρείο και αποσυρόταν στο
πορταρίκι, όπου ήταν το διακόνημά του επί σειρά ετών. Στην κοινή τράπεζα
εμφανιζόταν μόνο στις αργίες. Από την μερίδα του φαγητού του έτρωγε λίγο και με
το υπόλοιπο τάϊζε τα πουλάκια. Είχε επίσης μόνιμα και το διακόνημα του
καμπανάρη. Την άσκησή του δεν την γνώριζε κανείς, διότι ήταν ολιγόλογος. Η όλη
συμπεριφορά του ήταν ακατανόητη (ως ιδιορρύθμου), αλλά έτσι έκρυβε τον αγώνα
του και την πνευματική του εργασία. Παρά την αλουσία, το σώμα του δεν ανέδιδε
δυσοσμία, ενώ στο απέριττο κελλί του δεν βρέθηκε δεύτερη αλλαξιά ρούχων για την
κηδεία του.
Επιφανής άνδρας σε πρόσφατη
επιστολή του μας καταγράφει το εξής θαύμα της αγίας Ζώνης:«Θα μου επιτρέψετε να
πω ένα πραγματικό θαύμα που συνέβη στην οικογένεια μας και το θεωρώ ιδιαίτερα
σημαντικό. Τον Μάϊο του 1994 πραγματικά αντιμετωπίσαμε ένα τρομερό
πρόβλημα. Ξαφνικά γέμισε μελανιές το σώμα του γιού μου. Ήρθε ο γιατρός αμέσως,
μας πήρε εμένα και τη σύζυγό μου στην άκρη, και μας είπε ότι πρέπει να πάμε
αμέσως σε μικροβιολόγο για εξέταση των αιμοπεταλίων. Πήγαμε αμέσως. Ενώ τα
αιμοπετάλια πρέπει να είναι πάνω από 200.000 ήταν μόνο 5.000. Μας λέει: «Κρατηθείτε
στα πόδια σας, μάλλον είναι λευχαιμία». Παγώσαμε, όπως ήταν φυσικό. Φύγαμε για
την Αθήνα. Κάναμε αμέσως την πρώτη επέμβαση για να πάρουμε νωτιαίο μυελό. Βγήκε
ο γιατρός μουδιασμένος και μας λέει. «Μέσα στην ατυχία σας είστε τυχεροί. Δεν
είναι λευχαιμία, αλλά είναι μιά σπάνια ασθένεια, που λέγεται «θρομβοπενική
πορφύρα», η οποία συμβαίνει μία στα τρία εκατομμύρια. Δηλ. είναι τρεις
περιπτώσεις το πολύ το χρόνο στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός δεν
έχει άμυνα. Δεν υπάρχουν τα αιμοπετάλια που είναι ο στρατός του αίματος». Μας
είπε ο γιατρός ότι αυτή η ασθένεια δεν έχει αιτία, ούτε θεραπεία, ούτε χρόνο
ιάσεως. Μπορεί να γίνει καλά σε 24 ώρες, μπορεί σε ένα μήνα, σε πέντε, έξη
μήνες, σε δέκα χρόνια, σε είκοσι, μπορεί ποτέ. Εκεί αισθάνεται κανείς ότι
ούτε τα λεφτά έχουν αξία, ούτε τίποτα. Κοιτάς τον ουρανό και λες. Θεέ μου,
είμαι ένα τίποτα, είμαι μηδέν, κρέμμομαι από τα χέρια σου, σώσε με. Περάσαμε
τέσσερεις μαρτυρικούς μήνες. Πηγαίναμε στο νοσοκομείο βάζαμε τεχνητά
αιμοπετάλια, τα οποία σε λίγο ξαναχάνονταν. Πλησίαζαν οι μέρες που θα άνοιγε το
σχολείο και είμαστε προβληματισμένοι τι θα κάναμε. Πήγαμε στο γιατρό κάναμε την
εξέταση και βλέπουμε ξαφνικά τα αιμοπετάλια από 5000 να είναι 356.000. Μας είπε
ο γιατρός ότι από τη στιγμή που θα περάσουν τις 200.000 τελείωσε. Η ασθένεια
πέρασε και δεν ξανάρχεται. Πραγματικά τρελλαθήκαμε από τη χαρά μας. Και ξέρετε
ποιά ημέρα ήταν αυτή που έγινε καλά το παιδί; Ήταν η ημέρα της Εορτής της Αγίας
Ζώνης. Ημέρα, που εδώ στο Βατοπαίδι γινόταν η πανήγυρις της Τιμίας Ζώνης. Βγήκα
από τον γιατρό και πήρα τηλέφωνο κάποιο φίλο μου για να του πω τα ευχάριστα.
Αυτός μου απάντησε: «Εκπληρώθηκε η ευχή για την προστασία της οικογένειας σου
από την Αγία Ζώνη». Δεν είναι όλα αυτά εκ Θεού; Να τελειώσει αυτή η δοκιμασία
με αυτό τον τρόπο; Είναι πραγματικά ένα θαύμα».
Επίσης, σε προηγούμενη έξοδό της η
Αγία Ζώνη σταμάτησε στην Αθήνα στην πορεία της προς το Άργος. Εκεί ήλθαν πολλοί
πιστοί να την προσκυνήσουν. Ανάμεσα τους και ένας γνωστός της Μονής, ο οποίος
για δέκα χρόνια έχασε την αίσθηση της όσφρησης. Μόλις προσκύνησε την Αγία Ζώνη
επανήλθε η όσφρησή του.
Ακόμη, ο πρωτοπρεσβύτερος π.
Ελευθέριος Κουτσαυτάκης, προϊστάμενος του Μητροπ. Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου
Νεαπόλεως, μας καταγράφει το εξής θαύμα στις 30-3-2015: Είναι ακόμη νωπές
στη μνήμη μας οι ξεχωριστές λατρευτικές στιγμές που ζήσαμε με την ευλογητική
παρουσία σας στον Μητροπολιτικό μας Ναό. Εκ μέρους, λοιπόν, σύσσωμης της
Ενορίας μας σας εκφράζουμε τις ολόθερμες και ειλικρινείς μας ευχαριστίες τόσο
για τα υλικά όσο και για τα πνευματικά κυρίως δώρα σας, και κατεξοχήν για την
εικόνα της Παναγίας της Παραμυθίας, που θα παραμένει στο ναό μας προς διηνεκή
παρηγοριά, ευλογία και αγιασμό όλων μας. Το θαύμα της τιμίας Ζώνης της Παναγίας
μας είναι ζωντανό σε μένα διότι χάρισε στην οικογένειά μας τρία χαριτωμένα
τέκνα και στάθηκε για την πρεσβυτέρα μου, που αδυνατούσε να τεκνοποιήσει, η
βοήθεια, η σκέπη η Παραμυθία και η λύση στο πρόβλημά της! Η ενορία, το σπίτι
και η καρδιά μας είναι ανοιχτά και σας περιμένουν και πάλι να τα επισκεφθείτε
για να χαρίσετε σε όλους μας χαρά ειρήνη και δύναμη!!
Τέλος, πριν 2 μήνες, λάβαμε
επιστολή από την οικογένεια του κ. Νικήτα Μαρτυγάκη από την Αμμουλιανή
Χαλκιδικής, με την οποία μας πληροφόρησε με πολλή χαρά το εξής θαύμα της Αγίας
Ζώνης στην οικογένειά του: Στις 17 Αυγούστου 2011 η γυναίκα μου ήταν έγκυος (4
½ μηνών) στο δεύτερό μας παιδί και πήγαμε να κάνουμε τις προκαθορισμένες
εξετάσεις, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε σοβαρό πρόβλημα, καθώς χωρίς να υπάρχει
κανένας λόγος, είχε αρχίσει πρόωρα η διαδικασία τοκετού. Μετά από επικοινωνία
με τον γιατρό μας καμία κλινική δεν μας δεχόταν γιατί ήταν πολύ σοβαρή η
κατάστασις. Το βράδυ μας δέχθηκαν στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο, το οποίο και
εφημέρευε και είχε και ειδικότητα για τις συγκεκριμμένες παθήσεις. Η διάγνωση ήταν
ότι η γυναίκα μου ήταν θέμα χρόνου να γεννήσει και ήταν αδύνατον να επιζήσει το
μωρό αφού ήταν μόλις 4 ½ μηνών. Κάποιος γνωστός, μου έδωσε την κορδέλλα της
Αγίας Ζώνης, την οποίαν η γυναίκα μου φόρεσε με ευλάβεια και την είχε καθ’ όλη
την διάρκεια της εγκυμοσύνης της σίγουρη ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Πράγματι
όλοι οι γιατροί διαψεύσθηκαν. Η γυναίκα μου κάθησε στο νοσοκομείο σχεδόν 5
μήνες και γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι στις 8/12/2011. Από τη στιγμή που
φόρεσε την κορδέλλα με προσευχή και πίστη σταμάτησαν όλα και οι σπασμοί και η
όλη διαδικασία. Το γεγονός αυτό προκαλεί μοναδική περίπτωση, καθώς είναι το
μοναδικό μωράκι που γεννήθηκε μετά από τέτοιο περιστατικό, όπως μας
διαβεβαίωσαν και οι γιατροί. Το Δεκέμβριο του 2013 διαπιστώθηκε κατόπιν
εξετάσεων με μαγνητική στο μεγαλύτερο γιό μας όγκος στον εγκέφαλο και έπρεπε να
χειρουργηθεί αμέσως γιατί κινδύνευε η υγεία του. Η διάγνωση έγινε Παρασκευή και
την επομένη το πρωΐ το παιδί με την βοήθεια της Παναγίας χειρουργήθηκε και η
επέμβαση κράτησε 7 ώρες. Σ’ όλη τη διάρκεια της επεμβάσεως αλλά και μετά από
αυτήν το παιδί μας ήταν τυλιγμένο με την κορδέλλα της Αγίας Ζώνης γύρω από το
κεφαλάκι του. Όλα πήγαν καλά, η επέμβασις πέτυχε, έγινε ολική αφαίρεσις του
ογκού και με τη βιοψία όλα πήγαν καλά. Σε κάθε επανεξέταση παίρνουμε την
κορδέλλα της Αγίας Ζώνης μαζί μας και όλα έχουν πάει καλά. Δεν ξέραμε πως να
εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη και την ευχαριστία μας στην Παναγία που μας αξίωσε,
εμάς τους αναξίους, με τη βοήθεια της και την ευλογία της να μεγαλώσουμε δύο υγιέστατα
αγοράκια.
Όπως αναφέρει ο Αγιαζωνίτης Γέρων
Αρκάδιος Βατοπαιδινός σε χειρόγραφο της Μονής μας, εάν οι κατά καιρούς συνοδοί
της Αγίας Ζώνης περιέγραφαν τα τελούμενα θαύματα, θα είχαμε σήμερα πάρα πολλούς
κώδικες γεμάτους με διηγήσεις από τα θαύματα αυτά!
Νομίζουμε, Σεβασμιώτατε, ότι η
παρουσία της Αγίας Ζώνης στην μητροπολιτική σας περιφέρεια θα επιφέρει έναν
πνευματικό συναγερμό, μία πνευματική ανάταση και θα έλθει υπερπερισσή η Χάρις
και η παράκληση στις καρδιές όλου του ποιμνίου σας.
Ευχόμεθα η Κυρία Θεοτόκος με την
Χάρη και την σκέπη της Αγίας Ζώνης να παρασκευάσει καθέδρες και οικητήρια του
Υιού Της και Θεού μας τις καρδιές όλων, όσοι θα παρευρεθούν σε αυτό το
προσκύνημα. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου