Ο παπα-Άνθιμος ο Αγιαννανίτης, ο Πνευματικός, συμβούλευε:
Πρόσεχε, παιδί μου, διότι η κακία υποβιβάζει τον άνθρωπο στην κτηνώδη κατάσταση των θηρίων, στα οποία επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου, ενώ η αγάπη μας οικοδομεί και μας ανεβάζει στο ύψος της ολοκλήρωσης όλων των αρετών προς μίμηση των αγγελικών δυνάμεων.
Η ταπείνωση είναι το θεμέλιο, πάνω στο οποίο οικοδομούνται όλες οι αρετές, έχοντας ως επισφράγισμα την αγάπη.
Το πάθος του θυμού είναι η φωτιά, η οποία καίει τους νέους βλαστούς των αρετών και δεν επιτρέπει την ανάπτυξή τους. Ο θυμός είναι ένα από τα τέκνα του καταραμένου πάθους της υπερηφανίας.
Η προσευχή μας ενώνει με τον Θεό, όταν προσφέρεται από ψυχή καθαρή
από πάθη, και όταν ο νους μας έχει περιορίσει τον περισπασμό
από τις μέριμνες του βίου.
Η αγάπη μας
φανερώνεται όχι όταν αγαπούμε αυτούς πού μας αγαπούν, αλλά κυρίως όταν αγαπάμε όσους μας εχθρεύονται.
Ο καλύτερος δάσκαλος των αρετών είναι το φωτεινό
παράδειγμα της ενάρετης ζωής, ενώ τα λόγια, όσο σοφά και αν είναι, όταν δεν
προφέρονται μέσα από το βίωμα, είναι καρπός
υποκρισίας.
Ο παπα-Άνθιμος
είπε για δύο πατέρες: -Αυτοί ήταν εδώ ταραχοποιοί, δεν ησύχαζαν. Η Παναγία τους έδιωξε, αλλά και από κει που είναι τώρα θα φύγουν. Και
όντως, οι πατέρες βγήκαν
στον κόσμο όπου και
κοιμήθηκαν.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου