Από την Καισαρεία της Καππαδοκίας
όπου γεννήθηκε, νέος ήλθε στο Κελλί του Αγίου Μηνά της Κερασιάς, υπό τον
περιβόητο Γέροντα Χατζη-Γιώργη (†1886), του οποίου είναι γνωστή η μεγάλη
ασκητικότατα, την οποία είχε μεταδώσει και στους πολλούς υποτακτικούς του. Μετά
την εξορία του Γέροντός του, το 1882, ο μοναχός Αβράμιος προσήλθε στην ιερά
σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος της μονής Κουτλουμουσίου, στην Καλύβη του Αγίου
Γερασίμου του Νέου του εν Κεφαλληνία, την οποία ανακαίνισε εκ βάθρων.
Υπήρξε εξαίρετος αγιογράφος, καλός
ιεροψάλτης, δίκαιος, δραστήριος, φιλόκαλος και φιλακόλουθος. Ως Δικαίος της
σκήτης εργάσθηκε πολύ υπέρ αυτής και την κόσμησε με πολλά αφιερώματα. Απέκτησε
καλή κι ευλογημένη συνοδεία, τρεις κατά σάρκα αδελφούς από το χωριό Ράχωβα
Ερσέκας Β. Ηπείρου: τον Γεράσιμο (†1917), τον Γεώργιο (†1938), τον Λουκά (†1944).
 |
Αβράμιος μοναχός
(†1915) με τη συνοδεία του, σκήτη Κουτλουμουσίου. Φωτ. http://athosprosopography.blogspot.gr
|
Αργότερα πήγε πλησίον του και ο Γεράσιμος (†1991). Στους μοναχούς του δεν
μετέδωσε μόνο μαθήματα αγιογραφίας και ψαλτικής αλλά και το ασκητικό φρόνημα,
που είχε λάβει από τον λίαν ενάρετο Γέροντά του Χατζη-Γιώργη.
Στην εικόνα του τέμπλου
εικονίζονται οι άγιοι Γεράσιμος Κεφαλληνίας, Αβράμιος Αναχωρητής, Γεώργιος
Τροπαιοφόρος, Λουκάς απόστολος και Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις, με την επιγραφή:
«Εν Αγίω Όρει Άθω Ιερά Σκήτη Κουτλουμουσίου. Ανηγέρθη ο Ιερός Ναός το 1908. Ο
Σουβάς 1911, το Ιερό Τέμπλο 1917, η δε παρούσα διά χειρός Λουκά Μοναχού
Αλβανού, 1912 Απριλίου 16. Ο πάνσεπτος ούτος περικλυτός και περικαλλής Ναός, ο
σεμνυνόμενος επ’ ονόματι του Αγίου Γερασίμου του Νέου του Πελοποννησίου,
ανηγέρθη εκ βάθρων μεθ’ όλης της Καλύβης ως οράται.
Δι’ εξόδων Αβραμίου Μοναχού και
της συνοδείας αυτού, των αυταδέλφων Μοναχών και Αγιογράφων, Γεωργίου, Γερασίμου
και Λουκά Δ. Ιωαννίδου των εκ Κολωνίας Ραχωβιτών και Γερασίμου Μοναχού του β’
Θ.Σ. Πλικαδίτου των Ηπειρωτών. Οίτινες ιδίαις χερσί ζωγραφήσαντες τας Ιεράς και
Αγίας Εικόνας του Τέμπλου και πάσας τας λοιπάς 60, τ’ όλον 81. Εις δε την
παρούσαν συνάψαντες τους Αγίους τους φέροντας τα εαυτών ονόματα. Έτι δε
προσθέσαντες, ευλαβείας ένεκεν, και τον υπέρ Χριστού μαρτυρήσαντα εν Ιωαννίνοις
κατά το 1838 Νεομάρτυρα Άγιον και Θαυματουργόν Γεώργιον, ίνα συνεορτάζονται τη
21η Οκτωβρίου ως και τη κυρίως μνήμη αυτών. Τούτο δε όλον γέγονε εις μνημόσυνον
αιώνιον των αοιδίμων κτιτόρων Γερόντων, αδελφών και συγγενών».
Πήγες – Βιβλιογραφία
Μωυσέως Αγιορείτου μοναχού,
Ηπειρώτες Κουτλουμουσιανοί, Ηπειρωτικό Ημερο¬λόγιο 1987, σσ. 68-78.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως
Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α’ –
1901-1955, σελ. 119-120 , Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου