1681 - Από θαύμα σώθηκε το Ιερό Κελλί της Θηβαΐδας

Η ρωσική ιστοσελίδα http://www.isihazm.ru δημοσίευσε πριν λίγο πληροφορίες και φωτογραφίες από το Ιερό Κελλί (παλιά Σκήτη) της Θηβαΐδος. Το κελλί χθες το βράδυ κυκλώθηκε από τη φωτιά, η οποία αποτέφρωσε ότι υπήρχε γύρω του.  Αμπέλια, ελαιώνες, θάμνοι και δένδρα έγιναν στάχτη.

αριστερά φωτογραφία αρχείου,

δεξιά από την ίδια περίπου οπτική γωνία, χθες το βράδυ

Δύο ιερομόναχοι οι πατέρες Ιγνάτιος και Σεραφείμ που με αλυσοπρίονα και νερό προσπάθησαν μόνοι τους να σώσουν το κελλί, αποδίδουν τη σωτηρία στον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Παντελεήμονα που γιόρταζε σήμερα και στη Θεοτόκο. Να σημειωθεί πως την ώρα που οι μοναχοί αγωνιζόταν με τη φωτιά, στο κοντινό μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα τελούνταν η Αγρυπνία προς τιμή του Αγίου (27.7/9.8).

Θηβαΐδα ή Γουρουνοσκήτη

Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά κτιριακά συγκροτήματα που αντικρίζει ο επισκέπτης του Αγίου Όρους κατά τη διαδρομή Δάφνη - Ουρανούπολη, είναι η Θηβαΐδα, γνωστή και σαν Γουρουνοσκήτη.

Το όνομα Θηβαΐς το πήρε από γνωστό μοναστικό κέντρο στην Αίγυπτο. Ονομάζεται και Γουρουνοσκήτη εξαιτίας ενός βράχου που είχε το σχήμα του ομώνυμου τετράποδου και τον οποίο συνέτριψαν οι Ρώσοι.

Στο τέλος του 19^ου αιώνα και στις αρχές του 20^ου αποτελούσε μια συνοικία κομψών και πλουσίων κτισμάτων (82 καλύβες συνολικά) που σήμερα κείνται ερείπια στις απότομες κατωφέρειες της περιοχής των Καμμένων, μεταξύ Μονοξυλήτη και Ουρανούπολης. Ανήκε στην Κυρίαρχο Μονή του Ρωσικού και απέχει από τον αρσανά της 15΄.

Σε ένα κλίμα που είναι κατάλληλο για σανατόριο, Ρώσοι πάμπλουτοι, κατά κόσμο, έχτισαν τα καλιά τους, ακολουθώντας στην ασκητική τους ζωή τους ελαφρότερους μοναστικούς κανόνες.

Πελώριοι λιθόκτιστοι τοίχοι του Κυριακού της Θηβαΐδος, που φιλοδοξούσαν να στεγασθούν υπό τους θόλους του μεγαλύτερου ναού των Βαλκανίων, σήμερα μένουν έρημοι και βουβοί. Η άσπρη πελεκετή πέτρα του ναού δεν ανήκει στο in situ οικοδομικό υλικό, αλλά μεταφερόταν με εναέρια βαγόνια από απόσταση 2 χιλιομέτρων.

Το παλιό Κυριακό, με ευρύχωρο ιερό Βήμα, ήταν αφιερωμένο στη μνήμη Πάντων των εν Αγίω Όρει εκλαμψάντων Οσίων Θεοφόρων Πατέρων και καθιερώθηκε στις 18 Αυγούστου 1883. Στο νάρθηκα αυτού του ναού υπάρχει, στο αριστερό προσκυνητάριο, εικόνα της καλουμένης Αειπαρθένου της «Ευσπλάγχνου», η οποία φέρει καλύπτρα με πολλά μαργαριτάρια, που καταπίπτει στους ώμους και το στήθος της, με τα μάτια να νεύουν προς τα κάτω, τα χέρια σταυρωμένα, χωρίς το Αγιο Βρέφος. Αυτή την εικόνα ζωγράφισε κάποια κόρη στη Ρωσία και είναι αντίτυπο της εικόνας εκείνης ενώπιον της οποίας απεβίωσε το 1833 στη Μονή Σαρόμπσκοϊ ο Ιερομόναχος Όσιος Σεραφείμ. Είναι εικόνα με ωραία τέχνη και προκαλεί την περιέργεια του προσκυνητή και λόγω της πρωτότυπης στάσης της Αειπαρθένου.

Το συγκρότημα της Θηβαΐδος αποτελούνταν από τρεις πτέρυγες την βορεινή, τη δυτική και τη νότια. Στην πρώτη υπήρχαν τα δωμάτια των Πατέρων, το αρχονταρίκι και δύο Ναοί, ο μεγαλύτερος στο όνομα της Αγίας Τριάδος (περατώθηκε το 1889). Στη δεύτερη πτέρυγα το θυρωρείο και δωμάτια των Πατέρων, ενώ στην Τρίτη η Τράπεζα, το Νοσοκομείο και παρεκκλήσιο που τιμούσε τη μνήμη των Αγίων Παντελεήμονος και Αρτεμίου.

Στην τοποθεσία αυτή μέχρι το 1880 δεν υπήρχε τίποτε. Τότε εκλήθη ο μοναχός Ιγνάτιος, ο οποίος μόναζε από 19ετίας στην Κερασιά της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας, από τον Ρώσο Πνευματικό Ιερώνυμο της Ι.Μ. Αγίου Παντελεήμονος και ανέλαβε την ίδρυση σκήτης με χρήματα της Μονής και Ρώσων ευεργετών. Στη θέση αυτή εγκαταβίωσε το 1881 και σ΄ αυτόν οφείλεται η ίδρυση της πτέρυγας του νοσοκομείου, μέσα στο οποίο υπήρχε γηροκομείο, ιδιαίτερο διαμέρισμα κλινών για τους ιερομονάχους και ιδιαίτερο για τους μοναχούς με 40 κλίνες, εξαίρετο φαρμακείο και γενικά κάθε νοσοκομειακό υλικό της εποχής.

Αλλος Ιερομόναχος, ο Αντώνιος, που ήλθε από τη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, ανήγειρε την προς βορράν του Κυριακού πτέρυγα του ναού της Αγίας Τριάδος.

Οι 82 καλύβες της σκήτης με τους 110 Πατέρες παρέχονταν από την Ι.Μ. Ρωσικού στους μοναχούς δωρεάν, χωρίς κάποιο έγγραφο, με υποχρέωση να τις καλλωπίζουν και να καλλιεργούν την γύρω περιοχή. Οι περισσότεροι από αυτούς τους μοναχούς διατρέφονταν από την Κυρίαρχο Μονή ή πηγαίναν στην κοινοβιακή σκήτη. Το σύνολο των μοναχών στην κοινοβιακή σκήτη και στις καλύβες, στις αρχές του 20ου αιώνα, έφτανε τους 300. 

Το σύνολο των Ναών στη σκήτη ήταν 7 και δεν επιτρεπόταν η ίδρυση ναϊδίων στις καλύβες. Δίπλα στο Κυριακό, δεξιά της εισόδου, ιδρύθηκε κωδωνοστάσιο με 11 καμπάνες.

Στη Θηβαΐδα, όπως και στη Χρουμίτσα, ήταν απαγορευμένα όλα τα οινοπνευματώδη ποτά, εκτός από το κρασί στην Τράπεζα την ώρα του φαγητού, λόγω των μεγάλων καταχρήσεων που έκαναν οι μοναχοί. Αξιον λόγου είναι ότι στην περιοχή της Θηβαΐδος δεν υπήρχε κανένας αμπελώνας ή ελαιώνας.

Στους Ρωσικούς οδηγούς για το Αγιο Όρος η Θηβαΐδα αναφέρεται σαν σκήτη, όμως αυτή ουδέποτε αναγνωρίστηκε από την Ιερά Κοινότητα και το Πατριαρχείο, διότι ιδρύθηκε αυτοβούλως και αυθαιρέτως από την Κυρίαρχο Μονή του Ρωσικού, εντός ιδιόκτητου χώρου.  

Τον Οκτώβριο 2008 δημοσιεύτηκε στο τύπο η παρακάτω είδηση:

20 εκατ.ευρώ από την Ρωσία στο ρωσικό μοναστήρι του Αγ.Όρους

Ο δήμαρχος Μόσχας Γιουρι Λούσκωφ δήλωσε ότι 20 εκατομμύρια ευρώ θα εκταμιευθούν από το Ρωσικό Συμβούλιο για την συντήρηση των ρωσικών οικημάτων του Αγίου Όρους.

Τα περισσότερα από αυτά θα δοθούν για την επισκευή της Σκήτης του Παλιού Ρωσικού

«Ήδη έχουν αρχίσει διαδικασίες για την μεταφορά του απαιτούμενου τεχνικού εξοπλισμού» είπε

Θα δοθεί επίσης ιδιαίτερη σημασία στην συντήρηση και αποκατάσταση των 1000 χειρογράφων και των 25000 τόμων βιβλίων καθώς και των ρωσικών σκητών του Ξυλουργού και της Νέας Θηβαϊδος.

«Οι εργασίες θα πρέπει να έχουν ολοκληρώθεί πριν το 2016 οπότε και θα εορταστούν τα 1000 έτη της ρωσικής παρουσίας στο Περιβόλι της Παναγίας»