Τέλος δίνει με ανακοίνωσή της η
Εφορεία της Αθωνιάδος Σχολής στα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, που κάνουν
τον γύρω του κόσμου, σχετικά με 12χρονο μαθητή της Αθωνιάδος.
Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο
12χρονος έγινε μοναχός στο Άγιον Όρος, προκαλώντας επίσης γράφοντας ότι δεν
κάνει ότι άλλα παιδιά της ηλικίας του.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Όσον αφορά στο θέμα που έχει
ανακύψει τις τελευταίες ημέρες σχετικά με μαθητή της Αθωνιάδος Σχολής, περί
υποτιθέμενης μοναχικής ιδιότητος αυτού, ο ισχυρισμός είναι παντελώς
ανυπόστατος.
Η Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία
είναι ελληνικό Δημόσιο σχολείο- γυμνάσιο και λύκειο- ευρισκόμενο στην χερσόνησο
του Αγίου Όρους- Άθω, υπαγόμενο στο Υπουργείο Παιδείας του Ελληνικού Κράτους
και συγκεκριμένα στην Εκκλησιαστική Εκπαίδευση.
Ο εν λόγω μαθητής φοιτά στο Τμήμα
Υποδοχής (Ένταξης), δηλ. στο τμήμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, με
προοπτική να συνεχίσει στις τάξεις του γυμνασίου και του λυκείου και βρίσκεται
στην Αθωνιάδα με τη συγκατάθεση των γονέων του.
Η μοναδική ιδιότητα που φέρει
είναι αυτή του μαθητού.
Είστε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ!...Καλό θα ήταν ο όρος της σχολής, να είναι αφού έχει ενηλικιωθεί κάποιος και όχι όταν είναι ενα μικρο παιδί...μιλάτε για ''ελεύθερη βούληση'' ενος δωδεκάχρονου παιδιού;;;...Είναι ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ και μεγάλο το ΘΡΑΣΟΣ σας...για πείτε μας, πόσους ανήλικους επέλεξε ο Κύριος για να τον ακολουθήσουν ως μαθητές Του;;;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μπει ένας ανήλικος στο Άγιο Όρος ή θα πρέπει να συνοδεύεται από τον πατέρα του ή να έχει υπεύθυνες δηλώσεις του ν.105 που υπογράφουν οι κηδεμόνες του ότι επιτρέπουν την είσοδό του στο Α. Όρος.
ΔιαγραφήΑγαπητή Σίσσυ αν έχεις υπομονή διάβασε την παρακάτω ιστοριούλα και το σχόλιό μου.
Νοέμβριος 1980 είμαι 17 ετών και έχει προηγηθεί η πρώτη επίσκεψή μου στο Άγιο Όρος τον Ιούλιο μαζί με τον πατέρα μου.
Εν μέσω καταλήψεως στην σχολή μου στην Αθήνα βαρέθηκα να είμαι καταληψίας και έχοντας κάνει τα πρώτα βήματά μου στο αναρχοαυτόνομο χώρο αποφασίζω αφού δεν έχω μαθήματα να πάω μόνος μου στο Α. Όρος.
Μετά από 13 ώρες ταξίδι φτάνω στο καραβάκι στην Ουρανούπολη όπου γίνεται ο σχετικός έλεγχος. Τότε δίναμε την ταυτότητά μας και την παραλαμβάναμε στις Καρυές, την πρωτεύουσα του Α. Όρους. Για κακή μου τύχη ξέχασα ότι ήμουν ανήλικος και θα έπρεπε να είχα υπεύθυνη δήλωση γονέα.Βέβαια σε δύο μήνες θα ενηλικιονώμουνα είχα και φοιτητικό πάσο , αλλά αυτά δεν ήταν ικανά να πείσουν το τελωνειακό πού έκανε τον έλεγχο να με αφήσει να μπώ στο καραβάκι , λέγοντάς μου ότι έπρεπε να επιστρέψω στη Αθήνα.Γνωρίζοντας τις αντιδράσεις των συντρόφων μου αναρχοαυτόνομων άρχισα να φωνάζω μήπως και καταφέρω κάτι με τις φωνές . Ανένδοτος ο τελωνειακός. Στο τέλος με έπιασε το παράπονο και έλεγα ότι 13 ώρες ταξίδεψα τι θα κάνω τώρα άντε πάλι πίσω, αφού σε δύο μήνες ενηλικιώνωμε γιατί δεν με αφήνεις. Ανένδοτος ο Τελώνης.Μα είμαι φοιτητής . Τα ίδια.Ευτυχώς παρενέβη κάποιος επώνυμος προσκυνητής και με τις φωνές κι΄αυτός , τελικά επιτράπηκε η είσοδός μου.
Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του πλοίου βλέπω ένα πιτσιρίκι 12 ετών με μια βαλίτσα ίσα με το μποι του να προσπαθεί να ανέβει τη σκάλα. Το βοήθησα και καθίσαμε μαζί . Είμαστε δύο ανήλικοι, εγώ βέβαια ο μεγαλύτερος. Ρε φίλε μου λέει είμαι από τον Πειραιά και έχω άλλα 6 αδέλφια. Οι γονείς μου με στέλνουν στην Αθωνιάδα γιατί καταλαβαίνεις ζοριζόμαστε. Πρώτη φορά βγαίνω από την Αθήνα , μπορείς να με βοηθήσεις , που θα πάω.
Μή στεναχωριέσαι του λέω, η Αθωνιάδα είναι στις Καρυές και εκεί πάω κι εγώ.
Η αλήθεια είναι μου σφίχτηκε η ψυχή , μικρό παιδί ,ξένο ,άβγαλτο τι θα κάνει σ΄αυτό τον τόπο. Από την άλλη η φτώχεια των γονέων του δέν του επέτρεπε να μορφωθεί , ποιος ξέρει μπορεί να του βγεί σε καλό.
Άφησα τον πιτσιρικά έξω από την αθωνιάδα με ένα πόνο στη ψυχή μου για την τύχη του.Μακάρι αν τυχαία διαβάσει τη διήγηση μου φανερωθεί για να λύσει την απορία μου.
Πάντως αγαπητή μου Σίσσυ, κι εγώ ο φοιτητής του 80, μη νομίσεις ότι πρόκοψα. Ανύπαντρος ,πότης ,καπνιστής αρειμάνιος ,αντεξουσιαστής αλλά Πασόκος θύμα , φτυσμένος από τρεις μεγάλους έρωτες, χωρίς οικονομικά προβλήματα , στα 53 μου ας ξαναξεκινούσα σαν τον πιτσιρίκο τη ζωή μου, έστω και στην Αθωνιάδα. Οχι όμως στην μικροαστική υποκρισία της επιτυχίας και της ανέραστης ελευθερίας.Αν με καταλαβαίνεις χάσαμε τη ζωή μας, γιατί να είμαστε τόσο σκληροί στη κριτική μας.