Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

8133 - Πολεμικό δελτίο από το ραδιόφωνο του παπα-Στέφανου

Στέφανος ιερομόναχος Καρεώτης
Ἦταν ἡ ἐποχὴ τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου. Ὁ Γέροντάς μου ἔδειχνε πολὺ ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν κρίσιμη κατάσταση τῆς πατρίδος μας. Ξεκινῶντας κάποτε γιὰ τὶς Καρυές, μοῦ ἀνέθεσε νὰ μάθω κάτι σχετικὰ μὲ τὸν πόλεμο.
Ὅταν ἔφθασα, κατευθύνθηκα στὸ Κελλὶ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν, τοῦ Γέροντος Ἀβερκίου τοῦ κομπολογᾶ. Ἐκεῖ πήγαιναν ὅλοι οἱ ἀδελφοὶ τῆς Καλύβης μας, ὅταν συνέβαινε νὰ βρεθοῦν στὶς Καρυὲς γιὰ κάποια ἐργασία. Εὐλογημένη ἡ συνοδία τοῦ Γέροντος Ἀβερκίου. Ὅλοι οἱ πατέρες ἦσαν διαλεκτοί, ἀπὸ τὸν παπα-Γιώργη τὸν διάδοχο, μέχρι τὸν τελευταῖο.
Ὁ Γέροντας, ἕνας σοβαρὸς καὶ βιαστὴς ἀρχοντοκαλόγερος, εἶχε χαράξει γιὰ τὴν συνοδία του, μία γράμμη πολὺ αὐστηρή, ἀρκετὰ διαφορετικὴ ἀπὸ τὸ συνηθισμένο κλῖμα τῶν Καρυῶν. Ἡ Καλύβη αὐτὴ συναγωνιζόταν τὴν συνοδία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, τοῦ Γέροντος Παχωμίου, τὴν ὁποία ἀπήρτιζαν ἀγωνισταὶ καὶ συντηριτικοὶ μοναχοί, ὁπαδοὶ καὶ πνευματικοὶ ἀπόγονοι τῶν Κολλυβάδων.

Εὑρισκόμενος στὸ Κελλὶ τοῦ Γέροντος Ἀβερκίου, ῥώτησα πῶς θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ ἐνημερωθῶ σχετικὰ μὲ τὶς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις. Τότε, ὁ Γέρων Ἀβέρκιος, χαριτολογῶντας μοῦ εἶπε:
-Ὁ Γέροντάς σου νομίζει πὼς εἶναι ἀκόμη ἀξιωματικὸς τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ καὶ θέλει νὰ μαθαίνει πῶς πάνε οἱ ἐπιχειρήσεις. Νὰ τοῦ πῆς ὅτι τώρα πιὰ γεράσαμε, ἀλλὰ καὶ παύσαμε νὰ εἴμαστε στρατιῶται τῆς πατρίδος. Τὰ ἐνδιαφέροντά μας ἔχουν μεταφερθῆ στὸν Οὐρανό. Πάντως, ἐσὺ νὰ κάνεις τὴν ὑπακοή σου. Ὅταν τελειώσεις τὴν ἐργασία σου, πήγαινε στὸ Κελλὶ τοῦ παπα-Στεφάνου. Αὐτὸς ἔχει ῥαδιόφωνο καὶ ἔτσι θὰ μάθεις τὰ τελευταῖα νέα.
Θέλοντας λοιπὸν νὰ κάνω τὴν ὑπακοή μου, πῆγα στὸ Κελλὶ τοῦ παπα-Στεφάνου, ἄκουσα τὸ πολεμικὸ δελτίο καὶ κατόπιν ξεκίνησα γιὰ τὴν Ἁγία Ἄννα.
Ὅταν ἔφθασα στὴν Καλύβη μας, ἔβαλα μετάνοια στὴν Παναγία τοῦ παρεκκλησίου, ἀσπάσθηκα τὸ χέρι τοῦ Γέροντός μου καὶ σύμφωνα μὲ τὸ τυπικό μας, ἄρχισα νὰ τοῦ ἐξιστορῶ ὅλα τὰ περιστατικὰ τοῦ ταξιδιοῦ μου μέχρι λεπτομερειῶν.
Ὅταν ἀνέφερα στὸν Γέροντά μου τὰ εὐχάριστα νέα γύρω ἀπὸ τὴν δραστηριότητα τοῦ στρατοῦ μας, χάρηκε πάρα πολύ. Ὅταν ὅμως τοῦ εἶπα ὅτι τὰ ἄκουσα ἀπὸ ἕνα ῥαδιόφωνο στὶς Καρυές, τότε ἀπότομα ἄλλαξε ἔκφραση, ἔμεινε γιὰ λίγο σκεπτικός, καὶ ὕστερα ἄρχισε νὰ μὲ ἐπιτιμᾶ μὲ πολλὴ αὐστηρότητα, ἐπειδή, μοναχός ὤν, τόλμησα νὰ ἀκούσω ῥαδιόφωνο. Μὲ τιμώρησε μάλιστα γιὰ ἕνα διάστημα μὲ ἀποχὴ ἀπὸ τὴν Θεία Κοινωνία καὶ μὲ 100 μετάνοιες ἐπὶ πλέον στὸν καθημερινό μου κανόνα.
Μοῦ τόνισε ὅτι ὁ μοναχὸς πρέπει νὰ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ κάθε νεωτερισμό, ὁ ὁποῖος κάνει τὴν ζωὴ ἄνετη καὶ τρόπον τινὰ εὐχάριστη. Ὁ μοναχὸς δὲν πρέπει νὰ ἐξέρχεται οὔτε σπιθαμὴ ἀπὸ τὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδό, τὴν ὁποία ἑκουσίως ἀκολούθησε.
Ἔβαλα ἐδαφιαία μετάνοια, τοῦ ζήτησα συγγνώμη καὶ ἔκλεισα στὴν καρδιά μου, σὰν χρυσῆ παρακαταθήκη τὰ γεμᾶτα πνευματικότητα λόγια του.


Από το βιβλίο
Νοσταλγικές αναμνήσεις
Από το περιβόλι της Παναγίας
Αρχιμ. Χερουβείμ.
Εκδόσεις Ἱεράς Μονής Παρακλήτου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου