Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

3907 - Αφιέρωμα στον Μυλοπόταμο του χθες



Το κείμενο και οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι του φίλου Πανταζή Μιτελούδη παλιού φιλαγιορείτη, κάτοχο πλούσιου φωτογραφικού υλικού των περασμένων δεκαετιών. Αντιγράφω από την εξαίρετη ιστοσελίδα του ΜΕΛΙ-ΟΙΝΟΣ-ΕΛΑΙΟΝ:

Πολλά έχουν γραφεί και δημοσιευθεί για τον Μυλοπόταμο του Άγίου Όρους.
Στην ανάρτηση αυτή, θ΄ αναφερθώ και εγώ στον Μυλοπόταμο, αλλά έτσι όπως εγώ τον έζησα και τον βιώνω μέχρι και σήμερα.
Διευκρινίζω ότι το κείμενο αφορά στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται εκεί και όχι στα ντουβάρια, στα αμπέλια και στα κρασιά.. Γιατί θεωρώ ότι η ψυχή κάθε τόπου είναι οι άνθρωποί του και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ο γέρων Επιφάνιος και ο π. Ιωακείμ. Και είναι αυτοί που δίνουν ζωή και αξία σε κάθε δημιούργημα του Μυλοπόταμου.
Έχουν περάσει 22 χρόνια από την πρώτη μου επίσκεψη εκεί. Ο π. Ιωακείμ ήταν ο πρώτος που γνώρισα, πριν ακόμα απαρνηθεί τα εγκόσμια. Δεν θα ξεχάσω με τι αγάπη και σεβασμό μιλούσε για τον γέροντά του, τον π. Επιφάνιο. Αργότερα, όταν γνώρισα ο ίδιος τον π. Επιφάνιο κατάλαβα το γιατί.
Ο γέρων Επιφάνιος έχει μεγάλη καρδιά. Μαγειρεύει ακούραστα, βάζοντας όλη του την αγάπη για να ευχαριστήσει όλους όσοι θα βρεθούν κοντά του. Και όχι μόνο στον Μυλοπόταμο, αλλά μαγειρεύει με ευχαρίστηση και χαρά σε όλες τις πανηγύρεις του Άγιου Όρους που θα κληθεί. Εκτός από τη μαγειρική του, ο π. Επιφάνιος ευφραίνει τους ανθρώπους και με την ψαλτική του. Είναι ακούραστος και γίνεται αμέσως αγαπητός, ακριβώς γι αυτό που είναι.
Όταν είδα τα πρώτα σχέδια και τον προϋπολογισμό που θα χρειαζόταν για την αναπαλαίωση του Μυλοπόταμου, είπα ότι είναι αδύνατον να πραγματοποιηθούν και ότι είναι μία τρέλα. Τότε, το κτίριο ήταν ένα ερείπιο και από αμπέλια, έβλεπες μια κληματαριά.
Διαψεύσθηκα παταγωδώς. Όχι μόνο υλοποιήθηκαν τα αρχικά σχέδια, αλλά με τα χρόνια, έγιναν άλλα τόσα.
Οι επισκευές άρχισαν από την εκκλησία, για να συνεχίσουν στο αρχονταρίκι, το μαγειρείο, την τραπεζαρία, τον πύργο  κλπ. Συγχρόνως φυτεύτηκαν τα αμπέλια, (η αφορμή για να φυτέψω και εγώ το δικό μου αμπέλι), κτίστηκε το οινοποιείο και βέβαια ακολούθησαν άλλα πολλά.

Περισσότερες φωτογραφίες: http://honey-wine-oil.blogspot.gr/2013/11/37.html


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου