Γέροντος Γαβριήλ Διονυσιάτου
«Το Βήμα του Αποστόλου Παύλου»
(1979) (mp3)
(Η ΟΜΙΛΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ)
«Το Βήμα του Αποστόλου Παύλου»
(1979) (mp3)
(Η ΟΜΙΛΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ)
Η Ιερά Μονή του Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου φέρει σήμερα στην επιφάνεια από
το παρελθόν μιά ακόμη ομιλία πολλής ωφελείας και ιστορικής σημασίας, την οποία
εκφώνησε ο γνωστός οσιακής ζωής Γέρων Γαβριήλ (1886-1983), Ηγούμενος της Ιεράς
Μονής του Οσίου Διονυσίου Αγίου Όρους.
.......Η ομιλία αυτή, ένδακρυς σε πολλά σημεία της, αποκαλύπτει την παλλόμενη από αγάπη για τους Αγίους και τη Μακεδονία μας καρδιά του Γέροντος Γαβριήλ · εκφωνήθηκε τον Ιούνιο του 1979 στη Θεσσαλονίκη, «την ωραιοτέραν πόλιν των Βαλκανίων», όπως είπε, ενώπιον του μακαριστού Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Β΄ (Χρυσοφάκη) και ακροατηρίου, και μεταφέρεται εδώ από κασσέττα.
.......Ο Γέρων Γαβριήλ, αποδεικνύει εν πρώτοις βάσει των πηγών, ότι η εβραϊκή παροικία της Θεσσαλονίκης κατά την εποχή του Αποστόλου Παύλου, ο χώρος όπου ο Απόστολος των Εθνών εκήρυξε τον Χριστιανισμό, εντοπιζόταν στο σημερινό κέντρο της πόλεως, περί την Πλατεία Αριστοτέλους, και όχι στην περιοχή του Αγίου Μηνά· επιμένει, λοιπόν, στην ανάγκη ανεγέρσεως Βήματος του Αποστόλου Παύλου στο κέντρο της συμπρωτεύουσας της Ελλάδος - και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας - τονίζοντας αφ’ ενός τη μεγίστη σημασία του Αποστόλου Παύλου για τη Θεσσαλονίκη, πόλη η οποία κατέστη γνωστή παγκοσμίως με τις δύο Προς Θεσσαλονικείς επιστολές του, αφ΄ ετέρου δε ότι ο Απόστολος Παύλος αποτελεί μαζί με τον Άγιο Δημήτριο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά συμπολιούχο της Θεσσαλονίκης. Προτείνει τη μεταφορά του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Πλατεία Αριστοτέλους, ώστε με τη μορφή του φιλοσόφου να συμβολίζεται «η πνευματικότης η ελληνική» και με του Βασιλέως Αλεξάνδρου του Μακεδόνος «η αλκή και η γενναιότης της φυλής μας». Ο Γέρων Γαβριήλ υπενθυμίζει ακόμη ότι ο Λευκός Πύργος, ο οποίος πριν το 1909 ονομαζόταν από τους κατακτητές Τούρκους «Πύργος του αίματος», είναι παντελώς ακατάλληλος για έμβλημα της Θεσσαλονίκης, ως τόπος βασάνων ήδη πολύ πριν την Τουρκοκρατία.
.......Η ομιλία αυτή, αποκαλυπτική της βαθειάς φιλοπατρίας των Αγιορειτών Πατέρων και της ιδιαίτερης σχέσης του Αγίου Όρους με τη Θεσσαλονίκη, περιέχει και πολλές ιστορικές λεπτομέρειες για το Άγιον Όρος, τη Θεσσαλονίκη και την εθνική προσφορά των Αθωνιτών.
.......«Όλα τα απαρνούμεθα, και τους γονείς μας και τους αδελφούς μας και τα σπίτια μας, και πηγαίνομεν εις το Άγιον Όρος, προπαντός οι Αγιορείται Μοναχοί. Αλλά τα ιδανικά της Πατρίδος μας τα έχομε μες στην καρδιά μας! Μες στην καρδιά του Αγιορείτου Μοναχού είναι με χρυσά γράμματα γραμμένα ΠΙΣΤΙΣ και ΠΑΤΡΙΣ!».
.......«Εμείς πρέπει να είμεθα αφωσιωμένοι εις την Πίστιν και την Πατρίδα. Αυτά τα νέα συστήματα, αι νέαι ιδέαι, αι εξτρεμιστικαί αυταί νέαι ιδέαι, να μην έχουν θέσιν εις την καρδιάν μας».
.......«Με την δύναμιν της ελευθερίας ανέθορε από την τέφραν του 1917 η περικαλλής αυτή νέα Θεσσαλονίκη, το καμάρι της Πατρίδος μας, η ωραιοτέρα πόλις των Βαλκανίων, αυτή την οποίαν ζηλοφθονούν μερικά τσακάλια του βορρά, αλλά ματαιοπονούν, αέρα δέρουν! Η Θεσσαλονίκη μας ήτο ανέκαθεν, είναι και θα είναι ελληνική!»
.......»Χρόνια και χρόνια θα περνούν, αιώνες θα διαβαίνουν,
.......»Και τη Θεσσαλονίκη μας, με μητρική λαχτάρα,
.......»θε ν’ αγκαλιάζει στοργικά η αθάνατη Ελλάδα!
.......Η ομιλία αυτή, ένδακρυς σε πολλά σημεία της, αποκαλύπτει την παλλόμενη από αγάπη για τους Αγίους και τη Μακεδονία μας καρδιά του Γέροντος Γαβριήλ · εκφωνήθηκε τον Ιούνιο του 1979 στη Θεσσαλονίκη, «την ωραιοτέραν πόλιν των Βαλκανίων», όπως είπε, ενώπιον του μακαριστού Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Β΄ (Χρυσοφάκη) και ακροατηρίου, και μεταφέρεται εδώ από κασσέττα.
.......Ο Γέρων Γαβριήλ, αποδεικνύει εν πρώτοις βάσει των πηγών, ότι η εβραϊκή παροικία της Θεσσαλονίκης κατά την εποχή του Αποστόλου Παύλου, ο χώρος όπου ο Απόστολος των Εθνών εκήρυξε τον Χριστιανισμό, εντοπιζόταν στο σημερινό κέντρο της πόλεως, περί την Πλατεία Αριστοτέλους, και όχι στην περιοχή του Αγίου Μηνά· επιμένει, λοιπόν, στην ανάγκη ανεγέρσεως Βήματος του Αποστόλου Παύλου στο κέντρο της συμπρωτεύουσας της Ελλάδος - και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας - τονίζοντας αφ’ ενός τη μεγίστη σημασία του Αποστόλου Παύλου για τη Θεσσαλονίκη, πόλη η οποία κατέστη γνωστή παγκοσμίως με τις δύο Προς Θεσσαλονικείς επιστολές του, αφ΄ ετέρου δε ότι ο Απόστολος Παύλος αποτελεί μαζί με τον Άγιο Δημήτριο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά συμπολιούχο της Θεσσαλονίκης. Προτείνει τη μεταφορά του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Πλατεία Αριστοτέλους, ώστε με τη μορφή του φιλοσόφου να συμβολίζεται «η πνευματικότης η ελληνική» και με του Βασιλέως Αλεξάνδρου του Μακεδόνος «η αλκή και η γενναιότης της φυλής μας». Ο Γέρων Γαβριήλ υπενθυμίζει ακόμη ότι ο Λευκός Πύργος, ο οποίος πριν το 1909 ονομαζόταν από τους κατακτητές Τούρκους «Πύργος του αίματος», είναι παντελώς ακατάλληλος για έμβλημα της Θεσσαλονίκης, ως τόπος βασάνων ήδη πολύ πριν την Τουρκοκρατία.
.......Η ομιλία αυτή, αποκαλυπτική της βαθειάς φιλοπατρίας των Αγιορειτών Πατέρων και της ιδιαίτερης σχέσης του Αγίου Όρους με τη Θεσσαλονίκη, περιέχει και πολλές ιστορικές λεπτομέρειες για το Άγιον Όρος, τη Θεσσαλονίκη και την εθνική προσφορά των Αθωνιτών.
.......«Όλα τα απαρνούμεθα, και τους γονείς μας και τους αδελφούς μας και τα σπίτια μας, και πηγαίνομεν εις το Άγιον Όρος, προπαντός οι Αγιορείται Μοναχοί. Αλλά τα ιδανικά της Πατρίδος μας τα έχομε μες στην καρδιά μας! Μες στην καρδιά του Αγιορείτου Μοναχού είναι με χρυσά γράμματα γραμμένα ΠΙΣΤΙΣ και ΠΑΤΡΙΣ!».
.......«Εμείς πρέπει να είμεθα αφωσιωμένοι εις την Πίστιν και την Πατρίδα. Αυτά τα νέα συστήματα, αι νέαι ιδέαι, αι εξτρεμιστικαί αυταί νέαι ιδέαι, να μην έχουν θέσιν εις την καρδιάν μας».
.......«Με την δύναμιν της ελευθερίας ανέθορε από την τέφραν του 1917 η περικαλλής αυτή νέα Θεσσαλονίκη, το καμάρι της Πατρίδος μας, η ωραιοτέρα πόλις των Βαλκανίων, αυτή την οποίαν ζηλοφθονούν μερικά τσακάλια του βορρά, αλλά ματαιοπονούν, αέρα δέρουν! Η Θεσσαλονίκη μας ήτο ανέκαθεν, είναι και θα είναι ελληνική!»
.......»Χρόνια και χρόνια θα περνούν, αιώνες θα διαβαίνουν,
.......»Και τη Θεσσαλονίκη μας, με μητρική λαχτάρα,
.......»θε ν’ αγκαλιάζει στοργικά η αθάνατη Ελλάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου