Ένας
Σέρβος επίσκοπος, που επισκέφτηκε πολλές φορές το Άγιο Όρος και αγάπησε πολύ
τον Γέροντα, όταν έμαθε για το θάνατό του, έγραψε στο ιεραποστολικό του περιοδικό
νεκρολογία με τον τίτλο: «Άνθρωπος μεγάλης αγάπης», όπου μεταξύ των άλλων λέει
γι αυτόν τα εξής:
«Για
τον εξαίσιο αυτό μοναχό μπορώ μόνο να πω: Ήταν γλυκειά ψυχή. Δεν αισθάνθηκα
μόνο εγώ τη γλυκειά αυτή ψυχή, αλλά και κάθε προσκυνητής του Άθω που έτυχε να
συναντηθεί μαζί του. Ο Σιλουανός ήταν υψηλός, μεγαλόσωμος, με μεγάλη μαύρη
γενειάδα και η εξωτερική του όψη δεν προδιέθετε αμέσως ευνοϊκά όποιον δεν τον
γνώριζε. Αρκούσε, όμως, μια συνομιλία, για να αγαπήσεις αυτό τον άνθρωπο...
Μιλούσε για την άμετρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και ενέπνεε τον αμαρτωλό
στο να κατακρίνει μόνος του αυστηρά τον εαυτό του». Στη συνέχεια ο επίσκοπος
διηγείται μερικές συνομιλίες με τον Γέροντα και γράφει:
«Αυτός
ο θαυμάσιος ασκητής ήταν απλός μοναχός, αλλά πλούσιος σε αγάπη για τον Θεό και
τον πλησίον. Πολλοί μοναχοί από όλα τα σημεία του Αγίου Όρους κατέφευγαν σε
αυτόν για συμβουλή, αλλά ιδιαιτέρως τον αγαπούσαν οι Σέρβοι μοναχοί του
Χιλανδαρίου και του «Ασκηταριού του Αγίου Σάββα». Σε αυτόν έβλεπαν τον
πνευματικό πατέρα που τους αναγεννούσε με την αγάπη.
Όλοι
αυτοί αισθάνθηκαν τώρα πόνο για το χωρισμό τους από αυτόν. Και θα θυμούνται για
πολύν καιρό την αγάπη του πατρός Σιλουανού και τις σοφές συμβουλές του. «Κι
εμένα με βοήθησε πολύ πνευματικώς ο πατήρ Σιλουανός. Αισθανόμουν ότι η προσευχή
του με δυνάμωνε. Κάθε φορά που βρισκόμουν στο Άγιο Όρος έσπευδα να τον δω».
Και τελειώνει ο επίσκοπος τη νεκρολογία του με τα εξής λόγια:
«Και
υπάρχουν ακόμη και άλλα πολλά που έτυχε να ακούσω από τον πατέρα Σιλουανό,
καθώς και άλλα που άκουσα γι αυτόν από άλλους. Αλλά ποιος θα μπορούσε να τα απαριθμήσει
και να τα καταγράψει; Το βιβλίο της ζωής του γράφτηκε ολόκληρο με τα
μαργαριτάρια της σοφίας και το χρυσό της αγάπης. Είναι τεράστιο, άφθαρτο βιβλίο.
Τώρα κλείστηκε και με τα χέρια του φύλακα αγγέλου του παρουσιάσθηκε στον αιώνιο
και δίκαιο κριτή. Και ο αιώνιος και δίκαιος Κριτής θα πει στην ψυχή που τόσο
Τον αγάπησε στη γη: Πιστέ Μου δούλε, Σιλουανέ, είσελθε στη
χαρά του Κυρίου Σου. Αμήν.
( Επ. Ν. )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου